Περισσότερα από ενάμισι στα δύο κείμενα που γράφονται για το θέμα, ξεκινούν ή καταλήγουν τον καταγγελτικό τους λόγο κάπως έτσι. Ορισμένοι προχωρούν και περισσότερο μιλώντας για «υποθήκευση του ενεργειακού μας μέλλοντος τα επόμενα χρόνια», με αφορμή τα σχέδια για λειτουργία νέων λιθανθρακικών μονάδων με προϊόν εισαγωγής από άλλες χώρες, θεωρώντας ότι «μια ανθρακική μονάδα δεν θα μπορεί να λειτουργεί με τα σημερινά χαμηλά κόστη ως το τέλος του ωφέλιμου χρόνου ζωής της. Η ένταση των κλιματικών αλλαγών θα επιβάλει εν τω μεταξύ αυστηρότερες κυρώσεις στους ρυπαίνοντες και -τελικά- αυτό που σήμερα φαίνεται ως ελκυστική επένδυση για κάποιους, θα εξελιχθεί σε έναν οικονομικό εφιάλτη»
Να προσθέσω κι εγώ ορισμένα; Στην Ελλάδα, η παραγωγή μίας κιλοβατώρας (Κwh) ρεύματος επιβαρύνει την ατμόσφαιρα με 780g CO2 περίπου (όσο δηλ. και στην Κίνα), επιβάρυνση που υποχρεωτικά θα μετακυλιστεί στο βαλάντιο του τελικού καταναλωτή. Αρκεί μια βόλτα στη «χώρα του λιγνίτη» για να διαπιστώσει κανείς τις υπερβάσεις ρύπων σε έδαφος και ατμόσφαιρα αλλά και το γεγονός ότι η «καταδίκη» της χώρας μας για παραβίαση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (ΕΚΧ, άρθρο 3), μετά την καταγγελία του «Ιδρύματος Μαραγκοπούλου», δεν αποτελεί κενό γράμμα. Διαθέτουμε ένα σπάταλο και ρυπογόνο ενεργειακό χαρτοφυλάκιο. Κι ακόμη ότι η αντικατάσταση του ντόπιου, φτωχού (ενεργειακά) και ρυπογόνου λιγνίτη με τον λιγότερο φτωχό αλλά επίσης ρυπογόνο και εισαγόμενο λιθάνθρακα, δεν αποτελεί λύση με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Και θα μπορούσα να προσθέσω και χιλιάδες άλλα.
Σύμφωνοι, υπάρχει μήπως ώριμη εναλλακτική λύση, στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης και ποιά είναι αυτή; Διότι εδώ το ζήτημα δεν είναι να ιχνηλατήσουμε το πρόβλημα, χωρίς καν να εικάσουμε τη λύση, αλλά να δούμε όσο γίνεται σφαιρικά το θέμα και κυρίως να εντοπίσουμε το δέον γενέσθαι αλλά και το δυνατόν γενέσθαι.
Φυσικά, όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα γνωρίζουν λίγο πολύ τί σημαίνει λιγνίτης για τα ενεργειακά πράγματα της Χώρας μας. Ότι δηλ. η Ελλάδα κατέχει τη 2η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 5η παγκοσμίως, στην παραγωγή του λιγνίτη, καλύπτοντας έτσι, με την καύση του, πάνω από τα δύο τρίτα (67%) της εγχώριας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Και ότι ο λιγνίτης, παρά την αρνητική συμβολή του στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, αποτελεί για τη χώρα μας την οικονομικότερη πηγή ενέργειας, συμβάλλοντας στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την μείωση του βαθμού εξάρτησής μας από το πετρέλαιο.
- Οι δύο μύθοι που λέγονται σε βάρος του λιγνίτη
- ΔΕΗ: εξορύσσοντας το φως…
- Λιγνίτης : ο δικός μας μαύρος χρυσός;
- Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ: Ο λιγνίτης στο ελληνικό ενεργειακό σύστημα
- Ο λιγνίτης και το ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής
- Aς (ξανα) μιλήσουμε για τον λιγνίτη…
- Η αναγέννηση του “βρομερού” λιγνίτη
- To πρώτο βιομηχανικής κλίμακας εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με τεχνολογία CCS!
- Αρθρο Π. Τζεφέρη στο περιοδικό Λατομείο για τα ενεργειακά ορυκτά (μέρος Α)
- Αρθρο Π. Τζεφέρη στο περιοδικό Λατομείο για τα ενεργειακά ορυκτά (μέρος Β)
- Ο “κακός” (πλην “δωρεάν”) λιγνίτης επιδοτεί τις “καλές” (πλην “ακριβές”) ΑΠΕ
- Η ενεργειακή ομηρία του φυσικού αερίου… και ο Λιγνίτης
- Eργοστάσιο CCS στο Spremberg της Γερμανίας: burying the problem…
- Ορυκτολογική δέσμευση του CO2 : τα ορυκτά έχουν τη λύση για την κλιματική αλλαγή;
- Πάλι για το CCS….
- Κλιματικός δογματισμός: ο λιγνίτης ειναι λάθος;
- Ένα ακόμη «όχι»: σε τί όμως;
- Προοπτικές – Προτάσεις για την αξιοποίηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων της Δυτ. Μακεδονίας
- Ο λιγνίτης ακλόνητος στις ΗΠΑ, τουλάχιστον μέχρι το 2035
- Λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου: 46 χρόνια μνήμης!
- Ο περιορισμός της χρήσης λιγνίτη ζημιώνει την Ελλάδα
- Το κόστος του λιγνίτη της ΔΕΗ ΑΕ
- Ποιά είναι τα ενεργειακά ορυκτά;