Του Βασιλείου Διον. Αναστασίου*
Όσο για τους Υδρογονάνθρακες άγνωστους, υποθαλάσσιους, υπάρχει πολύ παραμύθι, υπερβολή και μπόλικη συνωμοσιολογία για τις εμφανίσεις τους.
Το 1903 στη Ζάκυνθο, στο έλος στο Κερί η εταιρεία “London Oil Development Co Ltd” πραγματοποίησε -χωρίς αποτελέσματα- δύο γεωτρήσεις. Στη συνέχεια ακολούθησε ενδιαφέρον από τον ντόπιο επιχειρηματία Δ. Κολαΐτη ο οποίος όμως είχε την ίδια μοίρα και εγκατέλειψε. Λέγεται ότι οι Άγγλοι φεύγοντας βούλωσαν την γεώτρηση 470 μέτρα με …..στάρι, για να μην την εκμεταλλευθεί άλλος. Παρόμοια ότι οι Γερμανοί τσιμέντωσαν τις δικές τους γεωτρήσεις.
Ο Όμηρος αναφέρει δύο φανταστικά νησιά μεταξύ Ιθάκης και Ζακύνθου όπου εκεί παρατηρήθηκαν εμφανίσεις πισσούχες. Αργότερα το 480 π.Χ. ο Ηρόδοτος ανέφερε την ύπαρξη πετρελαϊκών ασφαλτικών υπολειμμάτων όταν κατέγραψε την πίσσα που ανέβλυζε στο Κερί της Ζακύνθου μαζί με αργό πετρέλαιο, αυτή που πολύ αργότερα αναφέρεται ως η “πετρελαιοφόρος πηγή Ηροδότου”.
Οι Ιταλοί και οι Γερμανοί στην κατοχή ενδιαφέρθηκαν και έκαναν κάποια ερευνητικά έργα και στοιχειώδεις pilot εγκαταστάσεις και μάλιστα λέγεται ότι απόσταξαν πετρέλαιο και ότι ασφαλτόστρωσαν ένα μικρό κομμάτι δρόμου, με τα υπολείμματα της απόσταξης.
Τα δεδομένα για τους Υδρογονάνθρακες (Υ/Γ), είναι πολύ διαφορετικά από των μετ/των. Μέταλλα χρησιμοποιήθηκαν πριν από 5.000 χρόνια, (εποχή Χαλκού, Σιδήρου), ενώ με τους Υ/Γ μόλις 150 χρόνια μόνο. Μετ/τα υπήρχαν από την στιγμή που στερεοποιήθηκε η πρώτη κρούστα της πύρινης μάζας της Γης, ενώ οι Υ/Γ είναι προϊόντα μετασχηματισμού ειδών του Φυτικού και Ζωϊκού Βασιλείου, που δημιουργήθηκαν όταν οι συνθήκες θερμοκρασίας, κλπ, για τα 92 χημικά στοιχεία, επέτρεψαν ποιοτικές ανακατατάξεις σύνθεσης (ενώσεις) και μορφής, (στερεά-υγρά-αέρια), ,ώστε και το αέριο CO2 να δώσει την δυνατότητα να αναπτυχθεί ο Φυτικός κόσμος.
Συνεπώς στον κατακερματισμένο στερεό φλοιό της Γης, κατά την ακολουθήσασα απόψυξη του, από τις ενώσεις των στοιχείων από τα οποία κυρίως αποτελείται, Κρο-φε-σι-μα, Cr-Fe-Si-Mg, είτε σαν αυτούσια πετρώματα, είτε ιζηματογενή, ηφαιστειογενή, ή πλουτώνια, μπορεί να βρούμε αφενός κάρβουνο σε στρώσεις, ή αργό Πετρέλαιο και Φυσικό Αέριο σε κοιλότητες που καταπλακώθηκαν σε αυτές, δάση ή ψάρια σε τεράστιες θαλάσσιες λίμνες.
