Η βιώσιμη ανάπτυξη των ορυκτών πρώτων υλών είναι εφικτή

H βιωσιμότητα και η ανάγκη για συνύπαρξη των αναπτυξιακών δραστηριοτήτων δεν αποτελούν ρητορεία, αλλά  πραγματικές προκλήσεις του καιρού μας.
Βιωσιμότητα (sustainability): η μεγαλύτερη πρόκληση του καιρού μας..

Εφόσον δεν μπορούμε να καταργήσουμε τον κόσμο των υλικών και να τον αντικαταστήσουμε με μια αποϋλοποιημένη οικονομία χωρίς κινδύνους και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, ας προχωρήσουμε σε μια ορθολογικοποίηση της χρήσης τους. Οχι φειδωλή ούτε ασύδοτη, αλλά συνετή και στοχευμένη.

 Στοχευμένη όχι στην «αειφορία», η οποία ούτως ή άλλως είναι μια ουτοπία. Ο μόνος τρόπος για να οδεύσουμε στην βιώσιμη κοινωνία είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, η ανάπτυξη που είναι συμβατή με τη ζωή μας και των επόμενων γενεών.

Μπορεί το "μεταλλευτικό κοίτασμα" να είναι πεπερασμένο και μη ανανεώσιμο, παρά μόνο σε γεωλογική κλίμακα.  Μπορεί να μην είναι δόμικη γι'αυτό η έννοια της "αειφορίας της μεταλλείας " ή ακόμη και η έννοια του "μεταλλευτικού πόρου", εφόσον το κοίτασμα δεν χαρακτηρίζεται από "συνεχή ροή"  και "αναγέννηση-αειφορία" αλλά από πεπερασμένη χρήση, εντούτοις, η βιώσιμη ανάπτυξη του κοιτάσματος, με την έννοια που έχουμε δώσει παραπάνω,  είναι εφικτή.

 Πώς; Με την προώθηση της βιώσιμης παραγωγής, της βιώσιμης κατανάλωσης και της ανακύκλωσης. Με επιμονή, συνέπεια και κοινωνική ευθύνη. Με σύγχρονα διαχειριστικά μοντέλα και ΒΑΤ’s. Αλλά κυρίως με την παιδεία και την περιβαλλοντική ηθική. Με λογισμό και μ’ όνειρο.

Η μεταλλεία δεν έχει ανάγκη από εργασίες που να τεκμηριώνουν την διαχρονική παρουσία της στους αιώνες που πέρασαν αλλά και που θα έρθουν. Χρειάζεται ανθρώπους να μπορούν να τη δούν συνετά και να δώσουν συναινετικές λύσεις. Λύσεις που δεν παραβιάζουν τους κύκλους της φύσης, μετακινούνται προς την οικονομία της γνώσης και της καινοτομίας και υπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών για ασφάλεια, υγεία και ποιότητα ζωής.

Κι ακόμη στο επικοινωνιακό επίπεδο, έχει ανάγκη από την αποδοχή του κόσμου, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό αλλά και στο βαθμό που της αξίζει.. Αυτό θα γίνει μόνο όταν στείλουμε το σωστό μήνυμα στους κατάλληλους ανθρώπους. Όταν πούμε στον κόσμο την αλήθεια για το κόστος της ανάπτυξης. Οταν ο κόσμος αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τα περισσότερα υλικά που χρησιμοποιεί καθημερινά, δεν προέρχονται από παρθενογένεση, αλλά έχουν την άκρη τους σε κάποιο ορυχείο στο παγκόσμιο χωριό.

Ο Πολιτισμός μας, αργά ή γρήγορα, θα αλλάξει. Κι επειδή το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, δεν θα γυρίσουμε πίσω στον πολιτισμό της αφθονίας, αλλά ούτε και του «αειφόρου τίποτε». Θα πάμε μπροστά. Και μπροστά υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ο μόνος που μπορεί να επιβιώσει: η βιώσιμη κοινωνία που επιτυγχάνεται μέσω της στενωπού της βιώσιμης ανάπτυξης.

Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση του καιρού μας..

[Πέτρος Τζεφέρης][Tzeferis Peter]

• Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι πολιτισμός! 
• H υιοθέτηση και συνταγματική κατοχύρωση της "Αρχής Βιώσιμης Ανάπτυξης"  
• Η διαρκής διελκυστίνδα της βιώσιμης ανάπτυξης
• Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος : ποιος νοιάζεται αλλά και ποιος μπορεί;
• Πόσο βιώσιμο είναι το αειφόρο τίποτε;
• Ο πεντάλογος της πράσινης ανάπτυξης
• Το Γυαλί, μια από τις Θερμοπύλες του Αιγαίου! 
• Μεταλλευτική Βιομηχανία και Βιώσιμη Ανάπτυξη 
• Sustainable Development in the Future Mineral Industry 
• Το Πεντελικό Mάρμαρο: μια ζωντανή ιστορία, συνδετικός κρίκος μεταξύ παρελθόντος και παρόντος..