[του Πέτρου Τζεφέρη]
Το 2014 δεν ξεκίνησαν παρά ελάχιστες νέες δραστηριότητες που να αφορούσαν την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Χώρας. Πέραν των επενδύσεων που αφορούσαν τον ελληνικό χρυσό στην Χαλκιδική, δεν άνοιξε κανένα νέο μεταλλείο ή λατομείο αδρανών ή βιομηχανικών ορυκτών, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που αφορούν ειδικές περιπτώσεις και δεν αποτελούν ουσιαστικά νέες επενδύσεις.
Ουδείς διαγωνισμός κατακυρώθηκε πέραν εκείνων για τα τρία οικόπεδα υδρογονανθράκων (Γιάννενα, Κατάκολο, Πατραϊκός) και της παραχώρησης του λιγνιτωρυχείου Βεύης που έγινε με απευθείας ανάθεση ενώ αναμένεται η κύρωσή της με νόμο από την Ελληνική Βουλή. Αντίθετα και όσοι είχαν προχωρήσει (πχ. Κιλκίς από το 2012) αλλά και άλλες επενδύσεις (Πέραμα, Σάπες) παρέμειναν στο χρονοντούλαπο. Την ίδια στιγμή έχουν αξιολογηθεί ως ώριμοι χώροι για νέους διαγωνισμούς (εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσής τους μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας) 20 Δημόσιοι Μεταλλευτικοί Χώροι (ΔΜΧ) και 9 Δημόσιες Εκτάσεις Βιομηχανικών Ορυκτών (ΔΕΒΟ).
- ΛΑΡΚΟ & ΤΑΙΠΕΔ : μαύρη καταχνιά…
- Εθνική υπόθεση η σωτηρία της ΛΑΡΚΟ και της ελληνικής βιομηχανίας
- Το μέλλον της ΛΑΡΚΟ
Δεν θεσμοθετήθηκε ουδεμία λατομική περιοχή για την “φιλοξενία” λατομείων αδρανών. Το νομοσχέδιο για “έρευνα και εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών” το οποίο παρήχθη από τις υπηρεσίες (και όχι από τους συνήθεις ιδιώτες) παραμένει επίσης στο ντουλάπι ενώ ήδη ψηφίστηκαν ο Ν.4262/2014 που αντιμετωπίζει τα μεταλλεία ως …καταστήματα λιανικής και η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που -μεταξύ άλλων-καταργεί τα στατιστικά για τις ορυκτές πρώτες ύλες!
Ας μην πούμε τίποτε για την έρευνα που γίνεται στα Πανεπιστήμια, τα προγράμματα του ΙΓΜΕ, την είσπραξη τελών υπέρ του Δημοσίου από ιδιωτικά μεταλλεία και τις υπηρεσίες που διαμόρφωσε ο νέος Οργανισμός ΥΠΕΚΑ.
Το ΙΓΜΕ/ΕΚΒΑΑ βρίσκεται χωρίς ΔΣ ενώ σύμφωνα με τις τελευταίες εξουσιοδοτικές αποφάσεις η εποπτεία του ανατίθεται όχι στον Υφυπουργό ΠΕΚΑ που έχει τα θέματα του Ορυκτού πλούτου αλλά στον Αν. Υπουργό, που με τη σειρά του το αναθέτει στον Γενικό Γραμματέα του ΥΠΕΚΑ, ο οποίος προφανώς δεν είναι ο Γενικός Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτού πλούτου, δηλαδή ο καθ’ύλην αρμόδιος!.
Οι Επιθεωρήσεις Μεταλλείων, με τον νέο Οργανισμό υποβιβάζονται σε τμήματα και ηεποπτεία τους ανατίθεται στον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων, ο οποίος εκτός από τα νερά θα ασχολείται και με τους ελέγχους, τα μέτρα ασφαλείας, τα πρόστιμα και τα ατυχήματα στα μεταλλεία και τα λατομεία! Οι Επιθεωρήσεις Μεταλλείων πέραν της υποβάθμισής τους σε τμήματα αποκόπτονται τελείως από την αρμόδια ΓΔΟΠΥ και τον εποπτεύοντα του ορυκτού πλούτου γεν. γραμματέα και υφυπουργό.
Ας ατενίσουμε λοιπόν με ρεαλισμό το μέλλον κι αφήσουμε την προσκόλληση στο παρελθόν ή καλύτερα ας στηριχθούμε στο παρελθόν για να χτίσουμε στο σήμερα και το αύριο. Η περίπτωση της Αμφίπολης είναι ενδεικτική. Όταν όλοι αναζητούν την ελπίδα στο μέλλον, εμείς την ψάξαμε δύο χιλιάδες χρόνια πίσω, στο παρελθόν. Οχι φυσιολογικά, αλλά με ανεξήγητη εμμονή. Είναι η εμμονή μας με τις εκκρεμότητες που σέρνουμε από το παρελθόν. Ας αφήσουμε επιτέλους στην άκρη όλους εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια για να κερδίσουν σε αναγνωρισιμότητα και ας πιστέψουμε τους σοβαρούς, δηλ. αυτούς που απλά κάνουν τη δουλειά τους, αυτήν που ξέρουν, αυτήν που σπούδασαν. Που δεν κραυγάζουν και δεν συνθηματολογούν, απλά κάνουν τη δουλειά τους! Κι ας βοηθήσουμε ώστε σύντομα η κρίσιμη μάζα τους καταστεί επαρκής! Ο εκατοστός πίθηκος!