ΑΡΘΡΑΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Οι δύο μύθοι που λέγονται σε βάρος του λιγνίτη (2ος μύθος)

Μύθος δεύτερος: δεν έχουμε πολύ λιγνίτη 

Λιγνίτη έχουμε πολύ, ακόμα. Ίσως, δεν έχουμε τα εύκολα κοιτάσματα του παρελθόντος, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα, πουθενά στον κόσμο, σε κανένα μετάλλευμα δεν υπάρχουν τα μεγάλα και πλούσια κοιτάσματα του παρελθόντος. Κάθε μια γενιά που περνάει απ’ αυτό τον πλανήτη, ανάλογα με το επίπεδο της τεχνολογίας που έχει αναπτύξει, παίρνει το δικό της μερίδιο απ’ τους πόρους που μπορεί να αξιοποιήσει για να καλύψει τις ανάγκες της.Ειδικά για τα κοιτάσματα λιγνίτη της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης, που βρίσκονται σε εκμετάλλευση, η ΔΕΗ έχει κατ’ επανάληψη γνωστοποιήσει αναλυτικά στο ευρύ κοινό και προς κάθε ενδιαφερόμενο τα αποθέματα που διαθέτει. Είχε δημοσιεύσει αναλυτικά στοιχεία το 2007, όταν αποφασίστηκε η κατασκευή των μονάδων Πτολεμαΐδα 5 και Μελίτη 2 και έχει παρουσιάσει κατ’ επανάληψη σε ημερίδες επικαιροποιημένα στοιχεία. Πρόσφατα, επίσης, δημοσίευσε ξανά σχετικά στοιχεία σε δυο ημερίδες τον περασμένο Νοέμβριο.

Τα αποθέματα αυτά, λοιπόν, για τα μεγάλα κοιτάσματα της Δυτικής Μακεδονίας, φαίνονται στον πίνακα: 

Το πολύ σημαντικό κοίτασμα Προαστείου αποτελεί την προς Β συνέχεια του ορυχείου Μαυροπηγής, έχει ήδη αρχική διάνοιξη και η εκμετάλλευσή του μπορεί να ξεκινήσει άμεσα, με σημαντικά πλεονεκτήματα. Προϋπόθεση είναι να γίνουν κάποιες απαραίτητες μελέτες.

Στη Δυτική Μακεδονία υπάρχουν κι άλλα μικρότερα κοιτάσματα και ορυχεία, σε λειτουργία (Προσήλιο και Λάβα Σερβίων), σε αδράνεια (Βεγόρα Αμυνταίου), καθώς και το κοίτασμα λεκάνης Κοζάνης-Σερβίων, που δεν περιλαμβάνονται στον πιο πάνω πίνακα.

Τα αποθέματα στη Μεγαλόπολη, στη στάθμη 1.1.2013, φαίνονται στον επόμενο πίνακα:

Τα αποθέματα στα μεγάλα κοιτάσματα Ελασσόνας και Δράμας φαίνονται στον ακόλουθο πίνακα:

Υπάρχουν, επίσης, το πολύ σημαντικό κοίτασμα τύρφης και λιγνίτη των Φιλίππων, (περί τα 5 δισεκατομμύρια τόνους), και πολλά μικρότερα κοιτάσματα, διάσπαρτα στον Ελληνικό χώρο, όπως ενδεικτικά στις περιοχές Έβρου, Γρεβενών, Ηλείας, Μεσσηνίας, Λακωνίας, κλπ., τα αποθέματα των οποίων αθροιστικά είναι σημαντικά.

Ένα κοίτασμα, που επιδέχεται επιφανειακή εκμετάλλευση και στο οποίο δεν έχουν ξεκινήσει ποτέ εργασίες εκμετάλλευσης, μπορεί να αφεθεί για τις επόμενες γενιές, αρκεί να μη χτίσουμε πάνω του χωριά, πόλεις ή τεχνικά έργα. Αντίθετα, σε ένα κοίτασμα, στο οποίο έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση, πρέπει αυτή να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί, για λόγους που σχετίζονται με την ιδιότητα του λιγνίτη να αυταναφλέγεται όταν έρχεται σε επαφή επί μακρό χρονικό διάστημα με τον ατμοσφαιρικό αέρα, λόγους αποκατάστασης των χώρων εκσκαφής και απόθεσης αγόνων υλικών των ορυχείων, αξιοποίησης επενδύσεων σε γη και εξοπλισμό, διατήρηση απασχόλησης, κλπ.
Εκείνο, ωστόσο, που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι ότι πλέον, με τις πολιτικές που έχουν δρομολογηθεί, από 1.1.2016 ο ρυθμός καύσης λιγνίτη στους ΑΗΣ της Δυτικής Μακεδονίας μειώνεται σημαντικά κι οδηγεί είτε σε σημαντική παράταση του χρόνου ζωής κάποιων κοιτασμάτων είτε σε παντελή αδυναμία εκμετάλλευσης κοιτασμάτων στα ήδη υπάρχοντα ορυχεία και οριστική απαξίωση τους. Πράγματα που έχουμε επισημάνει ήδη από το 2010, όταν έγιναν γνωστές οι πολιτικές.

Λιγνίτης λοιπόν υπάρχει και τα κοιτάσματα είναι στην ποιότητα που ήταν πάντα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο προγραμματισμός της ορθολογικής αξιοποίησης των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη της χώρας, όπως γινόταν παλαιότερα, (βλ. MINE MASTER PLAN-1995 & FLORINA MINING PROJECT-1996).

(*) Χρήστος Γ. Παπαγεωργίου, Μηχανικός Μεταλλείων – Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ, τ.Διευθυντής Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας ΔΕΗ ΑΕ
(**) Χρήστος Ι. Κολοβός, Μηχανικός Μεταλλείων – Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ, Διδάκτωρ Μηχανικός ΕΜΠ στην Τεχνολογία Εκμετάλλευσης Υπαίθριων Λιγνιτωρυχείων

Οι δύο μύθοι που λέγονται σε βάρος του λιγνίτη (1ος μύθος)

Σχετικά Άρθρα