Λατομικά ορυκτά
Όπως αναφέρει και το Νομοθετικό Διάταγμα 210/1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος» (ΦΕΚ Α’ 277/5.10.1973) στο άρθρο 5:
Ως λατομικά ορυκτά θεωρούνται αι κάτωθι ορυκταί ύλαι: τα μάρμαρα, οι ασβεστόλιθοι παντός είδους, οι δολομίται περιεκτικότητος εις οξείδιον μαγνησίου ουχί μείζονος των 21%, οι σχιστόλιθοι, αι μάργαι, αι άργιλοι, αι καολίναι, οι ιλίται, οι μονμορηλονίται, οι μπιντονίται, η κιμωλία, η γύψος, το αλάβαστρον, οι φλύσχαι, οι τόφφοι, οι αμφιβολίται, οι πρασινίται, οι χαλαζίται, οι οφίται, οι ολιβίναι, οι περιδοτίται, οι σηϊνίται, οι διορίται, οι γρανίται, οι τραχίται, οι βασάλται, οι ρυόλιθοι, οι δακίται, οι ανδεσίται, οι διαβάσαι, οι οψιδιανοί, οι περλίται, η κίσσηρις ή θηραϊκή γή, οι ψαμμίται, ο άμμοι και πάν πέτρωμα παραπλήσιον προς τα ανωτέρω.»
Βιομηχανικά Ορυκτά
Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Ν. 669/77: Στην κατηγορία των βιομηχανικών ορυκτών μπορούν να υπαχθούν όλα τα λατομικά ορυκτά εκτός των κατηγοριών των μαρμάρων και των αδρανών υλικών . Αναφέρονται ιδιαιτέρως ως βιομηχανικά ορυκτά ο καολίνης, ο μπεντονίτης, η κιμωλία, ο γύψος, ο περλίτης, η κίσσηρις, η θηραϊκή, γη, ο χαλαζίας, η χαλαζιακή άμμος, αι άργιλοι και οι μάργες πλινθοποιίας, κεραμοποιίας, τσιμεντοβιομηχανίας, ως και εν γένει τα αργιλικά και μαργαϊκά πετρώματα που χρησιμοποιούνται στην τσιμεντοβιομηχανία.
Επισημαίνεται ότι για κάθε αμφιβολία ή αμφισβήτηση σχετικά με την κατηγορία στην οποία υπάγεται λατομικό ορυκτό, αποφασίζει ο Υπουργός ΠΕΚΑ μετά από εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας που εκδίδεται μετά από γνωμοδότηση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε.).
Τα ανωτέρω δεν διαφοροποιήθηκαν με τον Ν.4512/2018, άρθρο 43, παρ. 3 γ. Επισημαίνεται ότι ο ν. 669/1977 (Α΄241) -εκτός από τα άρθρα 37 και 51- καταργήθηκε με τον Ν.4512/2018, άρθρο 69. Επίσης το καθεστώς της αμφισβήτησης επί κατηγορίας υπαγωγής λατομικού ορυκτού αναφέρεται στην παρ. 4 του ανωτέρω άρθρου (43) του ν. 4512/2018.
Μάρμαρα και φυσικοί λίθοι
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 669/77 (ΦΕΚ 241/Α/77), είναι τα διάφορα πετρώματα, ποικίλων χρωμάτων, τα οποία εξορύσσονται σε όγκους και επιδέχονται κοπή λείανση και στίλβωση. Μάρμαρα θεωρούνται και ο πωρόλιθος, το αλάβαστρο και ο όνυχας.
Αδρανή Υλικά
Είναι τα υλικά διαφόρων διαστάσεων που προέρχονται από την απόληψη φυσικών αποθέσεων θραυσμάτων, εξόρυξη κατάλληλων πετρωμάτων τους και που χρησιμοποιούνται όπως έχουν ή μετά από θραύση ή λειοτρίβηση ή ταξινόμηση για την παρασκευή σκυροδεμάτων ή κονιαμάτων ή με μορφή σκύρων ή μεγαλύτερων κομματιών, στην οδοποιία ή λοιπά τεχνικά έργα ή οικοδομές, καθώς και τα ασβεστολιθικά πετρώματα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ασβέστη ή υδραυλικών κονιών ή συλλιπασμάτων μεταλλουργίας. Στην έννοια των αδρανών υλικών περιλαμβάνονται και οι δομικοί λίθοι, λαξευτοί ή όχι .
Στην κατηγορία των αδρανών υλικών περιλαμβάνονται επίσης η μαρμαρόσκονη και η μαρμαροψηφίδα όταν εξορύσσονται από λατομικούς χώρους, στους οποίους, παρά το γεγονός ότι το περικλειόμενο πέτρωμα είναι επιδεκτικό κοπής σε πλάκες, λειάνσεως και στιλβώσεως, εντούτοις δεν μπορούν να εξορυχθούν μάρμαρα σε όγκους λόγω τεκτονισμού του πετρώματος.
Τέλος υπάρχουν και τα αδρανή υλικά τα οποία προέρχονται από την ανακύκλωση αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ) ή «τεχνητά» αδρανή, τα οποία παράγονται από βιομηχανική επεξεργασία αποβλήτων, παραπροϊόντων και υπολειμμάτων.
Λοιποί ορυκτοί φυσικοί πόροι είναι οι πόροι που δεν υπάγονται στις προηγούμενες κατηγορίες και η αξιοποίησή τους καθίσταται δυνατή από τις νέες τεχνολογίες, τις νέες χρήσεις και τις μελλοντικές ανάγκες (π.χ. ανάκτηση μεταλλικών στοιχείων από το θαλασσινό νερό, αξιοποίηση υποθαλάσσιων και παράκτιων κοιτασμάτων κλπ).