Εχει πλέον καταστεί κοινός τόπος η πολιτική επιχειρηματολογία αναφορικά με τη σημασία του Ορυκτού Πλούτου και της Ενέργειας και τις ελπίδες που δημιουργεί η μελλοντική αξιοποίηση των πόρων αυτών για την αντιμετώπιση της κρίσης της χώρας μας.
Εντούτοις, ο Ορυκτός Πλούτος δεν είναι κάτι που «κόβεται» αυτόματα από το υπέδαφος, πωλείται και μας προσπορίζει …πακτωλό χρημάτων, εξοστρακίζοντας την κρίση με κάποιον …μαγικό τρόπο.
Αντιθέτως, απαιτεί συγκεκριμένες επιστημονικές μεθόδους αλλά και συνεκτικό θεσμικό και διοικητικό πλαίσιο, τόσο για την εκχώρηση των δικαιωμάτων και την συνακόλουθη εξόρυξή του, όσο και για την ασφαλή και καθετοποιημένη αξιοποίησή του αλλά και την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας. Απαιτεί συνεπώς επαρκώς στελεχωμένη διοίκηση, η οποία θα εξασφαλίσει τα παραπάνω και σε κάθε περίπτωση θα διασφαλίσει τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.
Είναι λοιπόν ανάγκη κι ευκαιρία αντί να καταργήσουμε τις μόνες υπηρεσίες διοίκησης ορυκτών πόρων και ενέργειας που διαθέτουμε, αντιθέτως να τις ενισχύσουμε ανάλογα με το αντικείμενο, τον όγκο δουλειάς και την σημαντικότητα του έργου τους.
Πρόταση για “αναδιοργάνωση” των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