ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΔΙΕΘΝΩΣΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ/ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Ο χρυσός μέσα από τα μάτια του Thomas Kaplan – Λευκή και Μαύρη Βίλβα μαζί (II)

Rosia Montana, 2009

Τα παραπάνω ήταν στο μυαλό του όταν έφθασε στην Τρανσυλβανία το 2009 για να πάρει τον έλεγχο του μεταλλείου Rosia Montana. Δεν είχε προειδοποιηθεί κανείς για την επίσκεψή του, που τον έφερε στη μικροσκοπική πόλη της Ρουμανίας Saibu με ορισμένους συνεργάτες του από το γραφείο της Tigris στο Λονδίνο για να διανύσει μια τρίωρη διαδρομή μέσα από τα βουνά. Διερεύνησε τα πίσω δρομάκια γύρω από το μεταλλείο, μάρτυρες τέτοιου βαθμού οικολογικής καταστροφής που άφησε τον Kaplan να πιστεύει ότι η ρύπανση δεν σταμάτησε ποτέ από τη δραστηριότητα που άρχισε την εποχή που ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός κατέλαβε την περιοχή, εποχή που σηματοδοτεί την έναρξη της μεταλλευτικής κληρονομιάς της Rosia Montana.

Η κοινότητα και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν πολεμήσει τα σχέδια της «Gabriel Resources» για μια δεκαετία, με το επιχείρημα ότι η χρήση κυανίου στο ορυχείο απειλεί τα κοντινά χωριά και ότι η πιθανή έκλυση του ρύπου θα μπορούσε να μολύνει την ύπαιθρο και κατ’ επέκταση και γειτονικές χώρες όπως η Ουγγαρία, που έχει από τις 3 Αυγούστου 2010 προχωρήσει στην απόρριψη του έργου.Ο Kaplan επισημαίνει ότι η περιοχή έχει ήδη καταστραφεί από αιώνες εκμετάλλευσης των μεταλλείων – «Το ποτάμι τρέχει κυριολεκτικά κόκκινο. Η εκμετάλλευση του ορυχείου θα βοηθήσει στην πραγματικότητα την κομητεία του Alba στην αποκατάσταση μέρους των ζημιών από τα εξορυκτικά έργα του παρελθόντος».

Επικεφαλής της αντίστασης στο ορυχείο είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) που ονομάζεται Alburnus Maior, η οποία ξεκίνησε το 2000, υποστηρίζεται (χρηματοδοτείται?) από το Ίδρυμα Soros Ρουμανίας (τι ειρωνεία! ο κ. Soros υποστηρίζει και τις 2 πλευρές) και εδρεύει στη Rosia Montana. Η ομάδα αυτή υποστηρίζει ότι τα σχέδια της Gabriel θα καταστρέψουν ιστορικά μνημεία και θα επανεγκαταστήσουν ένα σύνολο από 740 αγροκτήματα και 140 σπίτια. Η ομάδα αναφέρει επίσης ότι 40 Ρουμανικές ΜΚΟ και φορείς στηρίζουν την εκστρατεία «Σώστε τη Rosia Montana», η οποία προτείνει την τόνωση της τοπικής οικονομίας μέσω του τουρισμού, της κτηνοτροφίας, και της μικρής βιοτεχνίας. «Θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε κάθε νόμιμο μέσο στη διάθεσή μας για να σταματήσουμε αυτή την πρόταση ώστε να μην υλοποιηθεί ποτέ», δήλωσε σε ένα e-mail η Stephanie Roth του Alburnus Maior. Η κα. Roth, ελβετικής και γαλλικής υπηκοότητας, πρώην δημοσιογράφος του “The Ecologist” και αποδέκτης του βραβείου Goldman (το περιβαλλοντικό Νοbel για οικολόγους), έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πείσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αντιταχθεί δημοσίως στο μεταλλείο. Είπε ότι το γεγονός ότι ορισμένοι κάτοικοι τελικά θα αρνηθούν να πουλήσουν τις περιουσίες τους στη Gabriel σημαίνει ότι το μεταλλείο δεν θα λειτουργήσει, διότι η επιχείρηση χρειάζεται όλους τους τίτλους γης για να εξασφαλίσει την άδεια εγκατάστασης. «Δεν νομίζω ότι το έργο της Gabriel πρόκειται ποτέ να προχωρήσει, και, σε αντίθεση με τη Gabriel, οι ντόπιοι έχουν άπειρα χρονικά περιθώρια» δήλωσε η Roth.

Τον Ιούνιο 2011, ο υπουργός Περιβάλλοντος της Ρουμανίας δήλωσε ότι η κυβέρνηση πιθανότατα θα συνεχίσει την επανεξέταση του έργου, πράγμα που σημαίνει πιθανά περισσότερους μήνες διεξαγωγής της δημόσιας διαβούλευσης και της διαδικασίας αδειοδότησης. Όμως, ακόμα κι αν εκδοθεί η έγκριση της κυβέρνησης της Ρουμανίας, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος ακόμα προκειμένου να εξαχθεί ο χρυσός από το υπέδαφος.

