ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΥΠ. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Κύριε Υπουργέ, γκρεμίστε αυτό το σπίτι τώρα!

“…σκοπεύουμε να διατηρήσουμε μόνον τις αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς, υπό την απαράβατη προϋπόθεση ότι το κόστος λειτουργίας τους δεν θα επιβαρύνει υπέρμετρα ή αδικαιολόγητα τον έλληνα φορολογούμενο” επισήμανε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης προ ημερών, ενώπιον της Ολομέλειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου, στη συζήτηση για το νομοθέτημα που αφορά «Καταργήσεις- Συγχωνεύσεις οργανισμών και την ίδρυση Γενικής Γραμματείας Συντονισμού του Κυβερνητικού έργου».

Και συνέχισε όπως παρακάτω: “…το κρατικοδίαιτο, κοστοβόρο και γραφειοκρατικό μοντέλο, που έτρεφε προνομιούχες ομάδες συμφερόντων και αναπαρήγαγε τις κοινωνικές ανισότητες μέσω προνομιακών ή χαριστικών κοινωνικών παροχών, επιβαρύνοντας τον απλό φορολογούμενο πολίτη, χρεοκόπησε οριστικά. Οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε όλοι και να εγκαταλείψουμε πρακτικές και νοοτροπίες του παρελθόντος ράθυμες και κοινωνικά ανεύθυνες. Η κοινωνία έχει ανάγκη από μια νέα μορφή δημόσιας υπηρεσίας, κοινωνικής αλληλεγγύης και πρόνοιας, που θα είναι λιγότερο γραφειοκρατική και περισσότερο αποκεντρωμένη, που θα οργανώνει και θα εξασφαλίζει την αποδοτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών και την κοινωνική αλληλεγγύη στο πιο κοντινό στον πολίτη επίπεδο, με μεγαλύτερα περιθώρια αυτονομίας από το κράτος και πιο κοντά στην κοινωνία των πολιτών την οποία οφείλει να υπηρετεί…”

Ωραία τα παραπάνω λόγια αλλά πρέπει και να συνάδουν με τις πράξεις μας. Ας παρακάμψουμε προσωρινά την ρητή διατύπωση περί του “δεν μπορούν ή δεν θέλουν” που ειπώθηκε για τους ιδιώτες, κάτι που θα μπορούσε από μόνο του να εγείρει πλήθος ερωτηματικά για το τι είδους  δημόσιο θέλουμε κι ας πάμε παρακάτω.

Κι αν αρμόδιε κύριε υπουργέ, υπάρχουν υπηρεσίες που εξασφαλίζουν όλα τα ανωτέρω που υιοθετείτε,  εσείς γιατί τις διαλύετε;  Γιατί υπάρχουν κάποιες τέτοιες υπηρεσίες κύριε υπουργέ, ίσως λίγες αλλά υπάρχουν. Μόνο που για να τις ανακαλύψετε πρέπει να κάνετε μελέτη “σκοπιμότητας” και “βιωσιμότητας”, και όχι απλώς να ορίσετε ένα οριζόντιο πλαφόν μείωσης (πχ. 50%) και εν συνεχεία να συμπληρώσετε τα  κουτάκια με καθαρά …γλωσσικά κριτήρια!

Ας πούμε,  λόγου χάριν, έχουμε ένα υπουργείο “Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής”. Ε, τότε, λογικό είναι, δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη,  αν έχουμε μπροστά μας το χάρτη με τα “κουτάκια”, ας προσθέσουμε ένα κουτάκι ακόμη. Ας κάνουμε και μια “Διεύθυνση Κλιματικής Αλλαγής και Αέρα” .. Και μάλιστα χωρίς να καλοεξετάσουμε αν αυτά που ζητάμε να κάνει αυτή η διεύθυνση,  τα κάνει (ή έπρεπε να τα κάνει) ήδη άλλος Φορέας (πχ. ΕΚΒΑΑ πρώην ΕΚΠΑΑ). Και μάλιστα όταν για να δημιουργήσουμε αυτή τη δομή πρέπει αναγκαστικά να διαγράψουμε (για λόγους υποχρεωτικής μείωσης) κάποιες άλλες διευθύνσεις του ιδίου υπουργείου, χωρίς να εξετάσουμε τί είναι και γιατί υφίστανται. Οχι αγαπητοί κύριοι, δεν εξορθολογείται έτσι “ελαφρά τη καρδία” το ελληνικό δημόσιο!  Απαιτείται να εξετάσετε καταρχήν ποιές πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ελληνικού δημοσίου εξυπηρετούν οι υπάρχουσες υπηρεσίες και όχι τι προτείνει ο …περίγυρος ή τι δεν θέλουν να …αναλάβουν οι ιδιώτες! Απαιτείται έστω κατ’ελάχιστο να δείτε τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενά τους… 

