τους εξής στόχους (άρθρο 191-1 της ΣΛΕΕ):
- διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος
- προστασία της υγείας του ανθρώπου
- συνετή και ορθολογική χρήση και αξιοποίηση των φυσικών πόρων
- προώθηση σε διεθνές επίπεδο μέτρων για την αντιμετώπιση των περιφερειακών ή παγκοσμίων προβλημάτων
- Η αρχή της ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών παραμέτρων στις κοινοτικές πολιτικές (άρθρο 6 ΣΕΚ), σύμφωνα με την οποία το περιβάλλον παύει να είναι απλή παράμετρος και προάγεται σε κύρια συνιστώσα και των άλλων κοινοτικών πολιτικών.
- Η αρχή της επικουρικότητας,(άρθρο 5ΣΕΚ) η οποία αφορά την κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ε. Ε και των κρατών μελών όσον αφορά περιβαλλοντικά ζητήματα.
- Η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης(άρθρο 2 ΣΕΕ και 2 ΣΕΚ), σύμφωνα με την οποία οι οικονομικές δραστηριότητες πρέπει να εναρμονίζονται με τα περιβαλλοντικά δεδομένα ώστε να μην υπάρχει κατασπατάληση των φυσικών πόρων και κατά αυτόν τον τρόπο να μην εκτίθεται σε κίνδυνο η ικανοποίηση των αναγκών των μελλοντικών γενεών και ταυτόχρονα να προάγουν την κοινωνική συνοχή
Οι ειδικότερες αρχές στις οποίες στηρίζεται η πολιτική της Κοινότητας στον τομέα του
περιβάλλοντος (άρθρο 191-2 της ΣΛΕΕ (πρώην 174-2 της ΣΕΚ):
1. Αρχή της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης. Η θεμελιώδης αρχή της πρόληψης της βλάβης του φυσικού περιβάλλοντος θεσπίζεται χάριν της οικολογικής ισορροπίας και της διατήρησης αυτού και των φυσικών, προς όφελος όχι μόνο της παρούσας γενεάς αλλά και των επόμενων[1]. Κάθε δημόσια πολιτική γενική ή ειδική και κάθε διοικητική ή τεχνική παρέμβαση του κράτους στο φυσικό αλλά και στο ανθρωπογενές περιβάλλον πρέπει να έχει ενσωματώσει τα προσήκοντα κριτήρια προστασίας στο φυσικό περιβάλλον, ώστε να διασφαλίζεται η αρχή της πρόληψης της βλάβης του περιβάλλοντος και η προστασία που παρέχεται βάσει αυτών των κριτηρίων να είναι πλήρης και αποτελεσματική[2].
—————————————————-
[1] Ι. Καράκωστας, Περιβάλλον και Δίκαιο, εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα 2006, σ. 44.
[2] Ι. Καράκωστας, Περιβάλλον και Δίκαιο, ό.π., σ. 44.