[του Δ.Μπίτζιου, Dr.Γεωλόγου – Κοιτασματολόγου] [by Dr. D. Bitzios]
ΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΑΥΡΙΟΥ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Δεν είναι όνειρο αλλά θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, εάν δουλέψουμε όλοι μαζί και κυρίως αυτοί που πρόσφεραν έργο και παράλληλα διακρίθηκαν επιστημονικά οφείλοντας ένα σημαντικό μέρος της καριέρας τους στο Γεωλογικό, Ορυκτολογικό Μεταλλευτικό Λαύριο.
Ποια είναι σήμερα η κατάσταση του Ορυκτολογικού Μουσείου του Λαυρίου;
Το Ορυκτολογικό Μουσείο Λαυρίου ιδρύθηκε το 1986 από την Εταιρεία Μελετών Λαυρεωτικής (Ε.ΜΕ.Λ.). η οποία έχει καταξιωθεί για το σημαντικό έργο που επιτελεί στην Λαυρεωτική. Το μικρό κτίριο του Μουσείου (Φωτό 1), είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα και αποτελεί ένα από τα σωζόμενα τμήματα του “Μεταλλοπλύσιου” της “Ελληνικής Εταιρίας”.
Κύριο πόνημα της Ε.ΜΕ.Λ. αλλά και των Λαυριωτών ήταν εδώ και χρόνια να βρεθεί ένας κατάλληλος χώρος για να χωρέσει και να αναδειχθεί αυτός ο μοναδικός θησαυρός, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στο Ελληνικό αλλά και το Παγκόσμιο κοινό, να τον θαυμάσει αφού όπως είναι γνωστό η φήμη της μεγάλης ποικιλίας των πανέμορφων ορυκτών του Λαυρίου είναι γνωστή Διεθνώς.Σήμερα στο μικρό αυτό κτίριο (Φωτό 2) εκτίθενται (ή ουσιαστικά στοιβάζονται), περί τα 600 εκθέματα ορυκτών και πετρωμάτων της Λαυρεωτικής γης, ενώ η συνολική συλλογή της εταιρίας ανέρχεται σε πολύ περισσότερα κομμάτια. Τα εκθέματα αυτά προέρχονται από προσφορές παλαιών Λαυριωτών μεταλλωρύχων αλλά και από λάτρεις των ορυκτών και των πετρωμάτων του Λαυρίου.
Μετά από πολύχρονες προσπάθειες της Ε.ΜΕ.Λ, των Λαυριωτών και τη συνδρομή της Δημοτικής αρχής, το όμορφο νεοκλασικό κτίριο, το οποίο κτίσθηκε το 1901-1902 με αρχιτέκτονα τον Δ. Καλλία και το οποίο στέγαζε το Α’ Δημοτικό Σχολείο του Λαυρίου, φαίνεται να είναι το “νέο σπίτι” του Ορυκτολογικού Μουσείου του Λαυρίου. Είναι ένα διπλό οικοδόμημα με όμορφες διακοσμήσεις με αετώματα, κορινθιακά κιονόκρανα και κόκκινες πήλινες μυθολογικές μορφές στις στέγες (Φωτό 3 )..
Και να που βρέθηκε ο χώρος σε ένα όμορφο νεοκλασικό κτίριο, αντάξιο της σημασίας των εκθεμάτων.
Βέβαια πρέπει να γίνουν αρκετά ακόμη, όπως μου εξήγησε ο δραστήριος πρόεδρος της Ε.ΜΕ.Λ. κ. Τάσος Βλάδος εκφράζοντας και τις απόψεις των μελών της Εταιρίας, αλλά το πρώτο βήμα έγινε.