Συνεπώς, οι όποιες προσπάθειες επαναδραστηριοποιήσεως του ενδιαφέροντος μας για υποθαλάσσιες εμφανίσεις Υ/Γ ανθράκων, δεν είναι πρώτης προτεραιότητος, (εκτός εντυπωσιασμού για υπάρχοντα πλούτη ανεκμετάλλευτα, για να ευφραίνονται οι Ιθαγενείς), όταν άλλες ανάγκες έχουν πρώτα σειρά για να ικανοποιηθούν, και μάλιστα όταν ή τιμή του αργού πετρελαίου κατέβηκε για προφανείς λόγους σε τιμές που κάνουν την εκμετάλλευση δύσκολων κοιτασμάτων απαγορευτική, όταν και στα 120 $ το βαρέλι, η αξιοποίηση των ήταν προβληματική. Ενώ επί πλέον δεν ξέρουμε την ποιότητα (πόσο Θειάφι περιέχουν), σε τι βάθος είναι; αν υπάρχουν, και σε τι ποσότητες. Οι σεισμικές μετρήσεις των Νορβηγών, είναι μια πρώτη επαφή. Χρειάζονται πολλά άλλα.
Τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις υπόλοιπες εκμεταλλεύσεις.
Η τιμή του νικελίου έκλεισε πρόσφατα περίπου στα 8.700$ ο τόνος, έχοντας χάσει πάνω από 40% από τις αρχές του έτους. Τον περασμένο Ιανουάριο η τιμή του κυμαινόταν στα 14.700 $…Με την τρέχουσα χαμηλή τιμή η ζημία φθάνει και τα 6.000$ .
Μη λοιπόν αφήνουμε τον ανεύθυνο ερασιτεχνισμό, να οργιάζει.
Τι μπορεί σίγουρα να βγάλουμε,–αν οι τιμές παραμείνουν υψηλές- από τα ορυκτά, (όχι τα μετ/τα) της Μήλου και άλλων νησιών, ή από σπάνιες γαίες, αν έχουμε και είναι εκμεταλλεύσιμες και από λίγο καθαρό Χαλαζία που στέλνουμε στην Ιταλία για αναγωγή σε καθαρό Πυρίτιο για microchips;
Ποιών μεταλλευμάτων τα απομένοντα αποθέματα να ενεργοποιήσουμε, ποια νέα μεταλλεύματα να εκμεταλλευθούμε, ποιους υδρογονάνθρακες (αν υπάρχουν;), να εκμεταλλευθούμε με χαμηλές τιμές των 30 $ ή και 20 $ το βαρέλι όταν με τιμές πωλήσεως 120 $ το κόστος εξόρυξης δεν καλύπτονταν;
Και τι θα γίνει που θα μείνουμε από Ενέργεια, μόνο με τις ταμπέλες κάποιων Δήμων, ότι “εδώ βρίσκεσθε στην από-πυρηνικοποιημένη ζώνη του Δήμου Χ.“, όταν στις γειτονικές μας χώρες βρίσκονται πυρηνικά εργοστάσια κακοσυντηρούμενα σκουριασμένα σε απόσταση ολίγων δεκάδων Χιλιομέτρων από την Μακεδονία και Θράκη; Θα μείνουμε η μόνη χώρα-δείγμα που δεν θα έχει φτιάξει ένα πυρηνικό εργοστάσιο!!
Δεν είμαστε αρνητικοί σε όποια πρόταση θα μας οδηγούσε στον δρόμο της ξανά Ανάπτυξης. Αλλά φτιάξτε επί τέλους ένα πρόγραμμα, που να είναι και εφαρμόσιμο, και όχι απλώς… “παράλληλο” ευχολόγιο;
Γιατί δεν αξιοποιούμε τον Ορυκτό μας Πλούτο! [1]
* οι απόψεις είναι του συγγραφέως και μόνον, e-mail:bil.anastasiou@yahoo.gr