Μια εξαιρετική και μοναδική σαρκοφάγος από μάρμαρο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1993, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης δημοτικών έργων στην οδό Ν. Δούκα, στο νοτιοανατολικό μέρος της σύγχρονης πόλης της Λάρισας, Θεσσαλία, Κεντρική Ελλάδα (εκτίθεται στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, αρ. 1993/74). Το έκθεμα ανήκει στον λεγόμενο «αρχιτεκτονικό τύπο». Η σαρκοφάγος χρονολογείται στην Ύστερη Κλασική Περίοδο-αρχές 4ου αιώνα π.Χ.
Από την πετρογραφική μελέτη που έγινε από τον καθ. Β. Μέλφο (συνημμένα το πλήρες δημοσιευμένο κείμενο), το μάρμαρο αποτελείται κυρίως ασβεστίτη (> 99%) με ίχνη λευκού μαρμαρυγία (μοσχοβίτη ή φλογοπίτη), απατίτη και χαλαζία. Εμφανίζει μια κοκκώδη ετεροβλαστική υφή και μέγιστο μέγεθος κόκκων των κρυστάλλων ασβεστίτη 2,5 mm. Από την ισοτοπική ανάλυση, το ισοτοπικό C-O αποτύπωμα δύο μαρμάρινων δειγμάτων είναι παρόμοια (δ18O = -0,82 ‰, δ13C = + 2,06 ‰ και δ18O =-0,66 ‰, δ13C = + 2,02 %).
Συνδυάζοντας όλα αυτά τα δεδομένα με εκείνα άλλων μαρμάρων περιοχές της περιοχής του Αιγαίου και της ευρύτερης περιοχής, συμπεραίνεται ότι το μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε για τη σαρκοφάγο είναι από την Πάρο.
Για όσους ενδιαφέρονται, η πλήρης επιστημονική δημοσίευση δίνεται παρακάτω: