ΕΝΕΡΓΕΙΑΕΥΡΩΠΗ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΕΕΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΠΡΑΣΙΝΗ ΒΙΒΛΟΣ 2030: πλαίσιο για τις πολιτικές της ΕΕ που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια

Loader Loading…
EAD Logo Taking too long?
Reload Reload document
| Open Open in new tab

Download [333.77 KB]

Το υφιστάμενο πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ χαρακτηρίζεται από  τρεις νευραλγικούς στόχους που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2020:

  • ο στόχος της μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην ΕΕ κατά 20% σε
    σχέση με τις εκπομπές το 1990
  • μερίδιο των ανανεώσιμων ενεργειακών πηγές σε
    ύψος 20% της ενέργειας που καταναλώνεται στην ΕΕ, με επιμέρους στόχους για τα
    κράτη μέλη·
  • 20% εξοικονόμηση στην κατανάλωση ενέργειας σε σύγκριση με τις
    προβλέψεις.

Καθορίζονται επιπλέον συγκεκριμένοι στόχοι για τις ΑΠΕ στον τομέα των μεταφορών (10%) και απαλλαγή των χρησιμοποιούμενων
στις μεταφορές καυσίμων από τον στοιχειακό άνθρακα (6%) με χρονικό ορίζοντα το
2020.

Στόχος της παρούσας Πράσινης Βίβλου είναι η διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους παράγοντες για τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων και απόψεων προς υποστήριξη της ανάπτυξης του πλαισίου 2030.

Το σχόλιο μας, σε σχέση πάντα με την Ελληνική πλευρά: 

Σε έναν κόσμο που η διαθεσιμότητα των πόρων διαρκώς μειώνεται, που έχει ενταθεί η παγκόσμια εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα ενώ παράλληλα μειώνεται δραματικά ο  διαθέσιμος χρόνος για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, η  EE θα πρέπει να αναγνωρίζει και να αξιοποιεί/διαχειρίζεται με μεγάλη προσοχή κάθε εγχώρια νησίδα φυσικού πόρου (ενεργειακού ή οχι) από τους περιορισμένους πόρους που διαθέτει. Οχι με “φειδώ” (όπως απολύτως ατεκμηρίωτα και χωρίς επιστημονική βάση ισχυρίζεται η απόφαση του ΣτΕ 772/1998 ειδικά για τους μη ανανεούμενους ορυκτούς πόρους) αλλά με πραγματική φροντίδα ώστε από την αξιοποίησή τους να μην διακυβεύεται η περιβαλλοντική προστασία και η κοινωνική συνοχή. Και κάθε Κράτος/Μέλος μπορεί να συμβάλλει σε αυτό με την προώθηση στην ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική της εκμετάλλευσης των εγχώριων ενεργειακών πηγών που διαθέτει. Οχι με την τυφλή υιοθέτηση των πολιτικών που εκπορεύεται η ΕΕ, όχι με την πολιτική του slow down σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά με την υποστήριξη εναλλακτικών ρεαλιστικών προτάσεων για την ευημερία και την ανάπτυξη, προωθώντας παράλληλα την καινοτομία και την απαραίτητη περιβαλλοντική στήριξη. Δυστυχώς για εμάς, ενώ η ΕΕ ήδη από το 2008 και μετά έχει κατανοήσει πλήρως τα ανωτέρω και κινείται κατά το δυνατόν προς την κατεύθυνση αυτή (βλ. πρωτοβουλίες RMI και European Innovation Partnership (EIP)), εμείς περί τα άλλα τυρβάζουμε.

