[του Καθ. Χαρ.Τσουτρέλη, αντιπροέδρου της ΛΑΡΚΟ, συνέντευξη στην Οικονομική Επιθεώρηση]
1. Ηταν λάθος που η Λάρκο εντάχθηκε στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο με τις ΕΑΣ και ΕΛΒΟ;
Η ΛΑΡΚΟ, μια μεταλλευτική και μεταλλουργική εταιρεία, που αξιοποιεί εγχώρια πτωχά σιδηρονικελιούχα λατεριτικά μεταλλεύματα για παραγωγή ενός εξαγώγιμου κατά 100% σιδηρονικελιούχου κράματος, διαφοροποιείται σε κάθε παραγωγική βαθμίδα της σε σχέση προς εκείνες της ΕΑΣ και ΕΛΒΟ. Η εκμετάλλευση ενός μεταλλείου για παραγωγή πρώτης ύλης και η ακολουθούμενη πρωτογενής μεταλλουργική επεξεργασία συνιστούν μεν βιομηχανικές δραστηριότητες όπως της ΕΑΣ και της ΕΛΒΟ αλλά μέχρις εκεί φθάνει η μεταξύ τους σχέση. Οι σκοποί που εξυπηρετούν, η αναγκαιότητα ύπαρξης τους υπό τον έλεγχο του κράτους και άλλοι λόγοι διαφοροποιούν κάθε προσπάθεια ένταξή τους στο ίδιο καλάθι με την ΛΑΡΚΟ κατά την φάση ιδιωτικοποίησής τους. Ήδη η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει αντιληφθεί τις μεταξύ τους διαφορές και έχει προσαρμόσει ανάλογα τα επόμενα βήματά της για την επίτευξη των υποχρεώσεων, που έχουν αναληφθεί ακολουθώντας όμως διαφορετική πορεία.
2. Τί μοντέλο ιδιωτικοποίησης εισηγείται η ΛΑΡΚΟ προς την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ;
Σε μια προηγούμενη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης πριν λίγα χρόνια είχε εκδηλωθεί επίσημο επενδυτικό ενδιαφέρον από 9 εταιρείες και ανεπίσημα από άλλες 3. Πρέπει και σήμερα να αναμένουμε ότι παρά το ακατάλληλο οικονομικό περιβάλλον θα υπάρξει ενδιαφέρον από το εξωτερικό και πιθανόν και από το εσωτερικό αλλά εκείνο που φοβούμαι είναι ότι το τίμημα θα είναι κατώτερο της πραγματικής αξίας της ΛΑΡΚΟ. Ο νέος ιδιοκτήτης, οφείλει να αντιληφθεί όλα τα εμφανή αλλά και αφανή παραγωγικά στοιχεία, που διαθέτει η ΛΑΡΚΟ. Ο εντοπισμός αυτών αλλά και η προβολή τους σήμερα από την εταιρεία θα αποβεί προς όφελος τόσο του ίδιου όσο και του ελληνικού Δημοσίου.
Ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ: ενιαία, αδιαίρετη και λειτουργούσα! (IΙ)