Η κατασκευή του πρώτου μεταλλωρυχείου στα βάθη των ωκεανών βρίσκεται πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα.
Μια καναδική εταιρεία εξορύξεων, η Nautilus Minerals, ήρθε σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Παπούα Νέας Γουινέας για να ξεκινήσει εξορυκτικές δραστηριότητες στον θαλάσσιο πυθμένα. Η εταιρεία “εποφθαλμιά” το θαλάσσιο πυθμένα της Παπούα Νέας Γουινέας από τη δεκαετία του 1990 ακόμα, ωστόσο η υπόθεση είχε “κολλήσει” στις απαιτήσεις της τοπικής κυβέρνησης σχετικά με τους όρους του έργου.
Το αμφιλεγόμενο έργο στοχεύει στην εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων χαλκού, χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων που κείτονται σε βάθος 1.500 μέτρων. Σύμφωνα με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε η κυβέρνηση της νησιωτικής χώρας θα αποκτήσει ποσοστό 15% στα ορυχεία συνεισφέροντας με 120 εκατ. δολάρια στο κόστος λειτουργίας.
Η εξόρυξη θα εστιαστεί σε μια περιοχή “υδροθερμικών αναβλύσεων”. Εκεί, νερό πολύ υψηλής θερμοκρασίας και οξύτητας αναβλύζει από τον θαλάσσιο πυθμένα και αναμειγνύεται με ύδατα πολύ ψυχρότερα και αλκαλικά με αποτέλεσμα να επικάθονται μεγάλες ποσότητες μεταλλευμάτων. Ως αποτέλεσμα, δημιουργούνται υποθαλάσσια κοιτάσματα πολύ υψηλότερης περιεκτικότητας σε χρυσό και χαλκό σε σύγκριση με τα υπόγεια. Για πολλές δεκαετίες η εξόρυξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων δεν μπορούσε να προχωρήσει εξαιτίας των τεχνικών προκλήσεων και του υψηλού κόστους. Ωστόσο, η ανάπτυξη των υπεράκτιων εξορύξεων υδρογονανθράκων, μαζί με την τεχνογνωσία στις υποθαλάσσιες επιχειρήσεις και η αύξηση της ζήτησης για πολύτιμα μέταλλα την καθιστούν τις υποθαλάσσιες εξορύξεις μεταλλευμάτων οικονομικά βιώσιμη υπόθεση.
Στην περίπτωση της Παπούα Νέας Γουινέας, τις εξορυκτικές δραστηριότητες στο ορυχείο Solwara-1 θα αναλάβει μια ομάδα ρομποτικών εκσκαφέων. Ο χειρισμός τους θα γίνεται από ένα πλοίο στην επιφάνεια. Στόχος είναι να “σπάσει” το ανώτατο στρώμα του πυθμένα και να καταστεί εφικτή η άντληση του κοιτάσματος που βρίσκεται σε σε μορφή λάσπης. Το χρονοδιάγραμμα έναρξης των επιχειρήσεων έχει τεθεί στα πέντε χρόνια.
Οι περιβαλλοντικές ενστάσεις
Παρόλα αυτά περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η εξόρυξη μεταλλευμάτων στον θαλάσσιο πυθμένα.
- “Ο ωκεανός στα μεγάλα βάθη ούτε έχει χαρτογραφηθεί ούτε έχει εξερευνηθεί και έτσι η πιθανή απώλεια πανίδας και βιόσφαιρας δεν μπορεί να αξιολογηθεί” επισημαίνει ο Ρίτσαρντ Πέητζ της Greenpeace.
- “Μόλις το 3% των ωκεανών και το 1% των διεθνών υδάτων εντάσσονται σε ζώνες προστασίας, γεγονός που τους καθιστά από τα πλέον ευάλωτα μέρη στη Γη. Αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο ωκεάνιων καταφυγίων” προσθέτει.
Σύμφωνα με την εταιρεία, το ορυχείο θα έχει ελάχιστο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς θα καλύπτει επιφάνεια αντίστοιχη με δέκα γήπεδα ποδοσφαίρου σε μια περιοχή που θα φιλοξενήσει ξανά θαλάσσια ζωή μετά το πέρας των εργασιών.
Όπως αναφέρει ο διευθύνων σύμβουλος της Nautilus Minerals, Μάικ Τζόνστον “πρόκειται για ένα ανθεκτικό σύστημα και οι μελέτες δείχνουν ότι η ζωή θα αποκατασταθεί σε πέντε με δέκα χρόνια”. Παρόλα αυτά πρόκειται για την πρώτη απόπειρα εξόρυξης μεταλλευμάτων από τον θαλάσσιο πυθμένα και έτσι οι εξορυκτικές εργασίες θα τελούνται υπό στενή παρακολούθηση.
[Πηγή: econews]