Από Δημήτρη Μπίτζιο, Dr. Γεωλόγο – Κοιτασματολόγο
Ένα τέτοιο σημαντικό μεταλλείο, είναι και το Silberbergwerk Freiberg της Σαξονίας μη ενεργό σήμερα, που ανήκει από το 1990 στο Πολυτεχνείο του Freiberg, το οποίο ως γνωστό είχε ιστορικούς δεσμούς με τα μεταλλεία του Λαυρίου από τα μέσα του 19ου αι.
Άλλος ένας επίσης επισκέψιμος εξαιρετικός μουσειακός χώρος είναι και η περίπτωση των παλαιών υπόγειων μεταλλείων της Banská Štiavnica της Κεντρικής Σλοβακίας και των τεχνικών μνημείων, που σχετίζονται με την μεταλλευτική δραστηριότητα και είναι ενταγμένα στα μνημεία Παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Η μεταλλευτική δραστηριότατα με τον μεταλλευτικό οικισμό αναπτύχθηκε από τον 13ον αι. (ΕΙΚΟΝΑ 10). Στην μεταλλευτική αυτή περιοχή ευρίσκεται ένα πυκνό δίκτυο στοών (ΕΙΚΟΝΑ 11), φρέατα, πύργοι εξόρυξης, αλλά και ένα σύστημα τεχνικών έργων όπως δεξαμενές νερού, κανάλια συλλογής και σήραγγες αποστράγγισης και μεταφοράς νερού που μπορεί να θαυμάσει ο επισκέπτης. Πρόσφατα μάλιστα επισκέφτηκε την Banská Štiavnica, κλιμάκιο από τον Δήμο Λαυρίου με τη συμμετοχή ειδικού επιστήμονα και με επικεφαλής τον Δήμαρχο κ. Δ. Λουκά (ΕΙΚΟΝΑ 12) για ενημέρωση και διερεύνηση των συγκριτικών στοιχείων και της δυνατότητας μεταφοράς της τεχνογνωσίας για την ανάδειξη της μεταλλευτικής κληρονομιάς του Λαυρίου.
Συγκεντρώνει το ζωηρό ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών εδώ και 45 χρόνια αποτελώντας μέρος της Παγκόσμιας Μεταλλευτικής Κληρονομιάς της UNESCO . Σε μία ανάρτηση στο INTERNET αναφέρεται ότι για το 2014 η ετήσια επισκεψιμότητα ήταν της τάξης των 18.000 ατόμων (https://www.bbc.com/news/uk-england-cornwall-26723074.)
Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν και πολλά άλλα παραδείγματα από μη ενεργά μεταλλεία στην Ευρώπη που προσφέρουν στον επισκέπτη τη δυνατότητα να βιώσουν μία υπόγεια μεταλλευτική περιήγηση με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και πιο ρεαλιστικές εικόνες σχετικά με την σκληρή εργασία του μεταλλωρύχου, όπως είναι η περίπτωση του Γαλλικού αργυρούχου μεταλλείου φλεβικής μορφής Pb-Cu-Ag Mine Saint Louis-Eisenthür (ΕΙΚΟΝΑ 14 ), που διαφημίζεται (F. Fluck, 2010), ως το ομορφότερο μεταλλείο των αναγεννησιακών χρόνων (1549) με μέση ετήσια επισκεψιμότητα περίπου 7350 επισκεπτών.
To άρθρο συνεχίζεται με την ελληνική πραγματικότητα: