Μιλάμε για την κωδικοποίηση και την εκ βάθρων αναμόρφωση της λατομικής νομοθεσίας δηλ. όλου του οικοδομήματος των τελευταίων 40 χρόνων, η οποία αποτελεί αίτημα όλου του κλάδου για δεκαετίες. Bασική επιδίωξη είναι να διαμορφωθεί ένα Σχέδιο Νόμου (Λατομικό Νομοσχέδιο) για την έρευνα και εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών (αδρανών/ασβεστολιθικών, βιομηχανικών ορυκτών και μαρμάρων) στον οποίο θα εισαχθούν και ρυθμίσεις που αφορούν την έρευνα κι εκμετάλλευση των μεταλλευτικών ορυκτών, οι οποίες θα τροποποιούν τον υφιστάμενο Μεταλλευτικό Κώδικα. Ο στρατηγικός στόχος είναι η απλούστευση, στο μέτρο του δυνατού, των διαδικασιών και η σύντμηση των καθυστερήσεων στη χορήγηση των εγκρίσεων και αδειών, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις αποτρέπουν επενδυτικές πρωτοβουλίες και αποδυναμώνουν το επιχειρηματικό κλίμα και την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας. Επιπλέον, με τις προτεινόμενες διατάξεις επιδιώκεται η άρση λαθών, ασαφειών και συγχύσεων που είχαν επέλθει από την εφαρμογή του προϊσχύοντος νομοθετικού πλαισίου και η ομαλή μετάβαση στο νέο, χωρίς πολύπλοκες διαδικασίες, πρόσθετες δαπάνες και αιφνιδιασμούς για τους διοικουμένους.
Υπενθυμίζεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η ίδια περίπου ομάδα εργασίας της ΓΔΦΠ του ΥΠΕΚΑ καλείται να νομοθετήσει, την ίδια στιγμή που παραδίπλα απλούστερα έργα ανατίθενται διαχρονικά σε ιδιώτες με έξοδα του ελληνικού δημοσίου.
Η ίδια – κατά το μάλλον ή ήττον – ομάδα δημοσίων υπαλλήλων, με ελάχιστη κατά περίπτωση διαφορετική πλαισίωση από άλλους άξιους λειτουργούς είτε του ΙΓΜΕΜ είτε άλλων υπηρεσιών, προώθησε και ολοκλήρωσε εντός ελαχίστου χρόνου:
1. Την τροποποίηση και εκσυγχρονισμό του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ) με τον οποίο ρυθμίζονται οι κανόνες τόσο ορθολογικής δραστηριότητας όσο και ασφάλειας και υγείας για την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων (εργασίες εντοπισμού, εκμετάλλευσης, αξιοποίησης, επεξεργασίας καθώς και αποκατάστασης των μεταλλευτικών και λατομικών χώρων). Πρόκειται για σημαντικότατο εργαλείο που τροποποιήθηκε ουσιαστικά 27 χρόνια μετά τον αρχικό Κανονισμό, στα οποία είχαν αλλάξει σημαντικότατα τόσο οι τεχνολογικές εξελίξεις όσο και οι οδηγίες της ΕΕ σε θέματα ασφαλείας αλλά και θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, χωρίς όλα αυτά να έχουν ενσωματωθεί σε ενιαίο κείμενο ώστε να είναι δυνατή η απρόσκοπτη εφαρμογή τους.
2. Την Εθνική Πολιτική για το στρατηγικό σχεδιασμό και την εκμετάλλευση των εγχώριων ΟΠΥ, της οποίας οι βασικοί άξονες και οι στόχοι τέθηκαν για πρώτη φορά σε μια διακήρυξη αρχών, προτεραιοτήτων, στρατηγικών που εξειδικεύονται περαιτέρω σε συγκεκριμένες τακτικές και ενέργειες. Εθνική Πολιτική για τους Ορυκτούς Πόρους από το ΥΠΕΚΑ
3. Την καταγραφή και αξιολόγηση αλλά και τους διεθνείς διαγωνισμούς για τους δημόσιους μεταλλευτικούς χώρους και το γεωθερμικό δυναμικό. Η καταγραφή και αξιολόγηση των δημόσιων μεταλλείων και των λατομείων βιομηχανικών ορυκτών με σκοπό την περαιτέρω αξιοποίησή τους, ήδη πραγματοποιείται και αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2012. Με βάση τα πορίσματα της εργασίας αυτής, έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την εκμίσθωση δημόσιων μεταλλείων με διεθνείς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς, για χρυσό, χαλκό, μόλυβδο, ψευδάργυρο, άργυρο, αντιμονίτη, καθώς και άλλων μετάλλων. Ανάλογη ήταν και η συνεισφορά της ομάδας στα θέματα «επανεκκίνησης» της γεωθερμίας, όπου προκηρύχθηκαν διεθνείς πλειοδοτικοί διαγωνισμοί για την εκμετάλλευση γεωθερμικών πεδίων υψηλής θερμοκρασίας σε Έβρο, Νέστο, Χίο, Σαμοθράκη, Καβάλα, Σπερχειό, Ικαρία και Σουσάκι.