Γράψαμε και σε άλλες αναρτήσεις για την Γενική Διεύθυνση Φυσικού/Ορυκτού Πλούτου, ότι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τη δημόσια διοίκηση και αντί κάτι τέτοιο να επιβραβευτεί με ενίσχυση του έργου της έρχεται η Πολιτεία, η οποία ευθύνεται διαχρονικά για την υποτίμηση του ρόλου της και γενικότερα του αντικειμένου του ορυκτού πλούτου, να δώσει τίτλους τέλους σε μια ανεξάρτητη και επί σειρά δεκαετιών αυτοδύναμη παρουσία στην ανάπτυξη του τόπου.
Θα πει κανείς. Και γιατί ισχύουν τα παραπάνω, επειδή τα λες εσύ κύριε Τζεφέρη; Η επειδή τα λένε ορισμένοι που θίγονται τη στιγμή που όλοι πρέπει να συμβάλουμε στην μείωση και τον εξορθολογισμό;  Οχι φυσικά.  Αλλά, επειδή τα λένε οι αριθμοί (μελετών, διαγωνισμών, προϋπολογισμών επενδυτικών σχεδίων, νομοσχεδίων, πάσης φύσεως εσόδων, μισθωμάτων κλπ) που έχουν πιστωθεί από την υπηρεσία αυτή υπέρ του ελληνικού δημοσίου,τα λένε οι μελέτες βιωσιμότητας, τα λένε υπερθεματίζοντας οι κοινωνικοί εταίροι στο σύνολό τους. Κι ακόμη επειδή σήμερα περισσότερο από ποτέ, πρέπει να υπηρετήσουμε το δημόσιο συμφέρον με κάθε πρόσφορο και εποικοδομητικό τρόπο. 
Ολοι συμφωνούν ότι μια ομάδα που πηγαίνει καλά και σου φέρνει πλούτο εξασφαλίζοντας την καλύτερη δυνατή αποδοτικότητα των διατιθέμενων πόρων, δεν την διαλύεις, αλλά την ενισχύεις. Δεν χρησιμοποιείς την -εξαιτίας της δικής σου διαχρονικής αδράνειας-έλλειψη του προσωπικού, ως αλλοθι, για να την διαλύσεις και να αποστερήσεις τον ελληνικό λαό από τις υπηρεσίες της…
Τι κατορθώσαμε αλήθεια ως Χώρα, με όλα αυτά, σε μια εποχή που άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και ενισχύουν το δυναμικό που ασχολείται με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου;  Εμείς στον τόπο μας αφού διαλύσαμε ουσιαστικά το ΙΓΜΕ(Μ), αφού αδρανοποιήσαμε την λειτουργία των Επιθεωρήσεων Μεταλλείων, ερχόμαστε τώρα να διαλύσουμε και την υπάρχουσα δομή των Διευθύνσεων που απασχολούνται με τον ορυκτό πλούτο.  Κι όλα αυτά σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη του ορυκτού πλούτου της χώρας μπορεί να βάλει σε πορεία ανάπτυξης την εθνική οικονομία.
Τι έχει μείνει από όλα όσα κατά καιρούς έχουν ειπωθεί από τις πολιτικές ηγεσίες  περί μεγάλης σημασίας του ορυκτού πλούτου για τη χώρα; Κινήσεις μόνο υποβαθμιστικές του αντικειμένου. Πως θα στηριχθεί και εφαρμοστεί η εξαγγελμένη από την πολιτεία Εθνική Πολιτική αξιοποίησης του Ορυκτού Πλούτου με διαλυμένες δομές και απογοητευμένα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης; Μια Εθνική Πολιτική, που σημειωτέον, διαμορφώθηκε από υπηρεσιακά κυρίως στελέχη, και που μέσα στην μεγάλη εθνική οικονομική κρίση, η Χώρα μας ήταν το 4ο μέλος της ΕΕ που ανακοίνωσε τέτοια πολιτική, η μόνη αναπτυξιακή πολιτική που ανακοινώθηκε όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια.
KΑΙ φυσικά δεν πρόκειται μόνο για τις υπηρεσίες Ορυκτού Πλούτου,αλλά και άλλες υπηρεσίες που θίγονται αδίκως στα πλαίσια της οριζόντιας δημοσιονομικής  λαίλαπας που στις αιτιολογικές εκθέσεις δικαιολογείται με το γνωστό δίλεξο της “οικονομικής συγκυρίας”..
Κύριε Υπουργέ ΠΕΚΑ,  κύριε Υπουργέ ΔΜΗΔ, κύριε ΓΓ Συντονισμού του Κυβερνητικού Εργου, μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείτε πριν είναι αργά;
[του Πέτρου Tζεφέρη] [by Dr Tzeferis Petros]

Σχετικά Άρθρα