Η Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου, ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1875 και έκλεισε οριστικά το 1989. Οι αναπαλαιωμένες, ορισμένες εξ αυτών, κτιριακές εγκαταστάσεις της Εταιρείας, αποτελούν σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βιομηχανικής αρχαιολογίας στην Ελλάδα και διεθνώς. Ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι που δούλεψαν στην Εταιρεία αποτελούν σήμερα ζωντανές πηγές έρευνας, για τη σύνθεση της ιστορίας του Νεώτερου Μεταλλευτικού Λαυρίου.
Το Βιοτεχνικό – Βιομηχανικό Εκπαιδευτικό Μουσείο (ΒΒΕΜ) θεωρώντας ότι η προφορική και η υλική μαρτυρία συμβάλλει στη διαμόρφωση της ιστορίας, σχεδίασε ένα Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με τίτλο «Ανάκληση Αναμνήσεων: Τι θυμάμαι από την παλιά Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου». Οι πρώην εργαζόμενοι μοιράζονται με τους συμμετέχοντες τις αναμνήσεις τους, από την περίοδο εργασίας τους στην Εταιρεία, ενώ ο ίδιος ο χώρος, ανενεργός πλέον σήμερα, ζωντανεύει και δίνει νόημα στις αφηγήσεις των παλαιών εργαζομένων. Παράλληλα εξέδωσε κι ένα βιβλίο με ομώνυμο τίτλο, όπου εβδομήντα (70) προφορικές μαρτυρίες, λειτουργώντας ως γνήσιοι θεματοφύλακες της ιστορίας, ξαναζωντανεύουν την ιστορική αυτή περίοδο, συμβάλλοντας στην ερμηνεία και την τεκμηρίωση του χώρου αλλά και των “μνημείων” που έχουν διατηρηθεί. Οι συνεντεύξεις συγκεντρώθηκαν από τον κ. Λ. Παρασκευαϊδη, μηχ. μεταλλείων, επιστημονικό σύμβουλο του ΒΒΕΜ.
Λέει χαρακτηριστικά ο Θ. Πιερράκος, εργοδηγός στη μεταλλουργία από τη δεκαετία του ’60 μέχρι το τέλος λειτουργίας της Γαλλικής εταιρείας αλλά και πρωτεργάτης της ελληνικής ΕΜΜΕΛ που λειτούργησε για λίγα χρόνια μετά το 1983: