Προ ημερών δημοσιεύτηκε στο “Ποντίκι” ανυπόγραφο άρθρο για τις διατάξεις που αφορούν λατομεία και έχουν περιληφθεί στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.) και άλλες διατάξεις».
Το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι εδώ.
Επιτρέψτε μας ένα σχόλιο. Ακριβώς το αντίθετο θεωρούμε ότι ισχύει και για τις δύο περιπτώσεις που σχετίζονται με τα λατομεία. Η πολιτεία εδώ πράττει κάτι σωστό και νομίζουμε ότι δεν θα πρέπει να γκρινιάζουμε διαρκώς από …κεκτημένη ταχύτητα. Αναλυτικότερα:
Α) Άρθρο 10: Τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του Ν. 1428/84.
Στις περιπτώσεις κυρίως της νησιωτικής Ελλάδος όπου η στενότητα των χώρων αλλά και η υποχρέωση αρμονικής συνύπαρξης με την τουριστική δραστηριότητα δεν παρέχουν ή περιορίζουν τη δυνατότητα να αφίεται ζώνη προστασίας γύρω από τις λατομικές περιοχές αλλά και σε περιπτώσεις παραμεθορίων περιοχών όπου υφίσταται ανάγκη απρόσκοπτης προμήθειας αδρανών υλικών για την ομαλή λειτουργία της αγοράς αλλά και την εκτέλεση των δημοσίων έργων εθνικού ή περιφερειακού χαρακτήρα, κρίνεται σκόπιμος ο περιορισμός της παραπάνω ζώνης προστασίας των χιλίων (1000) μέτρων. Λέτε πως αυτό είναι ένα «δωράκι» και «σκάνδαλο»…. Λογικό ακούγεται αν σκεφτεί κανείς την εμπειρία μας για το πώς γίνονται στον τόπο μας οι διατάξεις των νόμων και την καχυποψία που δικαίως χαρακτηρίζει τον κάθε πολίτη. Εντούτοις, πάντα θα πρέπει να εξετάζουμε και την …άλλη περίπτωση.
Για να δούμε όμως πώς χωροθετούνται σήμερα τα λατομεία που δεν υφίσταται η συγκεκριμένη διάταξη. Aκριβώς επειδή αυτή η δυνατότητα δεν υφίσταται σήμερα, αντί να αδειοδοτούνται νόμιμα λατομεία λειτουργούντα εντός λατομικών περιοχών στις ανωτέρω περιπτώσεις (νησιωτικές ή παραμεθόριες περιοχές), εκείνο που γίνεται (και το διαπιστώνουμε όλοι κάνοντας μια βόλτα στα νησιά μας) είναι ότι ευνοείται η εξόρυξη από παράνομους χώρους λαθροεξόρυξης ή λαθροαπόληψης με ανεξέλεγχτες επιδράσεις στο περιβάλλον αλλά και την οικονομία της χώρας. Τα παράνομα νταμάρια ανθούν εκεί που δεν μπορούν να χωροθετηθούν τα νόμιμα λατομεία. Και παράνομα νταμάρια σημαίνει: κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή, περιβαλλοντική ζημία, απώλειες στην οικονομία, υποβάθμιση στην ποιότητα των δομικών υλικών κλπ. Στην καλύτερη περίπτωση δε που δεν μιλάμε για παράνομη λειτουργία λατομείων, αδειοδοτούνται κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, λατομεία εκτός λατομικών περιοχών με κριτήρια λιγότερο σχολαστικά σε σχέση με αυτά που εξετάζονται κατά τον καθορισμό λατομικών περιοχών.