Και φυσικά πρόκειται για την ίδια ομάδα των 23 «σωματοφυλάκων» του ορυκτού πλούτου, που όπως θυμάστε είχε αναφερθεί κατ’ επανάληψη ο πρώην υφυπουργός κος Ι. Μανιάτης.
Και φυσικά πρόκειται για την ίδια ομάδα χωρίς ιδιαίτερη νομοπαρασκευαστική πείρα, απλά είναι εξοικειωμένη με το αντικείμενο και τις ανάγκες τις αγοράς αλλά κυρίως αντιλαμβάνεται την εθνική πρόκληση ώστε ο ορυκτός πλούτος να αποδειχθεί καταλύτης για την εθνική οικονομική ανάταξη και ανάπτυξη, χωρίς όμως αυτό να αντιστρατεύεται τις επιταγές του Ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, ιδίως αναφορικά με την κοινωνία και το περιβάλλον.
Και επειδή υπάρχουν τριγύρω μας πολλές Κασσάνδρες, θα πρέπει να τονιστεί ότι δεν πρόκειται για ομάδα που παραμελεί το υπόλοιπο έργο της για να ασχοληθεί με τη νομοθεσία. Την ίδια ώρα, οι ίδιοι άνθρωποι, με τα ίδια ελάχιστα μέσα, εκτελούν χρέη παραγωγικού και επιτελικού χαρακτήρα, αξιολογούν επενδυτικές προτάσεις από τεχνική και περιβαλλοντική άποψη, αδειοδοτούν, γνωμοδοτούν, συμβουλεύοντας παράλληλα την πολιτική ηγεσία και όλες τις υπηρεσίες των περιφερειών και των Αποκ. Διοικήσεων της χώρας σε θέματα διοίκησης των ΟΠΥ, απαντούν σε όλα τα θέματα κοινοβουλευτικού ελέγχου, συνδράμουν καθημερινά και επικαιροποιούν το ηλεκτρονικό μητρώο των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της χώρας το οποίο έχει αποτυπωθεί με την μορφή του GIS κλπ.
Αν στους παραπάνω προστεθούν και οι άνθρωποι των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων Νοτίου και Βορείου Ελλάδος, για την «ηρωική» προσπάθεια των οποίων θα γράψω σύντομα ξεχωριστά, καθώς και ελάχιστοι ακόμη διάσπαρτοι μέσα στις υπηρεσίες των ΑΔ και των Περιφερειών της Χώρας, που διεκπεραιώνουν θέματα ορυκτών πόρων, συμπληρώνεται το όλο πάζλ για το πόσοι ασχολούνται με την Διοίκηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών, έναν τομέα εξαιρετικά προβεβλημένο (αλλά μόνο επικοινωνιακά) στον τόπο μας.
Τέλος, επειδή πολλά ακούγονται σήμερα για του δημοσίους υπαλλήλους και το πόσο ευθύνονται για την βαθιά ύφεση που γνωρίζει η χώρα, ας πούμε και κάτι ακόμη. Ότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι δεν ανήκουν στα ειδικά μισθολόγια. Ούτε στις κατηγορίες εκείνες με τις οποίες ασχολείται καθημερινά ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης εξετάζοντας καταγγελίες για παράβαση καθήκοντος, διαφθορά, υπερβάσεις κάθε είδους κλπ., ξέρετε εσείς. Τις περιπτώσεις δηλ. των επίορκων υπαλλήλων που αντί να πάνε άμεσα σπίτι τους (ή μάλλον κάπου πιο μέσα!) κατάφεραν να επιβιώσουν σε «χρυσές» από κάθε άποψη εποχές του δημοσίου (άντε με καμία ΕΔΕ που τους έβγαζε …λάδι) και πολλοί από αυτούς συνταξιοδοτήθηκαν με δόξα και τιμή…
Οχι φίλοι μου, τούτοι δω οι υπάλληλοι με τους οποίους συνομιλώ, …αγοράζουν τον αέρα που αναπνέουν τόσο αυτοί όσο και τα μικρά προσωπάκια που ζουν μαζί τους, 1000 ευρώ το μήνα. Με πολύ κόπο, για να μην λιποτακτήσουν από το φτωχό πλην τίμιο όνειρό τους, να προσφέρουν κάτι χωρίς να βιάζουν τη φύση και το διπλανό τους.
Ας ελπίσουμε τώρα που γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις δομές και την αξιολόγηση του δημοσίου, κάποια λάθη να διορθωθούν και ο καθείς να πάρει τη θέση που του αναλογεί. Οπου κι αν είναι αυτή. Ακούει κανείς;
[του Πέτρου Τζεφέρη]