ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΥΓΕΙΑΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΟΠΥ

Υγεία και Ασφάλεια στον τομέα της εξόρυξης: ο απολογισμός του 2013-2014


Για το 2014, καταγράφηκαν 101 ατυχήματα από τα οποία τα 6 θανατηφόρα, ενώ τα αντίστοιχα δεδομένα για το 2013 ήταν 121 ατυχήματα από τα οποία τα 5 θανατηφόρα.

Γενικότερα, στην Ελλάδα, την περίοδο 2007-2014, καταγράφονται ετησίως 100-150 ατυχήματα στον εξορυκτικό κλάδο, εκ των οποίων τα 5,2 (MO 2007-2014) είναι θανατηφόρα. Τα παραπάνω αφορούν ατυχήματα στους μεταλλευτικούς και λατομικούς χώρους και τις υποστηρικτικές δραστηριότητες εντός αυτών (πχ. σπαστηροτριβεία, συνεργεία κλπ) καθώς και το μεταλλουργικό συγκρότημα της ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ.

Ο αριθμός των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων στην Ελληνική εξορυκτική βιομηχανία από το 1996 έως σήμερα, την περίοδο δηλαδή κατά τη διάρκεια της οποίας τέθηκε σε ισχύ η οδηγία 92/104/ΕΟΚ αναφορικά με την ασφάλεια και την υγεία στη χώρα μας, έχει μειωθεί σημαντικά ενώ την τελευταία 8-ετία παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερη μείωση, ΜΟ [2007-2014]=5,2 ενώ ΜΟ [1987-2006]=7.2.

Εξέλιξη των θανατηφόρων ατυχημάτων στον εξορυκτικό τομέα (1987-2014)


Το 2013
ο δείκτης συχνότητας μειώθηκε έτι περαιτέρω (σε 4,56) ενώ στο σύνολο του προσωπικού καταγράφεται αισθητή μείωση των ατυχημάτων έναντι προηγούμενων ετών, εντούτοις το αποτέλεσμα αυτό και η συνακόλουθη θετική εικόνα δείχνουν να «αλλοιώνονται» από την επανάκαμψη των θανατηφόρων ατυχημάτων (πέντε (5)) και μάλιστα τα 4 από αυτά στο μη εργολαβικό προσωπικό δηλ. το πάγιο προσωπικό των εξορυκτικών επιχειρήσεων.Ειδικότερα για το 2012, υπήρξε σχετική μείωση του δείκτη συχνότητας (από 6,15 το 2011 σε 5,48 στοιχεία ΣΜΕ), αύξηση του δείκτη σοβαρότητας (από 127,17 σε 137,59) και μείωση των θανατηφόρων (δείκτης -για το 2011- 1/3955 άτομα ενώ για το 2012 ο δείκτης ήταν 1/6009 άτομα).

Το 2014 είχαμε έξι (6) θανατηφόρα τα 4 εκ των οποίων επίσης σε μη εργολαβικό προσωπικό. Οι δείκτες ήταν α) ∆είκτης Συχνότητας 5,14 β) ∆είκτης Σοβαρότητας 141,77 και γ) ∆είκτης Θανατηφόρων 1/2567, επαναφέροντας το ζήτημα της δυσκολίας παγίωσης των θετικών αποτελεσμάτων, κάτι που είναι γενικώς γνωστό στους ασχολούμενους ειδικότερα με τα θέματα ασφαλείας. Αξιοσημείωτο είναι ότι 11 εταιρείες μέλη του ΣΜΕ από τις 23 που έχουν παραγωγική δραστηριότητα, εμφάνισαν μηδέν ατυχήματα και για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους.

Το π. ΥΠΕΚΑ και ειδικότερα η π. Διεύθυνση Πολιτικής Ορυκτών Πρώτων Υλών συνέταξε (κατόπιν διαβούλευσης) εντός του 2013 έκθεση αναφορικά με την «Εφαρμογή στην πράξη της οδηγίας 92/104/ΕΟΚ για την περίοδο 2007-2012» στο πλαίσιο των υποχρεώσεων κατά το άρθρο 17 της οδηγίας. Στην έκθεση αυτή έχουν συμπεριληφθεί σημαντικά συμπεράσματα για την ασφάλεια στην εξορυκτική δραστηριότητα αλλά και την εφαρμογή της οδηγίας στον τόπο μας.


