ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Αλουμίνιο και Νικέλιο: ξεπέρασαν τον εαυτό τους…

Τόσο το 2010, όσο και το 2011 ήταν ομολογουμένως άσχημες χρονιές για την εξορυκτική δραστηριότητα εφόσον ο τομέας παρουσίασε σημαντική κάμψη σε όλα τα μεγέθη, ακολουθώντας την σημαντική πτώση στη ζήτηση αλλά και τις τιμές των πρώτων υλών στους κλάδους της χαλυβουργίας, των κατασκευών, της οικοδομής, του τσιμέντου και του σκυροδέματος. H ύφεση συνεχίστηκε και ενισχύθηκε από τα σοβαρά προβλήματα ρευστότητας και χρηματοδότησης της οικονομίας καθώς και την απουσία επενδυτικών πρωτοβουλιών που θα οδηγούσαν στην εγχώρια ανάπτυξη.

Είναι γνωστό ότι από την γενικευμένη ύφεση δεν γλιτώνει κανείς. Εντούτοις, υπάρχουν τομείς που ανθίστανται, που προσπαθούν, που τελικά επιτυγχάνουν, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών. Πράγματι, παράλληλα με την συρρίκνωση της εγχώριας αγορά κυρίως στα κατεξοχήν δομικά προϊόντα (αδρανή, τσιμέντο, κεραμικά κλπ), διαμορφώθηκε η τάση να ενδυναμώνεται ο εξαγωγικός τομέας των προϊόντων που διοχετεύονται στην διεθνή αγορά (βιομηχανικά ορυκτά, αλουμίνιο, νικέλιο, κλπ) όπου η ζήτηση αλλά και οι τιμές ανέκαμψαν σε μεγάλο βαθμό στα προ κρίσης επίπεδα.

Σήμερα θα αναφερθούμε στα δύο βασικά (και μοναδικά άλλωστε) προϊόντα που προέρχονται από την ελληνική εξαγωγική μεταλλουργία και στηρίζονται εξολοκλήρου σε εγχώριες ορυκτές πρώτες ύλες: το αλουμίνιο και το το νικέλιο και φυσικά στις πρώτες ύλες από τις οποίες προέρχονται δηλ. τον λατερίτη (σιδηρονικελιούχο κοίτασμα) και τον βωξίτη.


Αναλυτικότερα, εντός του 2011, τα αποτελέσματα των βασικών μεταλλουργιών παραγωγής πρωτόχυτων Αl και Ni ήταν εξαιρετικά, αφού αμφότερες ξεπέρασαν τον εαυτό τους οδηγώντας την παραγωγή σε σημαντικότατη αύξηση αλλά και ενισχύοντας την εξαγωγική τους δραστηριότητα σε όλα τα επιμέρους προϊόντα.

Για το νικέλιο (Νi), εντός του 2010, είχαμε μια σημαντική επανάκαμψη (περίπου 14.000 tn Νi) από το ιστορικό χαμηλό επίπεδο των 8269 tn του 2009. Εντός του 2011, που ήταν μια από τις ιστορικά καλύτερες χρονιές για την ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ, επετεύχθη άνοδος κατά 30% και πλέον της παραγωγής η οποία ανήλθε σε 18.527 tn νικελίου. Ανάλογη αύξηση είχαμε και στον ετήσιο κύκλο εργασιών ο οποίος για το 2011 ανήλθε σε 311,12 εκατ. ευρώ σε σχέση με το προηγούμενο έτος (239,5 εκατ. ευρώ) ενώ ακόμη μεγαλύτερη ήταν η άνοδος του όγκου πωλήσεων/εξαγωγών, ο οποίος ενισχύθηκε κατά 40%, σε 18.594 τόνους (αποτελεί ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων), κυρίως λόγω αύξησης της ζήτησης σε ανοξείδωτο χάλυβα αλλά και της επαναλειτουργίας όλων των ηλεκτροκαμίνων του εργοστασίου. Είναι σημαντικό ότι οι ανωτέρω σημαντικές επιδόσεις επετεύχθησαν σε συνθήκες πτώσης τιμών του νικελίου (κατά 24%) μέσα στο 2011.

Οι αυξημένες ανάγκες της μεταλλουργικής μονάδας της Λάρυμνας σε πρώτη ύλη καλύφθηκαν αποκλειστικά με σιδηρονικελιούχο μετάλλευμα (λατερίτη) που προήλθε από τα εγχώρια μεταλλεία Ευβοίας, Αγίου Ιωάννη και Καστοριάς, η δε συνολική παραγωγή σιδηρονικελιούχου μεταλλεύματος ανήλθε σε 2,23 χιλ tn (αύξηση κατά 14% σε σχέση με το 2010). Παράλληλα η Λάρκο παρήγαγε και 350 χιλ tn Λιγνίτη από το λιγνιτωρυχείο της στα Σέρβια Κοζάνης, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου διατέθηκε στην ηλεκτροπαραγωγή μέσω της ΔΕΗ ΑΕ.

Η παραγωγή Αl για το 2011 από την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. ξεπέρασε τους 167 χιλ tn (το 2010 ήταν περίπου 140 χιλ tn) απορροφώντας πάνω από το 80% της ελληνικής παραγωγής βωξίτη και επιτυγχάνοντας οριακά κερδοφόρα χρήση. Εντός του έτους 2010 είχαμε αύξηση του ποσοστού των εξαγωγών στο σύνολο των πωλήσεων των προϊόντων αλουμινίου από την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. κατά 11% (από 55% το 2010 σε 66% για το 2011). Μάλιστα η παραγωγή ένυδρης αλουμίνας για το 2011 (809.700 tn) ξεπέρασε κάθε προηγούμενο δημιουργώντας ιστορικό ρεκόρ, καθώς εδραιώνεται πλέον και μια νέα αγορά για το προϊόν αυτό σε μη μεταλλουργικές χρήσεις (πχ. κεραμικά, φίλτρα κλπ) όπως άλλωστε προκύπτει και από την αύξηση των πωλήσεων του προϊόντος (πωλήσεις πάνω από 123 χιλ. tn για το 2011).

Ανάλογη ήταν η αύξηση στην εγχώρια παραγωγή βωξίτη από τις S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε, Δελφοί Δίστομο ΑΜΕ και ΕΛΜΙΝ ΑΕ, η οποία ξεπέρασε τους 2,3 εκατ. tn. (αύξηση 13% περίπου σε σχέση με το 2010), μέρος της οποίας πρέπει να σημειωθεί ότι πέραν της κατεξοχήν μεταλλουργικής χρήσης (παραγωγής αλουμινίου), απορροφήθηκε παράλληλα για χρήση από την χαλυβουργία, την τσιμεντοβιομηχανία, την παραγωγή πετροβάμβακα και λειαντικών.

Σχετικά Άρθρα