Η μεγαλύτερη πρόκληση του καιρού μας δεν εντοπίζεται γεωγραφικά. Είναι η μετάβαση (από τον καταναλωτισμό) προς την «Βιωσιμότητα» (Sustainability), η οποία αποτελεί μια πορεία, μια διαρκή προσπάθεια του ανθρώπου να διατηρηθεί στο πεπερασμένο οικοσύστημα της Γης. Η βιωσιμότητα και η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελούν έννοιες ανθρωποκεντρικές αλλά και περιβαλλοντοκεντρικές, και διαφέρουν απόλυτα από την «άγρια» ή απεριόριστη ανάπτυξη-μεγέθυνση, που πρεσβεύει η κλασική οικονομία. Σήμερα, όλοι οι κύκλοι της φύσης, έχουν διαταραχθεί με ευθύνη κυρίως του ανθρώπου. Ο πλανήτης θα ξαναβρεί την ισορροπία του, όπως κάνει εκατομμύρια χρόνια τώρα, το ζητούμενο είναι σε τι κατάσταση θα είναι ο άνθρωπος, όταν επέλθει η ισορροπία! Θα πρέπει λοιπόν να αναζητήσουμε τις λύσεις εκείνες που θα οδηγήσουν σε μια αρμονικότερη συνύπαρξη του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, σε μια σχέση όχι ανταγωνιστική αλλά με θετικές συνέργειες.Για μένα, η βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι παρά η ανάπτυξη (οικονομική-κοινωνική-πολιτισμική) που είναι συμβατή με τη ζωή μας καθώς κι εκείνη των νεώτερων γενιών που θα έρθουν. Είναι λοιπόν η αξιοβίωτη ανάπτυξη, που αξίζει να τη βιώνει κανείς.
Εντούτοις, η βιωσιμότητα (όπως και η βιώσιμη ανάπτυξη) είναι ένας χώρος που προσφέρεται για εκμετάλλευση και κάθε είδους παρεξηγήσεις. Επιστήμονες και δημοσιογράφοι, πολιτικοί και βιομήχανοι, την έχουν βάψει με χρώματα και την έχουν μετατρέψει σε σημαία τους. Σημαία ευκαιρίας όμως.
Δείτε
Φαρμαληστρική βιωσιμότητα
Read More
Η βιώσιμη ανάπτυξη αλλά και ενέργεια δεν έχουν χρώμα και ταμπέλες ούτε a priori κοινωνικά πιστοποιητικά. Δεν υπάρχει πράσινη και καφέ ανάπτυξη, ούτε a priori «καλοί» και «κακοί» ενεργειακοί πόροι. Υπάρχουν απλώς ορθολογικές ή μη, τεχνολογικά ώριμες ή μη, σύγχρονες ή ξεπερασμένες, οικο-αποδοτικές και περιβαλλοντικά ασφαλείς ή λιγότερο ασφαλείς, οικονομικά βιώσιμες ή μη, κοινωνικά υπεύθυνες ή μη, τεχνολογίες αξιοποίησης των ενεργειακών πηγών. Και βεβαίως, υπάρχουν χώρες οι οποίες τολμούν να επενδύουν σοβαρά στην οικονομία της γνώσης, στις τεχνολογικές και ερευνητικές προκλήσεις αιχμής, αλλά και χώρες οι οποίες απλά, παρακολουθούν τις εξελίξεις και υποκρίνονται διαρκώς, ψάχνοντας επίκαιρες αφορμές για ανέξοδη οικολογική αμετροέπεια.Ας πάψει επιτέλους αυτός ο οικολογικός ρατσισμός. Ο,τι είναι πράσινο ή το βάφουμε πράσινο δεν σημαίνει ότι ειναι ταυτοχρόνως και βιώσιμο και ότι δεν ρυπαίνει. Ενα γήπεδο γκολφ ειναι πράσινο; O μαζικός τουρισμός ειναι πράσινος; Η ψηφιακή τεχνολογία ειναι πράσινη;
Η φύση ψιθυρίζει παντού γύρω μας, στον τόπο μας αλλά και παντού. Σύντομα θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τελείως διαφορετικές ανάγκες: η λειψυδρία, η εξαφάνιση ή καλύτερα η ασάφεια και μεταβλητότητα των εποχών με τα «μεταλλαγμένα» χιόνια του καλοκαιριού και τους άκαιρους καύσωνες, τα ανοιξιάτικα λουλούδια που ανθίζουν τον ..Νοέμβρη, τα ακραία καιρικά φαινόμενα που συνοδεύονται από φυσικές καταστροφές, η διάβρωση και η ερημοποίηση των εδαφών, η διαρκώς μειούμενη βιοποικιλότητα την οποία υποτίθεται γιορτάζουμε φέτος, δίνουν ήδη το στίγμα των αναγκών του άμεσου μέλλοντος.