Ένα από τα συμπεράσματα είναι οι αριθμοί των ατυχημάτων και των περιπτώσεων επαγγελματικών ασθενειών που προκύπτουν, είναι υψηλότεροι ειδικά για τις μικρότερες επιχειρήσεις (κυρίως ΜΜΕ πχ. εξόρυξης μαρμάρων και διακοσμητικών λίθων) οι οποίες δεν διαθέτουν υποδομές για την άσκηση αποτελεσματικής πολιτικής για την υγεία και την ασφάλεια.

Επίσης επισημαίνεται ο ρόλος και η σημαντικότητα των υπηρεσιών που είναι εντεταλμένες για τον έλεγχο της ασφάλεια και υγείας των εργαζομένων στις εξορυκτικές επιχειρήσεις, δηλ. οι ελεγκτικές υπηρεσίες των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων, οι οποίες οι οποίες θα πρέπει να ενισχυθούν σε προσωπικό κι εξοπλισμό κι ακόμη να οπλιστούν με κύρος και αξιοπιστία ώστε να μπορούν να επιτελέσουν το εξαιρετικά απαιτητικό έργο τους. Επισημαίνεται εδώ ότι με τον νέο Οργανισμό του ΥΠΕΚΑ, οι υπηρεσίες αυτές εντάχθηκαν (με διοικητικό επίπεδο τμημάτων) στο Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων.

Τα αποτελέσματα της γενικότερης αξιολόγησης της στρατηγικής για την ασφάλεια και την υγεία στην εργασία κατά την περίοδο 2007-12 επιβεβαίωσαν την ανάγκη ενός στρατηγικού πλαισίου της ΕΕ για πολιτική δράση στον τομέα της ασφάλειας και της υγείας στην εργασία.
 Εντός του 2014, η ΕΕ παρουσίασε νέο στρατηγικό πλαίσιο για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία 2014-2020, στο οποίο προσδιορίζονται οι βασικές προκλήσεις και οι στρατηγικοί στόχοι αλλά και οι κύριες δράσεις και τα μέσα για την υλοποίησή τους. Μετά από εκτεταμένο διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς και τα Κ-Μ, προτείνεται μια δέσμη δράσεων στο πλαίσιο επτά βασικών στόχων.
Συνοπτικά:  (1) Περαιτέρω ενοποίηση των εθνικών στρατηγικών H&S (2) Παροχή πρακτικής υποστήριξης στις μικρές και στις πολύ μικρές επιχειρήσεις (3) Βελτίωση της επιβολής από τα κράτη μέλη, για παράδειγμα με την αξιολόγηση των επιδόσεων των εθνικών επιθεωρήσεων εργασίας (4) Απλούστευση της ισχύουσας νομοθεσίας, όπου ενδείκνυται για την εξάλειψη περιττού διοικητικού φόρτου (5) Αντιμετώπιση της γήρανσης του ευρωπαϊκού εργατικού δυναμικού και βελτίωση της πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών (6) Βελτίωση της συλλογής στατιστικών στοιχείων για να υπάρχουν καλύτερα αποδεικτικά στοιχεία, και ανάπτυξη εργαλείων παρακολούθησης (7) Ενίσχυση του συντονισμού με διεθνείς οργανισμούς [όπως η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)].

Για την υλοποίηση της στρατηγικής, επισημαίνεται ιδιαίτερα ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία (EU-OSHA).

Το πλαίσιο θα επανεξεταστεί το 2016 προκειμένου να γίνει απολογισμός της εφαρμογής του και να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα της εν εξελίξει πλήρους αξιολόγησης της νομοθεσίας της ΕΕ για την επαγγελματική υγεία και ασφάλεια, που θα είναι διαθέσιμα στα τέλη του 2015.

[του Πέτρου Τζεφέρη][by Tzeferis Petros]

Σχετικά Άρθρα