[του Δημ. Κωστόπουλου, Επ. Καθηγητή στο Τμήμα Γεωλογίας του Ε. Πανεπιστημίου Αθηνών]
Εκτός από τις πρωτογενείς πρώτες ύλες, η Ε.Ε. εξαρτάται επίσης σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις δευτερογενείς πρώτες ύλες. Η χρήση, για παράδειγμα, των ανακυκλωμένων απορριμμάτων μετάλλων αυξήθηκε σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες και αντιπροσωπεύει σήμερα το 40% έως 60% της πρώτης ύλης για την παραγωγή στην Ε.Ε.Η Ε.Ε. εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές μετάλλων «υψηλής τεχνολογίας» όπως το αντιμόνιο, το κοβάλτιο, το λίθιο, το βολφράμιο, το ρήνιο, το ίνδιο, ο λευκόχρυσος, το παλλάδιο, οι σπάνιες γαίες (λανθανίδες), το νιόβιο, το ταντάλιο και το τιτάνιο. Παρόλο που συχνά τα μέταλλα αυτά απαιτούνται μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες, η σημασία τους για την ανάπτυξη τεχνολογικά προηγμένων προϊόντων αυξάνεται συνεχώς λόγω του αυξανόμενου αριθμού των λειτουργικών δυνατοτήτων τους. Η Ε.Ε. δεν θα επιτύχει τη μετάβαση στη βιώσιμη παραγωγή και τα φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα χωρίς αυτά τα μέταλλα υψηλής τεχνολογίας. Η εθνική πολιτική της Ελλάδας, όσον αφορά στην αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου, μπορεί κάλλιστα να είναι στοχευμένη κατά ένα σημαντικό ποσοστό στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Verhaugen, αλλά θα ήταν λάθος να μην ήταν στοχευμένη κατά ένα επίσης σημαντικό ποσοστό στις ίδιες ανάγκες για την ανάπτυξή της».
«Η Ελλάδα είναι σημαντική παραγωγός χώρα περλίτη, μπεντονίτη, κίσσηρης (ελαφρόπετρας), χουντίτη, ατταπουλγκίτη (παλυγκορσκίτη) και βωξίτη (αλουμίνιο) σε διεθνές επίπεδο. Έχει επίσης αξιόλογο δυναμικό σε ολιβίνη, βερμικουλίτη, βολλαστονίτη, μαγνησίτη, ζεόλιθους, λιγνίτη, σμύριδα, μάρμαρα, λατερίτη (σίδηρος-νικέλιο), χρωμίτη (χρώμιο) και θειούχα μεταλλεύματα (χαλκός, μόλυβδος, ψευδάργυρος, χρυσός). Μακεδονία και Θράκη (πολλές περιοχές για να αναφερθούν μία-μία) κρατούν τα σκήπτρα του ορυκτού πλούτου και έχουν καταστεί παγκοσμίως γνωστές οι πολύ σημαντικές επενδύσεις των τελευταίων ετών στο θέμα του χρυσού και των θειούχων μεταλλευμάτων στη Ροδόπη και στη Χαλκιδική. Παρνασσός, Γκιώνα, Όρθρυς, Β. Εύβοια, Νάξος, Μήλος, Κίμωλος, Νίσυρος έχουν αποτελέσει παραδοσιακά χώρους έντονης εξορυκτικής δραστηριότητας. Ίσως όμως το κρυφό χαρτί να είναι το δυναμικό της χώρας μας σε πετρέλαιο, ιδιαίτερα στις περιοχές του Ιονίου και νότια και ανατολικά της Κρήτης, κάτι που θα μπορούσε να ανατρέψει την καθεστηκυία στάσιμη αναπτυξιακή κατάσταση. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι η (βιομηχανική) ανάπτυξη προϋποθέτει φθηνή ηλεκτρική ενέργεια, κάτι που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Προϋποθέτει επίσης φθηνό νερό, που θα πρέπει στην πατρίδα μας να περιφρουρηθεί ιδιαίτερα ώστε να μην καταντήσει εμπόρευμα στη χρηματιστηριακή αγορά.