ΑΡΘΡΑΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Η μείωση του λιγνίτη στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα. Συνέπειες και κίνδυνοι (ΙΙ)

[του Σ. Μποζίνη*, Μεταλλειολόγου Μηχ. ΕΜΠ, ΔΕΗ ΑΕ ΛΚΔΜ]

Για το 2030 το μοντέλο του ΕΣΕΚ προβλέπει εγκατάσταση 13.3 GW ΑΠΕ ( 6,4 GW Αιολικά και 6,9 GW Φ/Β), ήτοι Ισχύ ίση με το 213% της μέσης ημερήσιας ζήτησης (6.24 GW) και παραγωγή 25.4 TWh ετησίως (περί το 48% του μείγματος). Να σημειωθεί ότι αυτό το -υπέρκορο σε ΑΠΕ- ποσοστό του 213% δεν έχει δοκιμασθεί σε καμία χώρα του κόσμου. Η αναλογική τους αύξηση στο μείγμα όσο εγκαθίστανται, λόγω της στοχαστικής και μεταβλητής έγχυσής τους, δεν είναι σίγουρη και το πιθανότερο να μη μπορεί να απορροφηθεί σε αυτά τα επίπεδα προσφοράς (ΑΠΕ) και ζήτησης συστήματος, λόγω συμφόρησης.

Η απορριπτόμενη- πλεονάζουσα- ισχύς των ΑΠΕ θα υπερβαίνει το 20% σύμφωνα με μελέτες του ΕΜΠ. Μάλιστα η Φινλανδική εταιρεία WARTSILA μόλις χθες στην Αθήνα προειδοποίησε ότι το 40% της Αιολικής Ισχύος θα απορρίπτεται με το υπάρχον σύστημα Μονάδων Φ, Αερίου, που όπως γνωρίζουμε δεν είναι κατασκευασμένες ως Εφεδρείες άμεσης απόκρισης για τις ΑΠΕ.(προτείνοντας ουσιαστικά να τα ξαναστήσουμε όλα από την αρχή, προωθώντας τα συμφέροντά της, δηλαδή …πειράματα στου κασίδη το κεφάλι). Ούτε αυτή η πλεονάζουσα ενέργεια των ΑΠΕ θα μπορεί να εξάγεται ανά πάσα στιγμή. Πόσο μάλλον που δεν υπάρχουν ακόμη ικανά δίκτυα προς την Ευρώπη, που να μπορούν να τη δεχθούν.

(Παράδειγμα στη Γερμανία, παρότι η εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ (Αιολικά+Φ/Β) είναι 102.5 GW, ήτοι το 145% της μέσης ημερήσιας ζήτησης (που είναι περί τα 70 GW), η συμμετοχή τους σήμερα στο ετήσιο μείγμα είναι 20% (έχουν χαμηλότερη απόδοση τα Φ/Β τους αλλά υψηλότερη τα Αιολικά τους. Η πλεονάζουσα Ηλ. Ενέργεια από ΑΠΕ είτε απορρίπτεται, είτε εξάγεται στην Κεντρική Ευρώπη).

Ο ΑΔΜΗΕ (Μελέτη επάρκειας 2013-20) για την Ελλάδα δέχεται Βαθμό Ωριαίας Αξιοπιστίας των Αιολικών κάτω του 10%. Και είναι λογικό όταν υπάρχουν ολόκληροι μήνες, όπως ο Ιούλιος του 2018, που ο μέσος μηνιαίος συντελεστής φόρτισής τους λόγω άπνοιας, ήταν μόνο 12 % (άρα το ελάχιστο Ωριαίο Ημέρας πολύ χαμηλότερο του 10%).

Συνεπώς κατά τη γνώμη μας αυτή η προβλεπόμενη κατανομή εγκατεστημένης ισχύος των μονάδων (ΑΠΕ και οι υπόλοιπες) το 2030 στο ΕΣΕΚ, πιθανόν να μην επαρκεί και πάλι για την ενεργειακή μας ζήτηση και κυρίως για την ασφάλεια αιχμής. Η ασφάλεια επιτυγχάνεται μόνο όταν υπάρχουν επαρκείς Θερμοηλεκτρικές εφεδρείες.

Η μαζική αποθήκευση ενέργειας από ΑΠΕ είναι πολύ μακρινός στόχος για τα σημερινά δεδομένα. Αν προβάλουμε μια νύχτα με ψύχος και άπνοια στο 2030 (δηλαδή με ελάχιστη συμμετοχή ΑΠΕ) του πίνακα του ΕΣΕΚ, θα διαπιστώσουμε ότι η παραγόμενη ισχύς και αν ακόμη δουλεύουν πλήρως όλες οι μονάδες λιγνίτη 2,7 GW, του Φ.Α. 5,4 GW και ένα ικανό μέρος των νερών, έστω 30% ήτοι 1,3 GW + 0,5 GW τα υπόλοιπα, δε θα επαρκεί, διότι πιθανόν η ζήτηση αιχμής να φθάνει τα +12 GW, όπως δέχεται ο ΑΔΜΗΕ στις μελέτες του και οι εισαγωγές δε θα μας καλύπτουν, οι οποίες μπορεί εκείνη την ώρα να είναι ελάχιστες, όπως συνέβη το χειμώνα του 2016-17. Συνεπώς οι Θερμικές Μονάδες θα πρέπει να είναι περισσότερες, δεδομένου ότι κάποιες μπορεί να βρίσκονται και εκτός λειτουργίας σε συντήρηση ή βλάβη. Εννοείται ότι τα Ορυχεία θα πρέπει να λειτουργούν και να μην έχουν κλείσει. Αυτό δείχνει το ιστορικό των τελευταίων δεκαετιών για τους χειμερινούς μήνες αλλά και σε μήνες με καύσωνα και όποιος θέλει μπορεί να κάνει μια αναδρομή στα στοιχεία και τις μελέτες Ενεργειακού προγραμματισμού του ΑΔΜΗΕ. Επίσης και το καλοκαίρι του 2015 είχαμε κρίση, λόγω αδυναμίας εισαγωγής Φ.Αερίου, την οποία ανέλαβαν να αντιμετωπίσουν οι Θερμοηλεκτρικές Μονάδες Λιγνίτη].

  • Καταδικάζοντας την πολύπαθη, από την προστατευόμενη μέχρι σήμερα και επιδοτούμενη ιδιωτική αγορά ηλεκτρισμού, ΔΕΗ, σε οικονομική δυστοκία, την ώρα που πάει να μπει μια σειρά στα οικονομικά της. Την ώρα που κάνει στροφή στις ΑΠΕ, σχεδιάζοντας ένα ισορροπημένο και ευέλικτο τελικό μείγμα, ικανό να επιβιώσει ως Επιχείρηση και να κρατήσει τις τιμές του ρεύματος, επ΄ ωφελεία του απλού πολίτη της Βιομηχανίας και της κοινωνικής προσφοράς. Επενδύσεις για την επόμενη δεκαετία ύψους 2 δις. στη Θερμοηλεκτρική παραμένουσα Ισχύ (ΠΤΟΛ V, αναβαθμίσεις ΑΗΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ και Α.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) θα βρίσκονται στον αέρα! Νέοι και ακριβά αναβαθμισμένοι σταθμοί θα υπολειτουργούν, με μόνο 3800 ώρες λειτουργίας το χρόνο!
  • Επιφανειακά Ορυχεία που δεν έχουν κλείσει τον κύκλο τους, στον αέρα, οδηγούνται σε ξαφνικό θάνατο, με κίνδυνο την απώλεια των ανοικτών κοιτασμάτων από αυταναφλέξεις με την πάροδο του χρόνου, με τεράστιες περιβαλλοντικές συνέπειες. Πολλοί αδαείς νομίζουν ότι τα επιφανειακά Ορυχεία ανοιγοκλείνουν σαν τα μαγαζιά.
  • Επίσης επιφάνειες δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων, που ενώ με τη συμμετοχή του λιγνίτη στο +28%, θα είχαν το χρόνο να αποκατασταθούν με οριζόντιες αποθέσεις, δίνοντας καλλιεργήσιμη γη, λίμνες κλπ στην περιοχή, τώρα με αυτή την απότομη υστέρηση ανάπτυξης των ορυχείων, μελέτες και προγράμματα δε θα προλάβουν να υλοποιηθούν, με αποτέλεσμα να μείνουν σε μεγάλο ποσοστό μόνο τα υπάρχοντα πρανή τους, που είναι μεν φυτεμένα με δένδρα, αλλά δεν αποτελούν προσοδοφόρα γη.
  • Εκτινάσσοντας την ανεργία, γιατί ξαφνικά θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, τόσο από την καθαυτού δραστηριότητα της ΔΕΗ αλλά και από τις δορυφορικές εγχώριες εταιρείες, χωματουργικές, κατασκευαστικές κλπ γύρω από αυτήν.
  • Χωρίς να υπάρχει, παρόλες τις αρχικές σε αυτή τη φάση προσπάθειες από το κράτος και την Περιφέρεια, οριστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για την λιγνιτική απεξάρτηση-μετάβαση. Υπάρχουν σχεδιασμοί που ακόμη είναι στα χαρτιά και βέβαια αφορούν μονοψήφιο λογιστικά ποσοστό της τεράστιας οικονομικής αφαίμαξης για τη Δ. Μακεδονία. Μάλιστα μια ασθμαίνουσα οικονομικά ΔΕΗ με αυτό το πενιχρό μείγμα του 17%, δε θα μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά στην περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής, που θα είναι απότομη, τεχνικά απρόβλεπτη και κοινωνικά πιεστική.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

