[του Πέτρου Τζεφέρη]
Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, για μια χρονιά ακόμη. Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου, είναι η ημέρα για την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης και την εμπνευσμένη δράση για την προστασία του περιβάλλοντός μας.
Από τότε που ξεκίνησε το 1974, η εκδήλωση αυτή έχει εξελιχθεί σε μια παγκόσμια πλατφόρμα δημόσιας προβολής, η οποία γιορτάζεται σε περισσότερες από 100 χώρες. Κάθε Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος οργανώνεται γύρω από ένα θέμα που εφιστά την προσοχή σε ένα ιδιαίτερα πιεστικό περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Το θέμα για το 2019 είναι η «Ατμοσφαιρική ρύπανση». Είναι μια έκκληση για δράση για την καταπολέμηση μιας από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις της εποχής μας. Επιλέχθηκε από τη χώρα υποδοχής για αυτό το χρόνο, την Κίνα, και το θέμα μας καλεί όλους να εξετάσουμε πώς μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στην καθημερινότητά μας για να μειώσουμε την ποσότητα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που παράγουμε και να σταματήσουμε τη συμβολή της στην παγκόσμια υπερθέρμανση και τις επιπτώσεις της στην υγεία μας.
Ολοι γιορτάζουν αυτή τη μέρα, όλοι συμφωνούν αυτή τη μέρα, μα και όλοι στεναχωριούνται αυτή τη μέρα.. για την απώλεια της μεσογειακής φώκιας, του κόκκινου ελαφιού, του μαυρόγυπα, της οχιάς, της καφέ αρκούδας. Και φυσικά για την κλιματική αλλαγή..
Και όλοι υποκρίνονται αυτή τη μέρα, ειδικά αυτή τη μέρα….
Ελεος, φίλοι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων, μην μας στείλετε άλλα δελτία τύπου . Αρκετά πήραμε για την παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος!
ΜΗΝ μας θυμίσετε πόσο μεγάλη σημασία έχουν οι ωκεανοί και οι θάλασσες για την οικολογική ισορροπία της Γης για την βιοποικιλότητα και τη βιόσφαιρα!
ΜΗΝ μας ξαναθυμίσετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και την ανάγκη για επείγουσα ανάληψη δράσης: χημική ρύπανση, απόρριψη επικίνδυνων ουσιών, πλαστικά (πχ. Garbage Patch) και την υπεραλίευση!
ΜΗΝ μας πείτε πάλι για τις “νεκρές ζώνες”, για την υδάτινη βιοποικιλότητα στο κόσμο,την ποιότητα των αλιευμάτων, τα κοράλια, τα φύκια και το φυτοπλαγκτόν!
Ούτε το πόσο κακό κάνουν τα ορυχεία του κάρβουνου και οι εξορύξεις πετρελαίου…
ΑΠΛΑ κάντε κάτι. Αυτό είναι η δουλειά σας.
(Save the F’n planet? Η άλλη άποψη, από τις καλύτερες στιγμές του περίφημου κυνικού αμερικανού κωμικού George Carlin ,1937 – 2008, ο οποίος δεν μεταφράζεται ούτε μεταφέρεται στο χαρτί.. Απολαύστε τον..)
Το ερώτημα τίθεται καθημερινά σχεδόν όπου Γης. Και προφανώς και στον τόπο μας. Θέλουμε οικονομική ανάπτυξη, ναι. Θέλουμε ανταγωνιστικότητα, ναι. Θέλουμε βιομηχανική ανάπτυξη, ώστε να μην φοράμε διαρκώς το “παπιγιόν” του σερβιτόρου, ναι. Αλλά με ποιό κόστος για το περιβάλλον και τη ζωή μας; Και τι κάνουμε γι’αυτό; Πώς προστατεύουμε τα όρια που βάζουμε;
Το περιβάλλον είναι ασφαλώς κοινωνικό, ταυτόχρονα όμως είναι και οικονομικό αγαθό, αφού αποτελεί πλουτοπαραγωγική πηγή και την εν δυνάμει προϋπόθεση για οικονομική ανάπτυξη. Η αντίληψη ότι η οικονομία μπορεί από μόνη της να λύσει όλα τα προβλήματα, ακόμη και τα οικολογικά και να φέρει ευημερία είναι απόλυτα εσφαλμένη. Όπως κι η αντίθετη μ’ αυτήν, ότι δηλαδή δεν υπάρχει ανάπτυξη συμβατή με το περιβάλλον.
Δυστυχώς η πραγματικότητα απέχει σημαντικά από τη θεωρία και αποδεικνύεται «σκληρό καρύδι» που δεν επιτρέπει προόδους και χαμόγελα.Διότι, αλλο είναι να «κομπάζεις» για το καθαρό περιβάλλον πρεσβεύοντας το «αειφόρο τίποτε» και άλλο να το κάνεις πράξη με τρόπο που δεν αντιστρατεύεται αλλά αντιθέτως ενισχύει την βιομηχανική ανάπτυξη…
Η Ευρώπη, από τη μια καταρτίζει τον «Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Αειφόρο Ανάπτυξη» και από την άλλη …αγκομαχεί να εφαρμόσει στοιχειώδη διαχείριση σε πρωτογενή επίπεδα περιβαλλοντικής πολιτικής, όπως τα λύματα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, οι βιότοποι, τα λατομεία…
Κατά τα άλλα, ζούμε την εποχή του «υδρογόνου», των “φουτουριστικών” υπεραισιόδοξων δηλώσων του τύπου “οι ενεργειακές αγορές θα υποστούν σεισμική μετατόπιση» (Κρίστοφερ Φλάβιν, WorldWatch Institute) αλλά και των περιβαλλοντικών φιεστών για την «Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος» κάθε 5 Ιουνίου….
Φαίνεται ότι η αυτογνωσία του σύγχρονου ανθρώπου θα χρειαστεί να διατρέξει πολύ δρόμο ακόμη, ανάμεσα στις γκρίζες αποχρώσεις που συνθέτουν την απόσταση μεταξύ άσπρου και μαύρου, πριν καταστεί ικανή να σεβαστεί κάθε παρακλάδι της ανθρώπινης ζωής και της φύσης. Πριν καταφέρει να τοποθετεί στη σωστή τους θέση ψευτοδιλήματα του τύπου «Περιβάλλον ή Ανάπτυξη», πριν ισορροπήσει στο σημείο «Βιώσιμη ανάπτυξη», πριν καταστήσει την ισορροπία του σημείου ευσταθή.
Το παρακάτω διήγημα γράφτηκε πριν από 25 και παραπάνω χρόνια.
Την εποχή της τρυφερής νεότητας που η ελπίδα άντεχε ακόμη.
Η ελπίδα που τυφλή και περήφανη έχτιζε ένα καλύτερο μέλλον…
Αφιερώνεται σε όλους εκείνους που πασχίζουν να διδάξουν περιβαλλοντική αγωγή στα παιδιά ενός κόσμου ενηλίκων που στερείται αγωγής.
Σαν το δικό μας δηλαδή…
[by Tzeferis peter][του Πέτρου Τζεφέρη]
- Oικολογούντες…. [πρώτο μέρος:οι αρκάδες και οι …άλλοι]
- Oικολογούντες [μέρος δεύτερο: το μυστικό ραντεβού στη γαία]
- Οικολογούντες [μέρος τρίτο: ο περίεργος γιωργάκης και η ανακύκλωση]
- Οικολογούντες [μέρος τέταρτο:μας το είπε δάσκαλος, ο κύριος Λεωνίδας]
- Oικολογούντες [τελευταίο μέρος: υπάρχει λύση και ειναι μοναδική]