Διήμερη συνάντηση Εναρξης του Εργου προγραμματίζεται για το συγκεκριμένο έργο στις 10-11 Ιουλίου, 2012 στο Αμφιθέατρο ΙΓΜΕ, Αθήνα.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΕΡΓΟΥ ΜΕΟΠΥ
Η διαχρονική αξιοποίηση των Μη Ενεργειακών Ορυκτών Πρώτων Υλών (ΜΕΟΠΥ), με αναφορά στα μεταλλικά, βιομηχανικά, λατομικά ορυκτά, έχει συμβάλλει καθοριστικά στην κοινωνική και πολιτιστική εξέλιξη του ανθρώπου. Ακόμη και σήμερα, σε μια μεταβατική περίοδο αναμόρφωσης της βιομηχανικής παραγωγής, η εκμετάλλευση των ΜΕΟΠΥ εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό καθημερινές αλλά και γενικότερες ανάγκες των πολιτών, και συνεισφέρει στην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο.
Υπολογίζεται ότι κάθε ευρωπαίος χρειάζεται 16 τόνους ορυκτών τον χρόνο, την στιγμή που το 70% των αναγκαίων πρώτων υλών για την ευρωπαϊκή βιομηχανία εισάγεται από τρίτες χώρες. Ενώ λοιπόν η Ευρώπη καταναλώνει το 30% της παγκόσμιας παραγωγής μεταλλικών ορυκτών παράγει μόνο το 3%, όταν οι εκτιμήσεις για τα επόμενα 10 χρόνια καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ζήτηση θα τείνει διαρκώς αυξανόμενη.
To παρόν έργο έχει σαν στόχο την ποιοτική και ποσοτική αποτίμηση, την εκτίμηση του κοιτασματολογικού δυναμικού και την οικονομοτεχνική προσέγγιση επιλεγμένων ορυκτών πρώτων υλών της χώρας σε μια προοπτική βιώσιμης παραγωγικής αξιοποίησης . Συγκεκριμένα το έργο θα κινηθεί με βάση δύο προγραμματικούς άξονες :
A. Εστίαση σε κοιτασματολογικούς στόχους που βρίσκονται στο επίκεντρο του μεταλλευτικού – βιομηχανικού ενδιαφέροντος και χρήζουν συστηματικότερης παραγωγικής προσέγγισης, με τους όρους της ορθολογικής εκμετάλλευσης. Είναι στόχοι που καλούνται να στηρίξουν την βιώσιμη λειτουργία της ελληνικής βιομηχανίας και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις νέων επενδύσεων. Από την ερευνητική άποψη, είναι στόχοι που ανήκουν στο τελικό στάδιο έρευνας με σημαντικές πιθανότητες τεκμηρίωσης Ο.Π.Υ. με αξιόλογη οικονομική και βιομηχανική αξία. Δυνητικά περιλαμβάνονται όλες οι ΜΕΟΠΥ, δηλαδή μεταλλικά ορυκτά, βιομηχανικά ορυκτά, αδρανή υλικά, διακοσμητικά πετρώματα και δευτερογενείς πηγές πρώτων υλών (π.χ. απορρίμματα, ανακυκλώσιμα υλικά, απόβλητα, κ.λ.π.).
B. Εστίαση σε κοιτασματολογικούς στόχους που βρίσκονται σε αρχικά ή ενδιάμεσα στάδια έρευνας, και κατά συνέπεια, η πιθανότητα εντοπισμού και τεκμηρίωσης της βιομηχανικής αξίας τους είναι πρόωρο για να εξαχθεί στην αρχή της παρούσας ερευνητικής περιόδου, αλλά θα καταστεί αυτό δυνατό μέσα στην προγραμματική περίοδο του Ε.Π.Α.Ε. Όπως στο στόχο (Α), και στο στόχο (Β) δυνητικά περιλαμβάνονται όλες οι ΜΕΟΠΥ.
Η σπουδαιότητα του έργου τεκμαίρεται καταρχάς από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ελληνική εξορυκτική δραστηριότητα αποτελεί σημαντικό οικονομικό τομέα της χώρας μας με πολλές και ελπιδοφόρες αναπτυξιακές προοπτικές. Ακόμη η ελληνική βιομηχανία ΜΕΟΠΥ αποτελεί δομικό στοιχείο απαραίτητο για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη πολλών άλλων κλάδων της εθνικής οικονομίας, προμηθεύοντας πρώτες ύλες για τις ανάγκες της ελληνικής βιομηχανίας ευρύτερα αλλά και της καθημερινής ζωής.
Η χώρα μας κλαδικά κατέχει σημαντική θέση στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά, το δε μέγεθος της αγοράς αυτής δεν είναι καθόλου ασήμαντο, όσον αφορά συγκεκριμένες Ο.Π.Υ. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ετήσια στατιστικά στοιχεία τόσο του ΥΠΕΚΑ όσο και του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (Σ.Μ.Ε.), παρατηρείται παραγωγική σταθερότητα στις περισσότερες Ο.Π.Υ., όπου στις πρώτες θέσεις μαζί με τον λιγνίτη, τα αδρανή υλικά και τα μάρμαρα, βρίσκονται ο βωξίτης, τα νικελιούχα σιδηρομεταλλεύματα, οι ποζολανικές γαίες, ο μπεντονίτης, ο περλίτης, ο γύψος και η κίσσηρις.
Ο ελληνικός εξορυκτικός κλάδος είναι έντονα και ανοδικά εξωστρεφής, με πάνω από το 70% των πωλήσεών του να κατευθύνεται σε εξαγωγές. Το 2009 καταγράφηκε απασχόληση 23.000 εργαζομένων στην ελληνική μεταλλευτική – μεταλλουργική βιομηχανία και περισσότερες από 90 χιλ.θέσεις εξαρτημένης εργασίας. Για τις θέσεις αυτές γίνεται “αγώνας” ώστε σήμερα μέσα στον κυκλώνα της κρίσης να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες. Η συμβολή στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη είναι αξιοσήμαντη, δεδομένου, ότι η εξορυκτική βιομηχανία δραστηριοποιείται σε απομακρυσμένες ή ορεινές περιοχές με περιορισμένο βαθμό και δυνατότητες άλλων επιχειρηματικών κινήσεων.
Τέλος, είναι σαφές πως εξορυκτική δραστηριότητα χωρίς πρόσβαση σε νέα κοιτάσματα δεν μπορεί να υπάρξει. Επίσης, πρέπει να διασφαλιστεί η διατήρηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων μακροπρόθεσμα με έμφαση στην έρευνα για ανάπτυξη πρακτικών εντοπισμού, αντικειμενική αποτίμηση της αξίας των εντοπιζόμενων πρωτογενών κοιτασμάτων, καθώς και εκμετάλλευση, επεξεργασία και «ανακύκλωση» των δευτερογενών πηγών ΜΕΟΠΥ.