Διαφοροποιώντας σημαντικά τα μέχρι τώρα δεδομένα, το Ανώτατο ακυρωτικό Δικαστήριο επέτρεψε την ανάπτυξη αιολικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη ΠΕ Βοιωτίας (στη θέση Μελίσσι του δήμου Θίσβης) σε χώρο όπου έχει κριθεί ως αναδασωτέος και δεν έχει ολοκληρωθεί η αναδάσωση.
Πράγματι, η Ολομέλεια ΣτΕ (με ψήφους 16-9), με την υπ’ αριθμ. 2499/2012 απόφασή της (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Κ. Μενουδάκος και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου), δέχθηκε ότι είναι κατ’εξαίρεση συνταγματικά ανεκτές τέτοιου είδους επεμβάσεις, εφόσον η εκτέλεση του έργου είναι απολύτως αναγκαία και επιτακτική, κάτι που θα πρέπει να βεβαιώνεται με ειδική αιτιολογία και αυστηρά κριτήρια.
Αντίθετα, η μειοψηφία του ΣτΕ επέμεινε στην άποψη ότι είναι αντισυνταγματική κάθε επέμβαση σε αναδασωτέες εκτάσεις πριν να ολοκληρωθεί η αναδάσωση και αποκατασταθεί ο δασικός χαρακτήρας τους.
Αναλυτικότερα, στην παραπάνω περιοχή πρόκειται να εγκατασταθεί αιολικό πάρκο από 12 ανεμογεννήτριες ισχύος 3 MW η καθεμία, το οποίο θα καταλάβει έκταση 24.000 τετραγωνικών μέτρων, ενώ επίσης θα κατασκευαστεί κτίριο 120 τετραγωνικών μέτρων και θα διανοιχθεί οδός 5,3 χλμ.
Διαφοροποιώντας λοιπόν τα μέχρι τώρα δεδομένα και επιτρέποντας την ανάπτυξη αιολικού πάρκου σε αναδασωτέα έκταση στη Βοιωτία, η Ολομέλεια ΣτΕ έκρινε ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να αποδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη να γίνει το έργο πριν από την αναδάσωση, στη λογική ότι η παρέλευση ενός σημαντικού διαστήματος για την ολοκλήρωσή της θα οδηγούσε τελικά στη ματαίωση του δημόσιου σκοπού του έργου (λόγω ιδιαίτερης κοινωνικής, εθνικής ή οικονομικής σημασίας).
Επιπλέον, επιχειρώντας να αποτρέψει το ενδεχόμενο εμφάνισης πολλών τέτοιων μελλοντικών επεμβάσεων, το ΣτΕ προσθέτει ότι η επέμβαση σε αναδασωτέα έκταση έχει πάντως εξαιρετικό χαρακτήρα και γι’ αυτό πρέπει να αιτιολογείται με ειδικά κριτήρια που να δείχνουν τόσο την ιδιαίτερη σημασία του έργου (χωρίς να συνδέεται με την επιδίωξη αποδοτικότερης οικονομικής εκμετάλλευσης για τον ενδιαφερόμενο φορέα) όσο και την αναγκαιότητα να πραγματοποιηθεί στην αναδασωτέα έκταση πριν από την πραγματοποίηση της αναδάσωσης.
Τα κριτήρια αυτά είναι -κατά το ΣτΕ- αναγκαία αφενός για την προστασία του δασικού οικοσυστήματος και αφετέρου για την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού στον οποίο αποβλέπει το έργο.
Προσπαθώντας να αιτιολογήσει τη μεταστροφή αυτή στην υπάρχουσα νομολογία, η Ολομέλεια σημειώνει ότι ο πρώτος δασικός νόμος 998/79 (που ήταν εκτελεστικός του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των αναδασώσεων κ.λπ.) επέτρεψε να εκτελούνται σε αναδασωτέες εκτάσεις στρατιωτικά έργα, διακρίνοντάς τα ως ιδιαίτερα σημαντικά, κατά τις αντιλήψεις της εποχής εκείνης.
Παράλληλα τονίζει ότι ανάλογη δυνατότητα αναγνώρισε μεταγενέστερα ο νομοθέτης και για την εκτέλεση σημαντικών δημοσίων έργων και έργων υποδομής, στα οποία συγκαταλέγονται και οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Δική μας ερώτηση/παρατήρηση: Μόνο τα έργα ΑΠΕ αποτελούν σημαντικά έργα υποδομής, τα οποία αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία, ώστε η άμεση εφαρμογή τους να καθίσταται επιτακτική;