Κατά τη διάρκεια της θητείας του από τις θέσεις του Διευθυντή του Εργαστηρίου Μεταλλουργίας, Διευθυντή του Τομέα Μεταλλουργίας και Τεχνολογίας Υλικών, Προέδρου της Σχολής ΜΜΜ (σημερινό κοσμήτορα) και μέλους της Συγκλήτου του ΕΜΠ
προσέφερε σημαντικά στη λειτουργία και την οργάνωση του Τμήματος ΜΜΜ. Η διδακτική συνεισφορά του ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντική. Δίδαξε και εισήγαγε στο πρόγραμμα σπουδών μια πληθώρα μαθημάτων, όπως θερμοδυναμική, μεταλλουργικούς αντιδραστήρες, προσομοίωση μεταλλουργικών διεργασιών, μεταλλουργία μη σιδηρούχων μετάλλων, κεραμικά και πυρίμαχα,
προστασία και αποκατάσταση περιβάλλοντος. Τα βιβλία που έγραψε για τη διδασκαλία των μαθημάτων αυτών, αποτελούν πρότυπα ακαδημαϊκά συγγράμματα στο είδος τους και σημείο αναφοράς για κάθε περαιτέρω εξέλιξη. Ο Αντώνης Κοντόπουλος, ως ακαδημαϊκός δάσκαλος μετέφερε με ιδιαίτερο ζήλο τη φλόγα της μάθησης και την αγάπη για την έρευνα και την επιστήμη στους μαθητές του, πολλοί από τους οποίους διαπρέπουν σήμερα ως καθηγητές, ερευνητές και στελέχη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Αξίζει ιδιαίτερα να αναφερθεί η συμβολή του στην ανάπτυξη της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, η οποία ξεκινά το 1979 με τη συμμετοχή του στην επιτροπή μελέτης σκοπιμότητας ίδρυσης βιομηχανίας ανοξείδωτου χάλυβα στην Ελλάδα και κορυφώνεται με την ανάληψη της θέσης του Διευθύνοντα Συμβούλου της εταιρείας ΜΕΤΒΑ, που είχε ως αντικείμενο το σχεδιασμό και την ανέγερση βιομηχανίας χρυσού στην Ολυμπιάδα, Χαλκιδικής.
Ηταν από τους πρώτους που αντιλήφθηκαν εγκαίρως τις ερευνητικές δυνατότητες και τις προοπτικές, που άνοιξε στην Ελλάδα η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτέλεσµα αυτής της διορατικότητας ήταν η έγκριση ήδη το 1983 του πρώτου ερευνητικού του προγράµµατος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή µε αντικείµενο την αξιοποίηση των ελληνικών λατεριτών. Το πρόγραµµα αυτό ήταν η επιτυχηµένη αρχή µιας εξέχουσας ερευνητικής δραστηριότητας, που συνεχίστηκε µε πληθώρα ερευνητικών προγραµµάτων και χάρισε στον ίδιο ευρύτερη διεθνή αναγνώριση και στο Εργαστήριο Μεταλλουργίας, του οποίου ήταν Διευθυντής, πρωτοφανή αίγλη.
Είναι χαρακτηριστικές οι Διεθνείς Διακρίσεις, µε τις οποίες τιµήθηκε: Το 1983 έγινε υπότροφος του ιδρύµατος Fullbright για εκτέλεση έρευνας στο Πανεπιστήµιο της California Berkeley. Το 1995 τιµήθηκε µε το µεταλλείο John Phillips του Οργανισµού Έρευνας και Μεταλλευτικής Βιοµηχανίας (MIRO) της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1997 έγινε µέλος της Ακαδηµίας Επιστηµών της Νέας Υόρκης. Λίγο πριν το θάνατο του προσεκλήθη ως Επισκέπτη; Καθηγητής στο Πανεπιστήµιο της Columbia των Η.π.Α στην πιο διάσηµη Έδρα Μεταλλευτικής και Μεταλλουργίας των Η.Π.Α, της Έδρας Τεχνολογίας Γής και Περιβάλλοντος Henry Κrumb.
Είναι ιδιαίτερα σηµαντικό να σηµειωθεί, ότι η δραστηριότητά του ωφέλησε ένα µεγάλο πλήθος νέων ερευνητών, στους οποίους έδωσε τη δυνατότητα να εργαστούν σε ενδιαφέροντα και πρωτοποριακά θέµατα, να διευρύνουν τους επιστηµονικούς τους ορίζοντες και να θέσουν στέρεες βάσεις για µια καλή επαγγελµατική σταδιοδροµία. Ολοι τους σχεδόν είναι καθηγητές ή επιστήμονες με κύρος.
Ο Κοντόπουλος, όπως και ο Φραγκίσκος που χάθηκε πρόσφατα, αλλά και άλλοι καθηγητές παλαιότερα, άφησαν πίσω τους βαριά κληρονομιά για τον μεταλλευτικό/μεταλλουργικό τομέα. Το έργο, τους συνεργάτες και τους μαθητές αλλά πάνω από όλα το φωτεινό παράδειγμά τους…