ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ/ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΑΡΜΑΡΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ/ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣΧΟΛΙΑ/ΑΠΟΨΕΙΣ

Το τέρας της γραφειοκρατίας και ο Ελληνικός κλάδος Μαρμάρου

Η ελληνική βιομηχανία μαρμάρου, τα τελευταία δέκα χρόνια, επιτυγχάνοντας ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 10%, τριπλασίασε τις εξαγωγές της, αυξάνοντας παράλληλα τους προορισμούς και διατηρώντας επίσης τις τιμές σε υψηλά επίπεδα.

[αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα, 26/11/2019]

101 υπογραφές, 57 δημόσια έγγραφα καλείται να συγκεντρώσει ο πολίτης που προσπαθεί να αδειοδοτήσει λατομείο μαρμάρου στην Ελλάδα. Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας Θράκης ετοίμασε σχετική μελέτη με τίτλο «Στάδια και Χρόνος Αδειοδότησης Λατομείου Μαρμάρων» από την οποία προκύπτει ότι για μία νέα άδεια, κατά μέσο όρο θα απαιτηθούν 1460 μέρες στις περιπτώσεις που δεν θα υπάρξει αρνητική γνώμη ή και ιδεοληψία από κάποια υπηρεσία και έτσι ο φάκελος δεν θα ακολουθήσει τον έτερο «Γολγοθά» δηλαδή τον δρόμο των διοικητικών προσφυγών και δικαστηρίων.
Η πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας Θράκης (Σ.Ε.Μ.Μ.Θ), κα Κωνσταντίνα Λαζή

Η πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας Θράκης Κωνσταντίνα Λαζή γράφει χαρακτηριστικά: «Μετά τη λήψη της άδειας εκμετάλλευσης, ο εκμεταλλευτής εκκινεί τη διαδικασία ανάπτυξης της παραγωγής του κοιτάσματος του λατομείου μαρμάρου με παράλληλη ανάπτυξη της προώθησης πωλήσεων του μαρμάρου. Ο ελάχιστος χρόνος ανάπτυξης της παραγωγής και των πωλήσεων υπολογίζεται σε ενάμισι έτος (~540 μέρες). Δηλαδή μετά από 2.000 μέρες από το 1ο στάδιο της αδειοδότησης, η επιχείρηση αρχίζει να αποδίδει. Εντωμεταξύ το κρίσιμο σημείο εδώ είναι εάν η διεθνής αγορά, η ζήτηση και η προσφορά του συγκεκριμένου μαρμάρου συνεχίζουν να είναι σύμφωνες με την, πριν από πέντε χρόνια, εκτίμηση του επιχειρηματία.

Η εξόρυξη διακοσμητικών πετρωμάτων είναι μία πολύ ήπιας μορφής επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον. Τα λατομεία μαρμάρου καταλαμβάνουν λιγότερο από το 7% του 1 χιλιοστού της Ελληνικής έκτασης και αποδίδουν σχεδόν το 0,3% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, αυτού του είδους η εξόρυξη έχει ιδιαιτερότητες και ανάγκες που επιβάλλουν διαφορετική προσέγγιση τόσο της αδειοδότησης όσο και του τρόπου έγκρισης της εκμετάλλευσης.

Το ελληνικό μάρμαρο είναι ένα ιστορικό προϊόν που έχει συμβάλει στην ιστορία και διατήρηση του ελληνικού πολιτισμού. Τα μέλη του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. έχουν πετύχει: 1) Το ελληνικό μάρμαρο να καταλάβει την 4η θέση σε παγκόσμια κατάταξη, 2) Να τριπλασιαστούν οι ελληνικές εξαγωγές την τελευταία δεκαετία, 3) το μάρμαρα να κατέχει την 1η θέση επί του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών μεταξύ ακατέργαστων και κατεργασμένων Α’ υλών, 4) Να διακοσμήσουν με το ελληνικό μάρμαρο τα σημαντικότερα και επιβλητικότερα έργα στον πλανήτη, 5) Να εφαρμόσουν επιτυχώς την υπόγεια εξόρυξη μαρμάρου, 6) Να εκσυγχρονίσουν με κορυφαίας τεχνολογίας εξοπλισμό τα ελληνικά εργοστάσια επεξεργασίας μαρμάρου.

