ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΜΕΤΑΛΛΕΙΑΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ & ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Προς μία αυτοδιαχειριζόμενη από την τοπική κοινωνία συνεταιριστική εκμετάλλευση του χρυσού και χαλκού του Κιλκίς (II)

« 2) ας οριστεί μια ομάδα επιστημόνων κατά κύριο λόγο από άτομα που έχουν σπουδάσει επιστήμες σχετικές με το αντικείμενο και είναι άνεργοι, η οποία να καταρτιστεί με μέριμνα του υπουργείου επάνω στο θέμα της εξόρυξης χρυσού με μη χημικές μεθόδους αλλά με μέθοδο τη λιγότερο βλαβερή για το περιβάλλον και πώς με τα σύγχρονα μέσα μπορεί να υλοποιηθεί αυτό. Η ομάδα αυτή να μεταφέρει την τεχνογνωσία της αβλαβούς εξόρυξης στο δυναμικό του συνεταιρισμού και να έχει ρόλο καθοδήγησης και επίβλεψης.» 

Και τέτοιο παράδειγμα υπάρχει και μάλιστα αποτελεί το αντικείμενο εξειδίκευσης του υπογράφοντα. Ονομάζεται βιολογική μεταλλεία (biomining) και λίγο απέχει από τη βιολογική γεωργία. Η υπόψη βιοτεχνολογία χρησιμοποιεί μικροοργανισμούς για την ανάκτηση μετάλλων, όπως ο χρυσός, ο άργυρος και ο χαλκός, από θειούχα ορυκτά. 

Επειδή είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα σπεύσουν να τη χαρακτηρίσουν εργαστηριακή ή επιστημονική φαντασία τους πληροφορώ ότι είναι μια τεχνικώς και βιομηχανικώς δοκιμασμένη διαδικασία, και αναγνωρίζεται από την παγκόσμια βιομηχανία εξόρυξης μεταλλευμάτων ως αποτελεσματική και απλή στη χρήση, αξιόπιστη εναλλακτική λύση προς πρακτικές λιγότερο φιλικές προς το περιβάλλον και παράγουσες ρύπανση (τήξη ή φρύξη ή χημική οξείδωση ή χημική εκχύλιση), και ιδιαίτερα κατάλληλη για μικρά κοιτάσματα σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές

Από αιώνες έχουν εξαντληθεί τα πιο πολλά από τα υψηλής ποιότητας κοιτάσματα του χρυσού και του αργύρου και τα εύκολα στην επεξεργασία αποθέματα πολύτιμων μετάλλων. Στα εναπομείναντα των μεταλλευτικών κοιτασμάτων χρυσού και αργύρου τα μέταλλα είναι εγκλεισμένα σε μεγάλες ποσότητες στείρων (χαμηλής ποιότητας μεταλλεύματα), ή σε ορυκτά που δεν είναι επιδεκτικά σε χαμηλού κόστους διαδικασίες επεξεργασίας, ήτοι σε κυάνωση (δυσκατέργαστα μεταλλεύματα, καλή ώρα ο χαλκοπυρίτης του Κιλκίς). 
Η βιοοξείδωση είναι μια απλή και οικονομικά αποδοτική διαδικασία η οποία εφαρμόζει τη βιοτεχνολογία για να ανακτήσει χρυσό και άργυρο από τα ανωτέρω μεταλλεύματα. Στη συνέχεια η ανάκτηση του χρυσού γίνεται με βιολογική ή άλλη μέθοδο, αποκλειόμενης της κυάνωσης.

Bιοτεχνολογία, Μεταλλουργία και Προστασία του Περιβάλλοντος
Atmospheric leaching with organic and biogenic acids
Υδρομεταλλουργία: το μέλλον της Μεταλλουργίας;
Bioheapleaching νικελίου στην αρκτική φινλανδία!

3) “ας οριστεί μια εργασιακή σύμβαση μεταξύ υπουργείου και μελών του συνεταιρισμού.
Ο δε χρυσός ή άλλα μεταλλεύματα που θα παράγονται ας πηγαίνουν όλα στο κράτος όπως για παράδειγμα γίνεται με τις αρχαιολογικές ανασκαφές, εργάζεται το προσωπικό, αμείβεται αλλά τα ευρήματα ανήκουν στο κράτος”. 

Μα αυτό προβλέπεται στην προκήρυξη ήδη: μια σύμβαση μεταξύ αναδόχου κοινοπραξίας και υπουργείου. Βέβαια, δεν θα είναι της μορφής που αναφέρει ο πολίτης του Κιλκίς. Αλλά, αυτό είναι μια επουσιώδης λεπτομέρεια. Και σε τελική ανάλυση, για ποιο λόγο η συνεταιριστική κοινοπραξία να μην έχει και το εμπορικό κομμάτι των προϊόντων της; Συμβατή απόλυτα με την αυτοδιαχειριστική κατεύθυνση είναι άλλωστε η αυτοδιάθεση των προϊόντων και η είσπραξη των εσόδων και αυτό θα της δώσει και ένα μεγάλο βαθμό ευελιξίας μαζί με τις δυνατότητες διαχείρισης των εσόδων. 
Από την άλλη πλευρά, η προτεινόμενη εργασιακή σχέση των μελών του συνεταιρισμού με το κράτος, φαίνεται μη βιώσιμη ως δημοσιοϋπαλληλική και είναι απευκταία για την ευημερία τους, κατά τη γνώμη ενός κρατικού υπαλλήλου όπως ο υπογράφων (τραγική ειρωνεία!). Εδώ αρχίζει και τελειώνει η διαφωνία μου με την πρόταση του κ. Κώστα. 

Και στο τέλος ο κ. Κώστας από το Κιλκίς προβλέπει μια κατάσταση επιτυχίας: 

«Έτσι, κατά κύριο λόγο θα καταπολεμηθεί η ανεργία που στην περιοχή είναι σε μεγάλο ποσοστό, θα ενισχυθεί οικονομικά η περιφέρεια, θα δοθούν κίνητρα στους νέους να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στα χωριά, δεν θα μολυνθεί το περιβάλλον οπότε θα μπορεί παράλληλα να δραστηριοποιείται η γεωργία και η κτηνοτροφία. Από την άλλη, το κράτος θα μπορεί να έχει διπλό όφελος γιατί:

  •  ένας οικονομικά βιώσιμος πληθυσμός στην περιφέρεια θα μπορεί να του αποδώσει φόρους, θα μπορεί να πληρώσει τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου και δεν θα αναγκάζεται να παραδώσει πινακίδες κτλ.
  •  η πώληση των μεταλλευμάτων θα του αποφέρει έσοδα.», ή σωστότερα μισθώματα.

Ποιος ή τι μας εμποδίζει από το να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας έδειξε; 

[Γιάννης Γ. Ζαφειράτος Μηχανικός Μεταλλείων, Δρ. Βιομεταλλουργίας]

Σχετικά Άρθρα