Οι βέλτιστες πρακτικές, περιλαμβάνουν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής δυαδικού κύκλου, επανεισαγωγή και ψύξη με θαλασσινό νερό ή με αερόψυκτους πύργους ψύξης. Δηλαδή μονάδες στις οποίες τόσο το κύκλωμα του γεωθερμικού ρευστού όσο και εκείνου του οργανικού ρευστού είναι κλειστά και δεν αποβάλλεται τίποτε στο περιβάλλον πέραν υδρατμών από το σύστημα ψύξης.
Η αλήθεια είναι ότι ο τόπος μας, η ενεργειακή μας ταυτότητα χρειάζεται την γεωθερμία.. Και μάλιστα απεγνωσμένα! Ειδικότερα σήμερα που η απεξάρτηση από τους ορυκτούς άνθρακες δείχνει ως μονόδρομη και μη αντιστρεπτή πολιτική της ΕΕ. Όσο διατηρούμε τους τοπικούς θερμικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίοι λειτουργούν με καύσιμο πετρέλαιο, μαζούτ κλπ., για τα μη διασυνδεδεμένα νησιά μας, τόσο διαιωνίζουμε το πρόβλημα.
Και η γεωθερμία, όπως και οι λοιπές ΑΠΕ, μπορούν υπό προϋποθέσεις να συμβάλλουν τα μέγιστα στο ζήτημα αυτό.