Προ ημερών, στο πλαίσιο συνεδρίου με θέμα την εκμετάλλευση των εγχώριων ενεργειακών πηγών της Ευρώπης και του σχιστόλιθου, η κα. Νίκη Τζαβέλα, εισηγούμενη δύο ενεργειακών εκθέσεων (ενεργειακός οδικός χάρτης 2050 – Σχιστολιθικό αέριο), μας εβαλε αισίως και στο shale gas..http://www.zougla.gr/blog/article/733501

Δυστυχώς, ενώ δεν “μπορούμε” να εντάξουμε την λέξη “ορυκτός πλούτος” στην Αναπτυξιακή Στρατηγική μας για τα επόμενα χρόνια (2014-2020), δεν μπορούμε να προωθήσουμε επαρκώς τις ήδη υπάρχουσες εγχώριες πηγές (το λιγνίτη  με την εφαρμογή αποδοτικών τεχνολογιών καύσης στους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς και το CCS δηλ. την τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα η οποία διαρκώς προοδεύει στην Ευρώπη και φυσικά τις ΑΠΕ των οποίων η συμμετοχή στην κατανάλωση ενέργειας  (στοιχεία της Eurostat) ανήλθε στο 11,6% με ακόμη μακρυά τον εθνικό στόχο του 18% για το 2020) και συζητάμε για να κάνουμε την Ελλάδα δίαυλο εισαγωγής shale gas….που σημειωτέον  η Ευρώπη δεν παράγει καθόλου σχιστολιθικό αέριο και ακόμη εγείρει a priori σημαντικότατα ζητήματα ασφάλειας και περιβάλλοντος.   Σχιστολιθικό Αέριο (shale gas): πολλά υπέρ και πολλά κατά…

Εννοείται πως δεν είμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική αξιοποίησης της γεωπολιτικής μας θέσης, εντούτοις, αυτή η γεωπολιτική μας θέση που διαρκώς την υπερτιμούμε χωρίς να κάνουμε παράλληλα την απαιτούμενη δουλειά υποδομής,θα μας φάει…

Στην αρχή ήταν οι αγωγοί, η διαφοροποίηση των οδεύσεων και η γνωστή αβεβαιότητά τους (βλέπε ITGI, ΤΑP κλπ) που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.. Μετά ήταν ο μαξιμαλισμός των ΑΠΕ που θα γέμιζαν κάθε σπιθαμή ..αγροτικής γης (πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ κλπ) και θα γέμιζαν ακόμη τα εξοφλημένα λιγνιτωρυχεία μας (Πτολεμαίδα, Μεγαλόπολη) δημιουργώντας τα μεγαλύτερα Φ/Β στον κόσμο, τρομάρα μας…

Wind in your hair, sun on your skin – and ebb in your wallet (η περίπτωση της Γερμανίας)

Μετά ήρθε η εξοικονόμηση, η απο μηχανής θεά, ενέργεια που δεν παράγεται και οσαύτως δεν καταναλώνεται..απλά εξοικονομείται.. Κι αφού εξοικονομήσαμε πολύ από αυτήν με τα ενεργειακά μας πιστοποιητικά κλπ. ήρθε η ώρα του shale gas… Ελεος αγαπητοί, ας πάψουμε να είμαστε τόσο μαξιμαλιστές.. Αντίθετα, ας έχουμε κατά νου τι μας διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους,, τι ειδοποιό διαφορά έχουμε, που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα… Και ας το βάλουμε ως προτεραιότητά μας. Αυτό πρωτεύει για την Ελλάδα μας…

Ας σημειώσουμε ότι η ΔΕΗ ΑΕ πήρε πρόσφατα πρώτο βραβείο για την εφαρμογή συστημάτων βελτίωσης της περιβαλλοντικής επίδοσης των σταθμών παραγωγής, θερμικών και υδροηλεκτρικών, με στόχο τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (Management Αward for Sustainable Development). Υπάρχουν λοιπόν περιθώρια για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής λειτουργίας ορυχείων και σταθμων, αξιοποίησης και διαχείρισης κάθε είδους αποβλήτων κλπ. και αυτές οι δράσεις είναι ίσως περισσότερο περιβαλλοντοκεντρικές και στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης από αλλες που ευαγγελίζονται και μάλιστα μαξιμαλιστικά απλώς την χρήση ΑΠΕ.

  Μεγάλες επενδύσεις από τη ΔΕΗ

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by tzeferis petros]

Σχετικά Άρθρα