Ο Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. προτείνει αλλαγές επί του πλαισίου αδειοδότησης, οι οποίες χωρίς καμία έκπτωση στην ασφάλεια, στο περιβάλλον και στην βιώσιμη αξιοποίηση των φυσικών πόρων μπορούν να μειώσουν άμεσα τον χρόνο αδειοδότησης κατά 33,2% (485 μέρες) μειώνοντας παράλληλα και το σύνολο του χρόνου της περιόδου αδειοδότησης μαζί με την πρώτη περίοδο ανάπτυξης της παραγωγής. Οι προτάσεις του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. θα έχουν ως αποτέλεσμα τα νέα λατομεία να καταφέρουν σε 1000 μέρες να φτάσουν στο σημείο που θα έφταναν με το υπάρχον καθεστώς σε 2000 μέρες.

Οι επιχειρήσεις του κλάδου μπορούν. Το κράτος όμως θέλει; Και αν θέλει, μπορεί;

Σχόλιο. Η ελληνική πολιτεία με τον Ν.4512/2018 αλλά και με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για επικαιροποίηση της Εθνικής Πολιτικής ΟΠΥ, προώθηση και υλοποίηση Ειδικού Χωροταξικού για τις ΟΠΥ  αλλά και για την επίλυση επιμέρους ζητημάτων (πχ. ένταξη επιχειρήσεων μαρμάρου σε αναπτυξιακό νόμο, εξορθολογισμό ζητημάτων για υπολογισμό χρηματικών εγγυήσεων αναφορικά με την περιβαλλοντική αποκατάσταση κλπ) είναι βέβαιο ότι “θέλει” να εξυπηρετήσει έναν πράγματι εμβληματικό αναπτυξιακό τομέα στο βαθμό που και αυτός προσπαθεί να λειτουργεί εντός του πλαισίου της βιώσιμης και περιβαλλοντικά ασφαλούς ανάπτυξης. Περαιτέρω, οι εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα της μελέτης για τη γραφειοκρατία δεν αφορούν κυρίως το νομοθετικό πλαίσιο της αδειοδότησης, το οποίο έχει αποκεντρωθεί σε συντριπτικό βαθμό, αλλά επιμέρους- και σε μεγάλο βαθμό διαφορετικές και ενίοτε αποκλίνουσες-διοικητικές πρακτικές που εφαρμόζουν διάφορες -περιφερειακές κυρίως – υπηρεσίες, με αποτέλεσμα η σημαντικότατη απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών αδειοδότησης δεν είναι εισέτι ικανοποιητική εν τοις πράγμασι. Oσο για τις ενδιαφέρουσες προτάσεις του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. επί του πλαισίου αδειοδότησης με σκοπό την μείωση του συνολικού χρόνου, προφανώς αυτές θα πρέπει να συζητηθούν αρκεί να μην δημιουργούν ή προϋποθέτουν εκπτώσεις ως προς την ασφάλεια, το περιβάλλον και την βιωσιμότητα του πολύτιμου πόρου που  μας έχει “εκ θεού” εκχωρηθεί εδώ και 5 χιλιετίες, όπως εύστοχα παρατηρούν τα στελέχη του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ. Ομως πρώτα, πριν τις νομοθετικές ρυθμίσεις,  πρέπει να βελτιωθούν οι διοικητικές διαδικασίες και πρακτικές που διαμορφώνουν -ευθυνόμενες για-  την κακή εικόνα,  αυξάνοντας παράλληλα τους χρόνους, τα έγγραφα και τις υπογραφές!

Σχετικά Άρθρα