Σύγχρονη Φασματοσκοπία ακτίνων– Χ

Ο παραδοσιακός τρόπος χημικής ανάλυσης απαιτεί τη διαλυτοποίηση των δειγμάτων (σταθμικές και ογκομετρικές υγρές μέθοδοι, όλες καταστροφικές πχ. ολική διαλυτοποίηση, εκλεκτική εκχύλιση κλπ) και τον προσδιορισμό συγκεντρώσεων στο διάλυμα. Αναλυτικές τεχνικές που απαιτούν διαλυτοποίηση του δείγματος περιλαμβάνουν την AAS, ICP-AES, RNAA κλπ.  Εντούτοις, οι χημικές μέθοδοι όλο και αντικαθίστανται με φυσικές μεθόδους μια και οι δεύτερες είναι πιο γρήγορες, πολλές φορές και πιο φθηνές, σχεδόν πάντα φιλικές προς το περιβάλλον, και δίνουν την δυνατότητα σημειακών αναλύσεων (όχι bulk) σε πολύ μικρούς όγκους των δειγμάτων και μάλιστα χωρίς χρονοβόρα και πολύπλοκη προετοιμασία αυτών.

Η φασματομετρία μάζας (MS) η οποία εφαρμόστηκε αρχικά στην ανάλυση στερεών δειγμάτων, εξελίχθηκε σε φασματομετρία μάζας με επαγωγική σύζευξη πλάσματος ως πηγή ιονισμού (ICP-MS) με εφαρμογή στην ανάλυση διαλυμάτων. Σήμερα η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται ολοένα και περισσότερο στη γεωχημεία για την ανάλυση περιβαλλοντικών δειγμάτων με χαμηλές συγκεντρώσεις των αναλυόμενων στοιχείων.

Επίτευγμα στο πεδίο της αναλυτικής χημείας αποτέλεσε η ανάπτυξη των ενόργανων φασματοσκοπικών μεθόδων με τη χρήση ακτινων X, της φασματομετρίας φθορισμού ακτίνων Χ (XRF) και της φασματομετρίας φωτοηλεκτρονίων ΧPS (X-RAY Photoelectron Spectra). Ειδικά για την ανάλυση ορυκτών η μέθοδος XRD ( X-ray powder diffraction ) και η Synchrotron micro-X-ray fluorescence (ή diffraction) όπου η μεγάλη ένταση της ακτινοβολίας μας επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερη ευκρίνεια από ότι οι συμβατικές πηγές. Γενικά, οι φασματοσκοπικές μέθοδοι συνεχίζουν να εξελίσσονται, βελτιώνοντας την ποιότητα και τις δυνατότητες των χημικών αναλύσεων.
Παρακάτω δίνονται ενδεικτικές δημοσιεύσεις.

X-ray Spectrometry Anal.che…