1. Το ποσοστό του λιγνίτη θα πρέπει να παραμείνει στο +28% μέχρι το 2030, με νέες και αναβαθμισμένες περιβαλλοντικά Μονάδες, ώστε η χώρα να μην εξαρτάται περαιτέρω Ενεργειακά από εισαγόμενα καύσιμα (είμαστε ήδη η περισσότερο εξαρτημένη χώρα στην Ευρώπη). Τους στόχους του CO2 τους έχουμε ήδη πιάσει και θα συνεχίσουμε να τους πιάνουμε, με την ανάπτυξη όλων των μορφών ΑΠΕ που διαθέτουμε.
2.Η ΔΕΗ θα μπορεί να εξισορροπεί αυτόνομα τα οικονομικά της και να καλύπτει τα πάγια έξοδα των νέων ή αναβαθμισμένων Θερμοηλεκτρικών της Μονάδων και των Ορυχείων. Ούτως ή άλλως θα συνεχίσει να αποτελεί τον Ενεργειακό Πυλώνα της χώρας.
3. Κανείς στην Ευρώπη δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει αυτά, γιατί το παράδειγμα της Γερμανίας είναι για μας οδηγός, χωρίς να αναφερθούμε στην Πολωνία, Τσεχία κ.α. που επιμένουν και παραμένουν βασικά στα Εθνικά τους ορυκτά καύσιμα σε ποσοστά 80% & 40% αντίστοιχα, εντάσσοντας Πυρηνικούς Σταθμούς για να αποφύγουν εξαρτήσεις από εισαγόμενα καύσιμα. Η αναφορά περί υπερκατανάλωσης άνθρακα στην Κίνα, Ινδία, Ρωσία, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αυστραλία, δεν συνάδει με τα στενά Ευρωπαικά όρια και στόχους. Αν δεν κοιτάμε όμως και γύρω μας στον πλανήτη κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ως αιθεροβάμονες και αφελείς, ως Ευρωπαίοι και ιδίως οι Έλληνες, πριονίζοντας το κλαδί που καθόμαστε, πετώντας από το Ενεργειακό μείγμα το Εθνικό μας καύσιμο, σε βαθμό πέραν του Εθνικά επιτρεπτού, ¨τοις ‘κείνων ρήμασι πειθόμενοι¨. Υπερβαίνοντας και αυτούς τους Ευρωπαικούς στόχους για το CO2, συντασσόμενοι με αυτούς που δεν έχουν λιγνίτη να κάψουν και προωθούν άλλες μορφές ενέργειας, κατά το Εθνικό τους συμφέρον και των Βιομηχανιών τους, όπως οι Γάλλοι, Ισπανοί, Δανοί κ.α
4. Εμείς δε χρειαζόμαστε Πυρηνικά. Οι εγχώριοι όμως Υδρογονάθρακες θέλουν μια 15ετια για να αποδώσουν πολλούς καρπούς. Μέχρι τότε στο σύστημα χωράει και μια νέα Υπερσύγχρονη Μελίτη-2, όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος ο Υπουργός ΥΠΕΝ.
  • Το Εθνικό μας καύσιμο ο Λιγνίτης υπάρχει στη γη μας.
  • Έχουμε ήδη τις υποδομές και τη γνώση να τον χειριστούμε με σύγχρονα Περιβαλλοντικά αυστηρά πρότυπα, σε συνδυασμό με τις άλλες μορφές ενέργειας.
  • Έχουμε επενδύσει δις. Ευρώ που πρέπει να αποσβεσθούν.
  • Παράγει ανεξαρτησία, ανάπτυξη, εγχώρια υπεραξία και διατηρεί χιλιάδες πολύτιμες θέσεις εργασίας.
  • Δεν είναι ούτε ακριβό, ούτε φθηνό. Είναι απλά απαραίτητο, σίγουρο και ασφαλές.

* οι διατυπωθείσες απόψεις δεσμεύουν τον συγγραφέα και μόνον

Η μείωση του λιγνίτη στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα. Συνέπειες και κίνδυνοι (Ι)

Σχετικά Άρθρα