Οι μετοχές της Gabriel ανήλθαν 17,7 % στις αρχές Αυγούστου 2012, φέρνοντας τα συνολικά κέρδη από τον προηγούμενο μήνα στο 32% καθώς η συνεχιζόμενη αναταραχή στην πολιτική της Ρουμανίας ερμηνεύεται ως θετικό για την καναδική εταιρεία που σχεδιάζει να κατασκευάσει ένα τεράστιο χρυσωρυχείο στην Τρανσυλβανία.

 Με την πάροδο των ετών το πρόγραμμα της Rosia Montana έχει γίνει ο αγαπημένος προορισμός για το πράσινο κίνημα και πολιτικό όπλο πολλών διαδοχικών κυβερνήσεων της Ρουμανίας. Το εν λόγω σχέδιο παραμένει θέμα στα τηλεοπτικά talk shows και στις πολιτικές συζητήσεις στη Ρουμανία, αλλά η Γκάμπριελ ανέφερε ότι έχει αποδυναμώσει τις δικές τις προσπάθειες επικοινωνίας και θα επικεντρωθεί στη μείωση του κόστους.

Η εταιρεία εξακολουθεί να χρειάζεται πολλές ακόμα εγκρίσεις περιβαλλοντικές και ασφάλειας και έχει να αποκτήσει περισσότερη γη για να δημιουργήσει ένα υπαίθριο μεταλλείο που κάποτε θα είναι η μεγαλύτερη παραγωγή χρυσού της Ευρώπης (500.000 ουγγιές χρυσού ανά έτος). Το μεταλλείο διαθέτει 10 εκατομμύρια ουγγιές χρυσού και 47 εκατομμύρια ουγγιές αργύρου. Η Γκάμπριελ έχει επιτυχία με τις δίκες στα ρουμανικά δικαστήρια και διάφορες νομικές προκλήσεις αλλά είπε ότι οι ΜΚΟ συνεχίζουν να καταγράφουν νέες καταγγελίες σε τοπική, περιφερειακή και εθνική κλίμακα και στα δικαστήρια για να ακυρωθούν οι άδειες και εγκρίσεις για το έργο. Ορισμένες άδειες έχουν λήξει καθώς η διαδικασία αργεί. Η εταιρεία συνεχίζει να αναβιώνει το ιστορικό κέντρο της πόλης του προγράμματος της Rosia Montana και να κάνει αρχαιολογικά έργα…

Sunshine Silver Μine, 2010

Αν και είναι προσκολλημένος στο χρυσό αυτές τις μέρες, ο Kaplan δεν έχει εγκαταλείψει το ασήμι. Μέσα από τη «Silver Opportunity Partners», μια εταιρεία μεταλλευτικής έρευνας, θυγατρική του ομίλου «Electrum» του Kaplan, που ίδρυσε μαζί με το γεωλόγο Dr. Larry Buchanan, αγόρασε τα περιουσιακά στοιχεία της «Sterling Mining & Co» – που περιλαμβάνουν το ορυχείο Sunshine, το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της «Silver Valley» του Idaho (ΗΠΑ).

Το Sunshine Μine είναι από τα πιο γνωστά ορυχεία στον κόσμο. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1884, και από τότε παράχθηκαν εκεί κατ’ εκτίμηση 360 εκατομμύρια ουγκιές αργύρου. Έκλεισε το 2001, ξανάνοιξε το 2007 πριν χρεωκοπήσει σε λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα. Η πολυτάραχη ιστορία του περιλαμβάνει την πυρκαγιά του 1972 που σκότωσε 91 μεταλλωρύχους, μία από τις χειρότερες καταστροφές του κλάδου στις ΗΠΑ.Ένα ατσάλινο γλυπτό 12-πόδια-ψηλό, βαμμένο μαύρο – ένας μεταλλωρύχος που τρυπά με ένα τρυπάνι το βράχο – στέκεται δίπλα στον αυτοκινητόδρομο I-90, μεταξύ Kellogg και Wallace, στο Αϊντάχο, ως μνημείο για τους νεκρούς εργάτες.Σήμερα, η «Silver Opportunity» μελετά τα οικονομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα που αφορούν στην επαναλειτουργία του μεταλλείου.  Sunshine Mine Disaster

Εν τω μεταξύ, στη Νέα Υόρκη, ενώ οι τιμές του χρυσού ταλαντεύονται ήδη άγρια ​​στην αγορά, ο Kaplan διατηρεί την καρμική ηρεμία του: «Οι άνθρωποι ακόμα βλέπουν το χρυσό συναισθηματικά, αλλά όταν τον απομυθοποιήσουν, όταν τον δουν ως αυτό που είναι και ως την ευκαιρία που αντιπροσωπεύει. Αλλά και από όποια πλευρά κι αν πρόκειται να τον δουν, το ερώτημά τους τότε θα αλλάξει σε: από πού θα πάρουμε λίγο από αυτόν τον χρυσό?»

Meet gold’s evangelist Thomas Kaplan

Ο χρυσός μέσα από τα μάτια του Thomas Kaplan – Λευκή και Μαύρη Βίλβα μαζί (I)

Σχετικά Άρθρα