“Ένα βήμα εμπρός και δυο πίσω” για τα προγράμματα CCS (Carbon Capture & Storage), που αφορούν δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα σε κατάλληλες γεωλογικές δομές του υπεδάφους.
Στις 2 Οκτωβρίου 2014 μπήκε επίσημα σε λειτουργία το πρώτο βιομηχανικής κλίμακας εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο με χρήση της τεχνολογίας CCS στο Estevan της πολιτείας Saskatchewan του Καναδά, περίπου 16χλμ απ’ τα σύνορα Καναδά/ΗΠΑ (Βόρεια Ντακότα). Αυτό ήταν ένα βήμα εμπρός, καθώς η παγκόσμια προσοχή στράφηκε στον Καναδά.
Loading…
Reload document 
Open in new tab Την ίδια περίοδο έχουμε διακοπή χρηματοδότησης απ’ την κυβέρνηση Ομπάμα του project FutureGen 2.0, του πρώτου ανθρακικού εργοστασίου σχεδόν μηδενικών εκπομπών, στο Meredosia του Ιλινόις, γερουσιαστής του οποίου ήταν παλαιότερα ο Ομπάμα. Το έργο είχε παρουσιαστεί το 2010, ως αναβίωση ενός έργου που αρχικά προτάθηκε απ’ την κυβέρνηση Κλίντον, το είχε υιοθετήσει η κυβέρνηση Μπους το 2003, αλλά ακυρώθηκε το 2008. Το νέο project, προϋπολογισμού 1,65 δισ. δολαρίων, θα ελάμβανε χρηματοδότηση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων απ’ το πρόγραμμα ανάκαμψης της οικονομίας μέσω του Υπουργείου Ενέργειας, αλλά πριν μερικές μέρες το Υπουργείο ακύρωσε το έργο “για να προστατεύσει τα συμφέροντα των φορολογουμένων”, τα οποία προφανώς δεν προστάτευε όταν είχε εγκρίνει τη χρηματοδότηση. Το έργο είχε προθεσμία μέχρι το Σεπτέμβριο 2015 για να απορροφήσει τη χρηματοδότηση και το Υπουργείο διαπίστωσε πως η προθεσμία δεν μπορούσε να τηρηθεί, οπότε ακύρωσε τη χρηματοδότηση και ουσιαστικά το έργο. Ωστόσο μόλις το Σεπτέμβριο 2014 είχε εγκριθεί η άδεια για αποθήκευση του CO2, οπότε προφανώς οι χρόνοι “δεν βγαίνουν”. Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές, είναι πολλά και μεγάλα τα συμφέροντα στην ενέργεια.
Ο “άνθρακας” σχετίζεται σήμερα με το 41% της παγκόσμιας ηλεκτροδότησης, είναι η πιο φθηνή πηγή παραγωγής ηλεκτρισμού και η μεγάλη ελπίδα ν’ αποκτήσουν κάποτε πρόσβαση στον ηλεκτρισμό για εκατοντάδες εκατομμύρια Ινδών και Αφρικανών, που ζουν ακόμα στην εποχή της “γκαζόλαμπας”. Το 41% είναι εξαιρετικά μεγάλο νούμερο κι όσα και να λένε τα βιομηχανικά αναπτυγμένα κράτη για “ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή”, όσο και να δαιμονοποιούν το CO2, το κάρβουνο δεν πρόκειται να εξαφανιστεί σύντομα. Η ανθρωπότητα χρειάζεται τον ηλεκτρισμό και μέχρι να βρεθεί αξιόπιστη εναλλακτική ηλεκτροδότηση το κάρβουνο θα κυριαρχεί. Πολύ περισσότερο που το 76% της παγκόσμιας κατανάλωσης το κάνουν μόλις 5 χώρες, καθόλου τυχαίες : Κίνα, ΗΠΑ, Ινδία, Ρωσία και Ιαπωνία.
Τα προγράμματα CCS είναι μια εναλλακτική πρόταση για τη μείωση των εκπομπών CO2 και το IPCC του ΟΗΕ θεωρεί πως η τεχνολογία μπορεί να συνεισφέρει μέχρι 55% των μειώσεων εκπομπών CO2 στην ατμόσφαιρα μέχρι το 2100, μειώνοντας το κόστος προσαρμογής της κοινωνίας μέχρι 30%. Αυτή τη στιγμή 22 προγράμματα εξελίσσονται σε διάφορες περιοχές και το 2015-16 αναμένεται να μπουν σε λειτουργία δυο εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής στο Μισισιπή και το Τέξας. Χωρίς κατάλληλη χρηματοδότηση των έργων όμως τα προγράμματα είτε δεν πρόκειται να “περπατήσουν” είτε θα εξελίσσονται αργά.