Νέα πολύνεκρη τραγωδία με δύο δυστυχήματα μέσα σε μια μέρα σε ορυχεία στην Ουκρανία που είναι κατά τεκμήριο η πλέον επιρρεπής χώρα εντος ΕΕ σε τέτοια δυστυχήματα.Στην Ουκρανία εργάζονται πάνω από 600 χιλιάδες άτομα στον εξορυκτικό τομέα, ειδικότερα στον τομέα του άνθρακα (πάνω από 200 μεγάλα ορυχεία άνθρακα!)
Για το πρώτο ατύχημα οι ελάχιστες ειδήσεις που μεταφέρονται είναι ότι έγινε έκρηξη μεθανίου σε ορυχείο της περιοχής Λουγκάνσκ στην ανατολική Ουκρανία (Suhodolskaya-Vostochnaya coal mine), με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 16 εργάτες, ενώ αγνοείται η τύχη 10 εργατών (ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ). Η έκρηξη σημειώθηκε ενώ οι εργάτες πραγματοποιούσαν εργασίες σε βάθος 900 μέτρων.
Το δεύτερο ατύχημα έγινε λίγο μετά το πρώτο, όταν έπεσε ένα βαρύ μηχάνημα σε ένα φρεάτιο στο ορυχείο Μπαγιάνοβα στην περιοχή Ντόνετσκ, με αποτέλεσμα ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και οκτώ τραυματίστηκαν.
Περισσότερα και για τα δύο ατυχήματα εδώ.
Coal mining disasters in Ukraine
Η αιτία του πρώτου, πολύνεκρου δυστυχήματος ήταν η συγκέντρωση μεθανίου, σύμφωνα με το πρακτορείο Interfax. Πρόκειται για το πιο πολύνεκρο δυστύχημα για την Ουκρανία από το 2007, όταν σε ανθρακωρυχείο σε κοντινή περιοχή είχαν σκοτωθεί πάνω από 100 άνθρωποι επίσης από μια έκρηξη μεθανίου.
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά και δεν θα είναι η τελευταία, όπως έχουμε επισημάνει αρκετές φορές που έχουμε ασχοληθεί με ατυχήματα σε ανθρακωρυχεία ανά την υφήλιο.
Κάποτε όταν τα συστήματα ασφαλείας των ανθρακωρυχείων ήταν σε πρωτόγονη μορφή, οι μεταλλωρύχοι μετέφεραν πάντα μαζί τους -σε κλουβιά- καναρίνια. Καθημερινά παρατηρούσαν επισταμένως τις αντιδράσεις τους, σταματούσαν σε κάθε ανησυχητικό σημάδι, προσπαθούσαν να ελέγχουν διαρκώς την κατάσταση της υγείας τους. Γιατί, αν κάποιο καναρίνι αρρώσταινε, αυτό ήταν δείγμα κινδύνου και για την κατάσταση του αερισμού εντός των στοών: σήμαινε πως μέσα στο κοίτασμα ή σε κάποια υπερκείμενη ή υποκείμνη στρώση υπάρχουν εγκλωβισμένα επικίνδυνα αέρια. Δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια και βελτιώσεις στην τεχνολογία οι εκρήξεις ανθρακωρυχείων καλά κρατούν.
Μάλιστα, τα ατυχήματα αυτά πληθαίνουν και η αύξηση των ατυχημάτων φαίνεται να σχετίζεται, σύμφωνα με τους αναλυτές, στην αυξημένη ζήτηση για μεταλλουργικό άνθρακα του οποίου η εξόρυξη βαίνει μειούμενη τα τελευταία χρόνια.Το συγκεκριμένο είδος εντοπίζεται βαθύτερα στα έγκατα της γης, σε αντίθεση με τον θερμικό άνθρακα που συναντάται κοντά στην επιφάνεια, με αποτέλεσμα η τιμή του μεταλλουργικού άνθρακα να είναι πολύ μεγαλύτερη. Θυμίζουμε ότι πέρυσι τον Μάιο σημειώθηκε ατύχημα με 90 νεκρούς στο μεγαλύτερο ορυχείο της Ρωσίας, το οποίο παρήγε 9 εκατ. τόνους μεταλλουργικού άνθρακα ετησίως. Επίσης, έκλεισε ορυχείο της Ουκρανίας, το οποίο παρήγαγε 2 εκατ. τόνους ετησίως, αναγκάζοντας τη χώρα να εισάγει ποσότητες από το εξωτερικό. Λίγο μικρότερο είναι και το ορυχείο στο Suhodolskaya-Vostochnaya coal mine (παραγωγή 700 χιλ. τόννους μεταλ. κώκ το χρόνο και αποθέματα πάνω από 150 εκατ. τόννοι) του οποίου η συνέχεια της λειτουργίας κρίνεται πλέον αμφίβολη!
Και στην Κίνα πάντως, τα ατυχήματα δεν έλειψαν, σε μια χώρα που ο μεταλλωρύχος μάλλον θεωρείται αναλώσιμο είδος και οι αρχές κάθε χρόνο ανακοινώνουν ότι 2500-3000 άτομα χάνουν τη ζωή τους στα ανθρακωρυχεία (η πραγματικοτητα φυσικά είναι ότι πρόκειτα για υπερδιπλάσια στατιστική!).Τα κινεζικά ανθρακωρυχεία είναι “διαβόητα” για την παραβίαση των κανόνων εργασιακής ασφάλειας και θεωρούνται τα πιο θανάσιμα στον κόσμο.Κατά μέσο όρο 13 ανθρακωρύχοι σκοτώνονται καθημερινά εντός των ανθρακωρυχείων στη Κίνα, αλλά αυτό δυστυχώς δεν συγκινεί κανέναν!
Είναι αλήθεια ότι η παρουσία μεθανίου σε υψηλή συγκέντρωση και η συσσώρευση σκόνης άνθρακα μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές εκρήξεις στα υπόγεια ανθρακωρυχεία, με πάρα πολλά θύματα. Ομως είναι εξίσου αλήθεια ότι είναι εφικτή η αποφυγή των εκρήξεων όταν εφαρμόζονται αυστηρά τα μέτρα ασφάλειας για τον έλεγχο των αερίων, τον εξαερισμό και τον κλιματισμό των στοών και γενικότερα την υγεία και ασφάλεια στον τόπο εργασίας.
Στην Ελλάδα δεν υφίστανται πλέον υπόγεια ανθρακωρυχεία, μετά το κλείσιμο των υπόγειων λιγνιτορυχείων στο Αλιβέρι και στην Κύμη Ευβοίας. Υπάρχουν εκτεταμένα κοιτάσματα λιγνίτη στην λεκάνη της Πτολεμαϊδας, Κοζάνης, στο Αμύνταιο, στην Φλώρινα, στη Μεγαλόπολη, στο Αλιβέρι, στην Ελασσόνα και στη Δράμα, εκ των οποίων τα δύο τελευταία δεν έχουν υποστεί εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση του λιγνίτη από τη ΔΕΗ ΑΕ αλλά και τους λίγους ιδιώτες που έχουν απομείνει (Καραπάτης, Παπαλόης, Λάρκο στα Σέρβια Κοζάνης κλπ) ευτυχώς πραγματοποιείται με επιφανειακές εξορύξεις και με τη χρήση καδοφόρων εκσκαφέων και ταινιοδρόμων (για τη ΔΕΗ),οπότε τα προβλήματα μετατοπίζονται κυρίως στον περιβαλλοντικό τομέα.
[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]