Η δημιουργική αντιμετώπιση με νέες καινοτόμες προτάσεις που αφορούν το ζήτημα της μορφολογικής διαμόρφωσης και αποκατάστασης λατομείων αδρανών υλικών, εξοφλημένων ή ενεργών, μπορεί να βελτιώσει την αρνητική για την αισθητική του τοπίου εικόνα που έχει δημιουργήσει η πλειοψηφία των έως σήμερα υπαιθρίων λατομεύσεων αδρανών σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Στο συγκεκριμένο πλαίσιο η παρούσα εργασία, μεταπτυχιακή στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, εξετάζει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης των λατομείων αδρανών υλικών,επισημαίνει τα σημαντικά δεδομένα σχετικά με την αποκατάσταση αυτών κυρίως όσον αφορά το τοπίο, με τεχνικές για τη βλαστητική αποκατάσταση μεγάλης κλίσεως πρανών, τη διαμόρφωση ηπιοτέρων κλίσεων όπου είναι εφικτό και την χωροθέτηση με γνώμονα την κατά το δυνατόν απόκρυψη των εξορύξεων από χώρους ανθρώπινης δραστηριότητας και ένταξή τους στο χωροταξικό σχεδιασμό.
Η θεωρητική ανάλυση πλαισιώνεται από υπαρκτά παραδείγματα λατομείων, όπου έγιναν προσπάθειες να εφαρμοστούν οι βέλτιστες τεχνικές διαμόρφωσης/ αποκατάστασης και στη συνέχεια παρουσιάζεται πρόταση εφαρμογής (case study) των σημαντικοτέρων από αυτές σε υφιστάμενο ανενεργό λατομείο αδρανών της Αττικής, που παρά τις έως σήμερα προσπάθειες αποκατάστασης είναι ορατό από σημαντικό τμήμα αυτής.
Η συμπλήρωση του υφισταμένου θεσμικού πλαισίου με κατάλληλες δεσμευτικές για το σκοπό αυτό νέες διατάξεις μπορεί να έχει θετική επίδραση.
[Ι. Λιάσκος, Π. Τζεφέρης]
Παρουσίαση εργασίας