Τη νομοθετική ρύθμιση που ανοίγει τον δρόμο για τη εξυγίανση της ΛΑΡΚΟ καταθέτει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (YΠEN) στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση της από 24.12.2019 Π.Ν.Π. «Κατεπείγουσες ρυθμίσεις για την αύξηση του ποσού του κοινωνικού μερίσματος για το έτος 2019, την παράταση ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών και την παράταση της προθεσμίας κατάργησης υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων» (Α΄ 212) και άλλες διατάξεις».
Δείτε το κείμενο της τροπολογίας και την εισηγητική έκθεση στα επισυναπτόμενα. Πρόκειται για την αναμενόμενη νομοθετική ρύθμιση η οποία προβλέπει την υπαγωγή της κρατικής βιομηχανίας ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης. Η εταιρεία θα οδηγηθεί σε πλειοδοτικό διαγωνισμό με την πώληση των ορυχείων και του εργοστασίου της και αν δεν καρποφορήσει ο διαγωνισμός, τότε υποχρεωτικά θα πτωχεύσει.
Κεντρικός στόχος της ρύθμισης είναι να συνεχιστεί η παραγωγή νικελίου και εξόρυξη σιδηρομεταλλεύματος, μια δραστηριότητα σημαντική για την τοπική και εθνική οικονομία, όχι όμως μέσω της σημερινής ΛΑΡΚΟ και του άκρως αποτυχημένου μοντέλου της που συσσωρεύει βαριές ζημίες και θεόρατα χρέη επί σειρά ετών.
Η σχετική τροπολογία προβλέπει ότι ο διαχειριστής τοποθετείται στην μεταλλουργία μέσα στον Μάρτιο. Εντός 12 μηνών από την τοποθέτησή του, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η πτωχευτική διαδικασία, με δυνατότητα 6μηνης παράτασης, που σημαίνει ότι τα πάντα θα πρέπει να έχουν τελειώσει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2021.Διαφορετικά, αν σε αυτό το διάστημα δεν έχει μεταβιβαστεί τουλάχιστον το 75% του ενεργητικού της ΛΑΡΚΟ, τότε η εταιρεία οδηγείται υποχρεωτικά σε πτώχευση. Τα παραπάνω χρονοδιαγράμματα, της τάξης των 18 μηνών, για όσους γνωρίζουν από πτωχευτικές διαδικασίες δεν είναι μεγάλα και θεωρήθηκαν απαραίτητα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι δεν θα υπάρξει κωλυσιεργία και εμπλοκή σε ατέρμονες διαδικασίες.
Το σχέδιο του διαγωνισμού θα εξαρτηθεί από το τι θα βγάλει η fast track Διαιτησία για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του εργοστασίου της Λάρυμνας. Η διαδικασία αποτελεί προαπαιτούμενο για να ξεκαθαριστούν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας και η εικόνα με τα εγγεγραμμένα βάρη από πιστωτές της ΛΑΡΚΟ, μεταξύ των οποίων και η Εθνική Τράπεζα, στο συγκεκριμένο εργοστάσιο. Αυτό ακριβώς ήταν και το σημείο στο οποίο είχε προσκρούσει και η προηγούμενη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, το 2014, λόγω της δυναμικής αντίδρασης, τότε, από την Εθνική.
Τους πρώτους μήνες υπαγωγής της ΛΑΡΚΟ των 1.200 εργαζομένων στο νέο καθεστώς, ο ειδικός διαχειριστής θα «πριμοδοτηθεί» με κρατικά κεφάλαια προκειμένου να τρέξει την εταιρεία και να καλύψει λειτουργικές δαπάνες. Ταυτόχρονα θα καταγράψει το ενεργητικό της, αλλά και θα επιχειρήσει να συμμαζέψει τις υπερβολικές δαπάνες, περικόπτοντας μια σειρά από παροχές, τις οποίες απολαμβάνει μέχρι και σήμερα το προσωπικό.
Στόχος επίσης είναι, όταν γίνουν όλα αυτά, να χωριστεί η εταιρεία στα δύο και να πωληθούν ξεχωριστά το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα ορυχεία σε Καστοριά και Εύβοια. Φιλοδοξία του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας είναι να βρεθεί επενδυτής κατόπιν πλειοδοτικού διαγωνισμού, ο οποίος και θα αναλάβει την μετάβαση της νικελοβιομηχανίας στην επόμενη ημέρα.
Η κυβέρνηση θα προτιμούσε να εκδηλωνόταν ενδιαφέρον από περισσότερους του ενός «μνηστήρων» για την ΛΑΡΚΟ, ώστε οι δύο διαγωνισμοί να έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Όμως η ανακοινωθείσα απόφαση του ομίλου Μυτιληναίου να αποσύρει το ενδιαφέρον που είχε εκδηλώσει στο παρελθόν για την ΛΑΡΚΟ, αφήνει στην κούρσα μόνο το fund Global Special Opportunities Ltd (GSOL), που σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του Reuters ενδιαφέρεται για την ελληνική βιομηχανία.
Κι αυτό γιατί η ΛΑΡΚΟ, παρά τα προβλήματά της, παραμένει ο μοναδικός παραγωγός νικελίου στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Δεύτερος παραγωγός στον ευρωπαϊκό χώρο εκτός Ρωσίας είναι η Euronickel στο Καβάνταρτσι της Βόρειας Μακεδονίας, που εξαγοράστηκε πέρυσι από την Gsol. Διευθύνεται εδώ και πολλά χρόνια από Έλληνα, πρώην στέλεχος της ΛΑΡΚΟ, ο οποίος, πιθανότατα, θα αναλάβει να «τρέξει» και την ΛΑΡΚΟ για λογαριασμό της GSOL.
Με την προσθήκη της ΛΑΡΚΟ, η GSOL θα μπορέσει να ελέγξει μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής νικελίου και να τοποθετηθεί στις κορυφαίες θέσεις της αγοράς ενός βιομηχανικού μετάλλου που αποκτά μεγαλύτερη σημασία σε αυτή τη φάση μετάβασης του κόσμου στην ηλεκτροκίνηση, καθώς χρησιμοποιείται για τις μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων και εκτιμάται ότι η ζήτηση του θα πολλαπλασιαστεί ως το τέλος της δεκαετίας.