Το θεσμικό πλαίσιο επηρεάζει πολύ σοβαρά την αδειοδότηση και λειτουργία των έργων ΟΠΥ
Παρουσιάζουμε σήμερα μια εργασία του κ. Π. Τζεφέρη με θέμα την αδειοδότηση των έργων Ορυκτών Πρώτων Υλών (ΟΠΥ). Η εργασία παρουσιάστηκε σε διάλεξη το πλαίσιο των μεταπτυχιακών μαθημάτων του τμήματος, «Ορυκτοί Πόροι-Πετρολογία και Διαχείριση Περιβάλλοντος», στο πλαίσιο των μεταπτυχιακών μαθημάτων του Τμήματος Γεωλογίας και Γεω-Περιβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Η βάση της εργασίας αφορά κυρίως την Περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων ΟΠΥ με τον Ν.4014/2011 αλλά και τη συναφή λατομική νομοθεσία που επηρεάζει την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση έργων ΟΠΥ.
Εντούτοις, επειδή συνήθως υπάρχει σύγχυση, τόσο σε υπηρεσίες όσο και σε ιδιώτες σχετικά με την αδειοδότηση αυτή στο σύνολό της, στην εργασία συμπεριλαμβάνεται και το κομμάτι του πλαισίου που αφορά τα λοιπά δεδομένα πριν και μετά την ΜΠΕ-ΑΕΠΟ (λατομικό-μεταλλευτικό δικαίωμα, τεχνική αδειοδότηση κλπ) .
Πράγματι όταν κάποιος εντοπίσει με οποιοδήποτε τρόπο εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα πχ. λατομικού ορυκτού, το πρώτο πράγμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί είναι η απόκτηση του λατομικού δικαιώματος και μετά το ζήτημα της Περιβαλλοντικής και Τεχνικής Αδειοδότησης.
Επισημαίνεται ότι απαιτείται η εξασφάλιση τόσο της περιβαλλοντικής όσο και της τεχνικής αδειοδότησης αλλά και η απόκτηση του λατομικού-μεταλλευτικού δικαιώματος, συνδυασμός που οδηγεί τελικά στην δυνατότητα λειτουργίας των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και την τελική αδειοδότηση, η οποία μάλιστα έχει πρόσφατα επικαιροποιηθεί με τον Ν. 4512/2018 και τον Ν.4442/2016.
Σήμερα αυτά έχουν εφαρμογή η έστω εν δυνάμει μελλοντική εμπλοκή (για το δεύτερο) κυρίως για το έργα του Ελληνικού Χρυσού (Μεταλλουργία και Φράγματα τελμάτων, χώρος απόθεσης Κοκκινόλακα).