Το θέμα είναι βαθιά πολιτικό, αλλά ακόμη βαθύτερα ανθρώπινο, αφού αφορά τελικά την ίδια την ύπαρξή μας στον πλανήτη η οποία διακυβεύεται για πρώτη φορά σε τέτοιο συλλογικό επίπεδο. Δυστυχώς, οι πολιτικές ηγεσίες προβληματίζονται σε ορίζοντα τετραετίας αφήνοντας τα σπουδαιότερα για τους επόμενους και πάει λέγοντας. Με αυτόν τον τρόπο μόνο δειλά βήματα μπορούν να κάνουν, παραπλανώντας ουσιαστικά την κοινωνία και κωλυσιεργώντας στη λήψη ουσιαστικών μέτρων ενώ το πρόβλημα διαρκώς οξύνεται.. Οι ακαδημαϊκοί φορείς από τη μεριά τους, πρέπει να βγούν από το λήθαργο και να εκδηλώσουν τη συμμετοχή τους αναλαμβάνοντας την υπεύθυνη θέση του μπροστάρη. Οι ίδιοι οι πολίτες θα πρέπει να πάψουμε επιτέλους να ιδιωτεύουν, αλλά να αναλάβουμε τις ευθύνες μας μέσα από έγκυρη ενημέρωση, λογική και υπευθυνότητα, χωρίς κραυγές, υστερίες, οικολαγνεία, παντιέρες και αναίτιες μαύρες σημαίες!
Δυστυχώς, όπως απέδειξε και η πρόσφατη σύνοδος για το κλίμα, τα περιβαλλοντικά προβλήματα «επιλύονται» μέχρι σήμερα κυρίως σε «λεκτικό» επίπεδο. Εντούτοις, άποψή μου είναι ότι ήδη βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο. Οι μεταβολές των αναγκών συντελούνται σταδιακά και βαθμιαία. Οι πολιτισμοί προκύπτουν από ουσιαστικές ανάγκες των πολιτών. Ο Πολιτισμός μας, αργά ή γρήγορα, θα αλλάξει. Όχι επειδή το θέλουμε εμείς , επειδή το σκεφτήκαμε κάποιοι, αλλά επειδή υπάρχει ανάγκη να γίνει. Όταν λοιπόν πρώτη μας ανάγκη θα είναι όχι να καταναλώσουμε αλλά να συσχετιστούμε, να κοινωνήσουμε με το περιβάλλον, να σεβαστούμε τη ζωή ανεξάρτητα αν είναι ανθρώπου, ζώου ή άλλου ζωντανού του πλανήτη, τότε θα μιλάμε για το τέλος του πολιτισμού αυτού, του ατομικισμού …Και την αρχή ενός άλλου, εκείνου της βιώσιμης ανάπτυξης, της βιώσιμη κοινωνίας, του βιο-πολιτισμού που θα αρχίζει και θα τελειώνει με το σεβασμό του βίου, της ζωής, όχι του ατόμου και της μπροστινής και πίσω αυλής του...jpg)
Mε ρωτούν συχνά: “Τί μπορούν να προσφέρουν τα μπλογκ και το ίντερνετ;” Tα πλανητικά προβλήματα, όπως είναι τα περιβαλλοντικά, απαιτούν και πλανητικές λύσεις αλλά και εναύσματα και πολιτικές που μπορούν να εξαπλωθούν επίσης πλανητικά. H ένοια της βιωσιμότητας θα πρέπει να περάσει οριζόντια και στους πολίτες. Αν η «θρυαλλίδα» της λύσης προκύψει μέσα από την κεντρική πολιτική σκηνή ή από τα ΜΜΕ ή από την «πράσινη επιχειρηματικότητα» ή από το «πέλαγος» των κοινοπραξιών των ιντερνετικών ΜΚΟ για το περιβάλλον και την άμεση ηλεκτρονική δημοκρατία που προτείνουν ορισμένοι, τελικά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αρκεί ο πολίτης να βγει κερδισμένος. Πάντως, η λύση φαίνεται να περνάει μέσα από το διαδίκτυο το οποίο ως το μόνο απόλυτα πλανητικό επικοινωνιακό εργαλείο που δεν χειραγωγείται (τουλάχιστον εύκολα), μπορεί να «αθροίζει» αποτελεσματικά τις προσπάθειες είτε ατομικές είτε συλλογικές, είτε «αθώες» είτε «ένοχες», σε έναν κοινό σκοπό: την αφύπνιση του κόσμου.
Στην παρούσα ιστοσελίδα δίνεται βήμα σε οποιοδήποτε πολίτη ο οποίος μάλιστα προτρέπεται να αποστείλει κείμενα για οποιοδήποτε θέμα αφορά το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Αρκεί αυτά να συμβαδίζουν με τις βασικές αρχές του ιστολογίου: Λέμε ελεύθερα αλλά κόσμια την άποψή μας, ακολουθούμε τη συνείδησή μας και όχι ύποπτες οικονομικές και πολιτικές “ατζέντες”. Πάντα επώνυμα, γιατί άλλο η ανωνυμία και άλλο η συστηματική κατάχρησή της…
The Key to Sustainability: it is not all about money…but about values aswell!
[Τζεφέρης Πέτρος] [by Tzeferis Peter]