Έπεσε η αυλαία του 9ου Διεθνούς Συμποσίου Γλυπτικής, που χάρισε στον δήμο Ηρακλείου οκτώ υπέροχα γλυπτά από μάρμαρο. Τα έργα τέχνης, με θέμα την ειρήνη, θα τοποθετηθούν σε δημόσιους χώρους της Δημοτικής Ενότητας Παλιανής και του δήμου Ηρακλείου.
Το 9ο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής ολοκληρώθηκε την Κυριακή 29 Ιουλίου, στο όμορφο Βενεράτο. Από τις 9 ως τις 29 Ιουλίου, καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Συρία, την Βουλγαρία και το Περού, εργάστηκαν μεθοδικά, με φαντασία και μεράκι, στην υπαίθρια Γλυπτοθήκη του Βενεράτου. Και πρόσφεραν ως… δώρο, στον δήμο Ηρακλείου και τους κατοίκους του, οκτώ υπέροχα έργα τέχνης.
Στο 9ο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής, που διοργάνωσε η ΔΗΚΕΗ, σε συνεργασία με την περιφέρεια Κρήτης, συμμετείχαν οι γλύπτες: Aktham Abdoulhamid (Συρία). Radoslav Sultov (Βουλγαρία). Alberto Gedeón Soto (Περού). Βασίλης Βασίλη, Ανδρέας Αραπάκης, Χαρά Πλατάκη, αδελφοί Σηφάκη και Μανώλης Χαρκούτσης.
«Το Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής, στο Βενεράτο, αποτελεί έναν θεσμό ιδιαίτερης σημασίας, καθώς συνδέει τον τομέα των Εικαστικών Τεχνών με την τοπική κοινωνία. Δίνει την δυνατότητα στους κατοίκους και τους επισκέπτες να γνωρίσουν σημαντικούς νέους καλλιτέχνες. Αλλά και να παρακολουθήσουν, εκ του σύνεγγυς, την δημιουργία ενός έργου τέχνης. Από το αρχικό, ακατέργαστο υλικό και όλες τις φάσεις της επεξεργασίας του, ως την ολοκληρωμένη μορφή του» ανέφερε ο δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός, στην τελετή λήξης του συμποσίου.
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, η 17χρονη Μαρία Αθανασάκη απήγγειλε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Ειρήνη», από το οποίο εμπνεύστηκαν οι καλλιτέχνες. Στην συνέχεια, τον λόγο πήραν οι δημιουργοί, που μίλησαν για τα γλυπτά τους. Ακολούθησε μουσική εκδήλωση με τους Γιάννη Μανδαλάκη (μαντολίνο), Γιάννη Κεφαλογιάννη (λύρα), Κώστα Σκουτέλη – Στέλιο Καραπουλάκη (λαούτο).
Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος, πρώτη χρονιά, μετά από πρωτοβουλία του γλύπτη Μανώλη Χαρκούτση, οι καλλιτέχνες εναπόθεσαν σε ένα σημείο στο χώρο της υπαίθριας Γλυπτοθήκης τα κομμάτια μαρμάρου που αφαίρεσαν από τους ακατέργαστους όγκους για να φιλοτεχνήσουν τα έργα τους. Αυτά τα κομμάτια, τμήματα αποδόμησης, χρωματίστηκαν κόκκινα, συμβολικά, σε μία εγκατάσταση που δέσποζε στο χώρο, απέναντι από τα λευκά γλυπτά με θέμα την «ειρήνη».