ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ/ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΜΕΤΑΛΛΕΙΑ

Ποιά είναι τα μεταλλευτικά ορυκτά;

[του Τζεφέρη Πέτρου]


Μετάλλευμα (Ore, Mineral, Erz) είναι συγκέντρωση ενός ή περισσοτέρων ορυκτών, που δημιουργήθηκε κατόπιν γεωλογικών διεργασιών στο φλοιό της γής ή στην επιφάνειά της ή στο θαλάσσιο πυθμένα και από την οποία μπορεί να ληφθεί, με μια περισσότερο ή λιγότερο σύνθετη επεξεργασία, ένα μέταλλο (πχ. μετάλλευμα σιδήρου).Ο όρος αυτός έχει επεκταθεί και σε μη μεταλλικά ορυκτά, όπως πχ. μετάλλευμα θείου, φθορίτου.

Γενικότερα, οι Ορυκτές Πρώτες Υλες (ΟΠΥ, “Mineral resources”) είναι συγκεντρώσεις ορυκτών ή πετρωμάτων, όχι απαραίτητα μεταλλευμάτων, των οποίων τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες, δικαιολογούν την εκμετάλλευσή τους και το συνακόλουθο οικονομικό ενδιαφέρον για χρήση στη βιομηχανία, την ενέργεια, το εμπόριο. Οι Ορυκτές Πρώτες Υλες (ΟΠΥ) ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία των φυσικών πόρων (“natural resources”) και μάλιστα των μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων.

File:Hematite (12249546874).jpg
Αιματίτης (Hematite)


α) Τα μέταλλα σε αυτοφυή κατάσταση (χαλκός, χρυσός κλπ)

Μεταλλευτικά ορυκτά ή Μεταλλεύματα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του μεταλλευτικού κώδικα, (Ν.Δ. 210/1973 (ΦΕΚ 277/Α/73), όπως ισχύει, θεωρούνται οι κάτωθι ορυκτές ύλες:

β) Οι ενώσεις όλων των μετάλλων ( αργιλίου, αργύρου, αρσενικού, αντιμονίου, βαναδίου, βαρίου, βισθουθίου, βολφραμίου,, καλίου ζιρκονίου, καδμίου, κασσιτέρου, κοβαλτίου, λευκόχρυσου, μαγγανίου, μαγνησίου, μολυβδαινίου, μολύβδου νικελίου, σιδήρου, στροντίου, τιτανίου, υδραργύρου, χαλκού, χρυσού, χρωμίου, ψευδαργύρου κλπ)
γ) Τα ορυκτά των μετάλλων της ομάδος των σπανίων γαιών.
δ) τα ορυκτά των ραδιενεργών στοιχείων.
ε) το αυτοφυές θείο, ο γραφίτης, ο φωσφορίτης, ο φθορίτης, ο αμίαντος, ο τάλκης, ο αλουνίτης, ο μαρμαρυγίας, οι άστριοι, οι στυπτηρίοι , το ορυκτό χλωριούχο νάτριο, οι ενώσεις βορίου, χρωμίου και ιωδίου, το σήπιο, ο δολομίτηςμε περιεκτικότητα σε οξείδιο του μαγνησίου μεγαλύτερη του 21%.
στ) οι πολύτιμοι λίθοι
ζ) όλες οι στερεές καύσιμες πρώτες ύλες, περιλαμβανομένης και της τύρφης (ποάνθρακας)
η) οι φυσικές εναποθέσεις οργανικών λιπασμάτων.
θ) οι υδρογονάνθρακες κάθε είδους σε στερεά , υγρή ή αεριώδη κατάσταση, καθώς και τα προϊόντα οξειδώσεων αυτών (οζοκηρίτης, άσφαλτος, πισσάσφαλτος, πισσασφαλτοφόροι ασβεστόλιθοι και σχιστόλιθοι κλπ).
ι) οι ρητινώδεις ορυκτές ύλες
ια) Το αέριο ήλιο και τα γηγενή αέρια
ιβ) «το γεωθερμικό δυναμικό»

Φθορίτης

Επαναλαμβάνεται εδώ ότι η ανωτέρω διάκριση αυτή είναι καθαρά νομική – συμβατική – και δεν βασίζεται πάντα σε επιστημονικά δεδομένα αλλά σε οικονομικά κυρίως κριτήρια. Για παράδειγμα πολλά ορυκτά όπως ο τάλκης, ο φθορίτης, ο αμίαντος, οι άστριοι ο λευκόλιθος τα οποία επιστημονικά αλλά και από πλευράς χρήσεών τους θεωρούνται ως γνωστό βιομηχανικά ορυκτά ο νομοθέτης σταθμίζοντας την οικονομική τους σημασία αλλά και την παράδοση τα κατέταξε στα μεταλλεύματα.


Η Χώρα μας παρουσιάζει έντονη μεταλλογενετική δράση κι ανάλογο μεταλλευτικό ενδιαφέρον. Πολλά από τα μεταλλεύματα που διαθέτει υπόκεινται σε εντατική και συστηματική εκμετάλλευση, ενώ υπάρχουν και άλλα για τα οποία δεν έχει ακόμα ερευνηθεί η εκμεταλλευσιμότητά τους
.

 Τα πλουσιότερα μεταλλεύματα με μεγάλη οικονομική αξία για την Ελλάδα, είναι: οι βωξίτες, τα μεταλλεύματα σιδηρονικελίου, οι χρωμίτες, , τα μεταλλεύματα του μαγνησίου (λευκόλιθος), του μαγγανίου (πυρολουσίτης), τα πολυμεταλλικά κοιτάσματα (μικτών θειούχων γαληνίτη,  σφαλερίτη  και σιδηροπυρίτη – αργύρου – χρυσού – χαλκού) της Χαλκιδικής (περιοχή Κασσάνδρας) και της περιοχής της Θράκης (περιοχή Περάματος και Σαππών). κ.ά.

Σχετικά Άρθρα