Οι "μύθοι" για την εξόρυξη - Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος

[του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου*]

Όποιος παρακολουθεί τα κείμενά μου, αντιλαμβάνεται πως μεθοδικά προσπαθώ να καταρρίψω διάφορους μύθους οι οποίοι υψώνουν εμπόδια στην προσπάθεια αξιοποίησης των Ελληνικών ορυκτών πόρων (υδρογονάνθρακες και ορυκτά).

Έτσι στο παρελθόν ασχολήθηκα με διάφορους «φόβους» και «ανησυχίες» που εντέχνως καλλιεργούνται. π.χ. ασχολήθηκα με το θέμα του φόβου της κατάρας των πλουτοπαραγωγικών πηγών:

Με το φόβο των ατυχημάτων:

Και με το φόβο της αλλοίωσης των όμορφων και ευαίσθητων θαλασσών μας:

Οι Ελληνικοί ορυκτοί πόροι και η Naomi Klein

Σήμερα θα προσπαθήσω να καταρρίψω έναν ακόμη μύθο.Ένα από τα βασικά επιχειρήματα ορισμένων οι οποίοι θεωρούν πως η εξόρυξη των υδρογονανθράκων πέριξ της Κρήτης είναι όνειρο απατηλό, είναι το επιχείρημα το οποίο σχετίζεται με τις τεχνικές δυσκολίες εξόρυξης λόγω των μεγάλων βαθών της περιοχής.

Σε αντιπαράθεση αυτού του επιχειρήματος ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Φώσκολος έχει εκφράσει σχετικώς την άποψη πως «…το πολύ σε 10 χρόνια η τεχνολογία θα λύσει αυτό το πρόβλημα της εκμετάλλευσης….»

Πετρέλαιο και αέριο ανοίγουν δρόμους για χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Αντιλαμβάνομαι πως όσοι δεν κοιτάζουν μπροστά, σε βάθος δεκαετιών, θεωρούν αυτές τις απόψεις δυσκολοχώνευτες, ονειροπαρμένες, και ουρανοκατέβατες. Όσοι τολμούν να πουν τέτοια πράγματα είναι…«ψεκασμένοι» (sic).Ας πάμε όμως λίγο πίσω στο χρόνο. Ας πάμε 10 χρόνια πίσω: στο 2004. Θα σας παραπέμψω σε ένα κείμενο (σημειώσεις πανεπιστημιακού μαθήματος) σχετικό με τον «Υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο»:

Κ. Παπαβασιλείου: Υποθαλάσσιος Ορυκτός ΠλούτοςΣτη σελ. 5 αναφέρει: «…Η κυβέρνηση της Νέας Γουϊνέας-Παπούα έχει εκδώσει δύο μισθώσεις σε μεγάλες πολυεθνικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις (…) Οι έρευνες σε τέτοιες περιοχές δείχνουν ότι πολλά τεχνολογικά θέματα σε ότι αφορά τα απαιτούμενα περιβαλλοντικά σχέδια και την εξόρυξη πρέπει να αντιμετωπισθούν (…) Εάν αυτές οι επιχειρήσεις είναι σε θέση να βρουν τα απαραίτητα κεφάλαια, οι διαδικασίες μεταλλείας θα μπορούσαν να αρχίσουν μέσα σε μια δεκαετία…» (Σημ δική μου: Ο βυθός στην περιοχή της Παπούας-Νέας Γουϊνέας διαθέτει, πέραν των άλλων, και μεγάλα αποθέματα σε σπάνιες γαίες.)

Στη σελ. 6 του ίδιου κειμένου, αναφέρει για την τεχνολογία εξόρυξης από μεγάλη βάθη το εξής: «…Κατά τη διάρκεια των επόμενων δέκα ετών (Σημ. δική μου: εννοούσε το 2014) οι τεχνολογίες αυτές θα αλλάξουν σημαντικά το πρόσωπο της βιομηχανίας…»

Τί συνέβη μετά από 10 χρόνια ακριβώς; Δηλαδή το 2014;

Τον Απρίλιο του 2014 δόθηκε το πράσινο φως για το πρώτο ορυχείο παγκοσμίως στο βυθό. Μάλιστα, το συγκεκριμένο υποθαλάσσιο ορυχείο βρίσκεται στη Παπούα-Νέα Γουϊνέα:

Το πρώτο υποθαλάσσιο μεταλλωρυχείο μεγάλου βάθους!

ενώ η επίσημη ανακοίνωση της εταιρείας βρίσκεται εδώ: Nautilus Minerals and State of PNG Resolve Issues and Sign Agreement

Υπήρξε λοιπόν επιβεβαίωση ακριβώς μετά από 10 χρόνια! Καθώς η τεχνολογία όντως αναπτύχθηκε τα τελευταία 10 χρόνια και τέτοιου είδους εξορύξεις πλέον μπορούν να γίνουν.

Ακόμη ένας μύθος κατερρίφθη; Αυτό εσείς θα το αποφασίσετε. Σε 10 χρόνια εδώ θα είμαστε…

*Υπ. Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων.Οι διατυπωθείσες θέσεις είναι του συγγραφέως και μόνον.