Αντίθετα, με την παραπάνω ρύθμιση, επιτρέπεται και στις περιοχές αυτές η ολοκλήρωση του συστήματος καθορισμού των λατομικών περιοχών, η οποία είναι ύψιστης σημασίας για την υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής για χωροταξική διάρθρωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων. Δηλαδή όχι λατομεία εική και ως έτυχε, αλλά λατομεία εκεί όπου επιτάσσει ο νομοθέτης, αφού εξετασθούν όλες οι εναλλακτικές λύσεις, σταθμισθούν κριτήρια καταλληλότητας του πετρώματος, περιβαλλοντικά και χωροταξικά κριτήρια (προβλέπεται διαδικασία Περιβαλλοντικού Προελέγχου (ΠΠ) και διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης (ΣΠΕ)), εξετάζεται η τυχόν ύπαρξη απαγορευτικών της «λατομίας» λόγων κι εκδίδονται όλες οι απαραίτητες εγκρίσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Αλλωστε, σε καμία περίπτωση δεν “εξαφανίζεται” η απόσταση ασφαλείας, όπως λέτε εσείς, αλλά όπως επιτάσσει η ίδια η διάταξη, οι αποστάσεις δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να είναι κάτω από τα 500 μέτρα σε συμφωνία με το άρθρο 85 του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ). Αρα δεν κινδυνεύουν τα σπίτια αγαπητοί μου, ούτε και οι άνθρωποι… Αντίθετα, κινδυνεύουν στα σίγουρα, αν αφεθεί η παράνομη εκμετάλλευση να ζει και να βασιλεύει…
Β) Άρθρο 11: Αρμοδιότητα για εκμίσθωση και εκμετάλλευση λατομείων σε δημόσιες εκτάσεις
Κι εδώ τα πράγματα θεωρούμε ότι είναι τελείως διαφορετικά από την δική σας κριτική.
Από τις διατάξεις του Συντάγματος αλλά και του ν.3852/2010 απορρέει ότι η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας ασκείται από το Κράτος. Συνεπώς, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ως περιφερειακό όργανο του Κράτους, που διοικείται σύμφωνα με το αποκεντρωτικό σύστημα (και όχι η Περιφέρεια που αποτελεί β΄ βάθμιο ΟΤΑ είναι αρμόδια για την εκμίσθωση δημόσιων χώρων που προορίζονται για την εκμετάλλευση λατομείων. Το άρθρο 5 του ν.4061/2012 εσφαλμένα έδωσε την αρμοδιότητα εκμίσθωσης λατομείων επί ακινήτων, των οποίων η διαχείριση ανήκει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στον αιρετό Περιφερειάρχη, σε αντίθεση όχι μόνο με τα προαναφερθέντα, αλλά και την εισηγητική έκθεση του ίδιου του ν.4061/2012! Και το συγκεκριμένο υπό διαβούλευση άρθρο 11 επανέφερε τα πράγματα διορθώνοντας το “λάθος”, αυτό είναι ΟΛΟ. Παρεμπιπτόντως, μήπως μπορείτε να μας πείτε γιατί ο αιρετός περιφερειάρχης θεωρείται από εσάς πιο αξιόπιστος διαχειριστής από την Πολιτεία, έστω την Αποκεντρωμένη;;; Διότι η δική μας εμπειρία είναι τελείως, μα τελείως διαφορετική!!!
Μήπως τελικά πρέπει αξιότιμε κύριε Δελατόλα, που σας εκτιμούμε ιδιαίτερα για το θάρρος και την παρρησία σας να παρεμβαίνετε στα πολιτικά δρώμενα, πριν μιλήσουμε για “δωράκια” και «σκάνδαλα», αποδεχόμενοι a priori τις θεωρίες συνομωσίας, να μελετάμε λίγο παραπάνω τα θέματα ώστε να είμαστε περισσότερο αντικειμενικοί και αξιόπιστοι; Και να ρωτάμε και τους πιο ειδικούς; Αλλωστε μόνο γι’ αυτό υπάρχουν! Δεν πρεσβεύουν ούτε την πολιτική, ούτε την κοινωνική αυθεντία. Απλώς κάνουν τη δουλειά τους!
[του Τζεφέρη Πέτρου][by Tzeferis Petros]