ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΕΞΟΡΥΚΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ/ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Υπάρχει ανάπτυξη που δεν “τραυματίζει” το περιβάλλον;

Είναι γεγονός ότι σε μια μακρόχρονη περίοδο στρεβλής ανάπτυξης για την χώρα και ταυτόχρονα περιορισμένο μέχρι ανύπαρκτο παγκόσμιο ενδιαφέρον για την προστασία του περιβάλλοντος, η εξορυκτική παραγωγή «τραυμάτισε» σε πολλές περιπτώσεις τους φυσικούς αποδέκτες και υποβάθμισε την ποιότητα του περιβάλλοντος. Ποια όμως αναπτυξιακή και γενικότερα ανθρωπογενής δραστηριότητα της ίδιας περιόδου κατόρθωσε να αποτρέψει ή δεν βρέθηκε στην ίδια κατάσταση; Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι,

η οικοδομική δραστηριότητα μας κληρονόμησε τις τσιμεντουπόλεις,

η τουριστική βιομηχανία δεν άφησε παραλία, βουνοκορυφή και δάσος χωρίς αυθαίρετες πολεοδομικές παρεμβάσεις, αγνόησε για μεγάλο διάστημα την εγκατάσταση μονάδων βιολογικού καθαρισμού, ενώ με την διαχρονική υπεράντληση των παράκτιων υδατικών πόρων οδήγησε στην επέκταση της ζώνης υφαλμύρωσης των υπόγειων νερών σε βάρος της ενδοχώρας,

Πέτρου Τζεφέρη: Εξαιτίας σου τουρισμέ μου…

η γεωργία των φυτοφαρμάκων και της αλόγιστης χρήσης λιπασμάτων είχε σαν αποτέλεσμα τις σοβαρές επιπτώσεις και επιβαρύνσεις στα υπόγεια νερά σημαντικών λεκανών της χώρας

οι κτηνοτροφικές μονάδες και οι σχετικές μεταποιητικές βιομηχανίες προκάλεσαν και αυτές με την σειρά τους την ποιοτική υποβάθμιση επιφανειακών και υπογείων νερών, και άλλων φυσικών αποδεκτών στο ευρύτερο περιβάλλον τους

Κακές πρακτικές και άστοχοι χειρισμοί, αλλά και έλλειψη τεχνολογικών λύσεων και κανονιστικών ρυθμίσεων και περιορισμών που ανήκουν σε μια άλλη εποχή που πέρασε, έκλεισε οριστικά τον κύκλο της και δεν είναι παρά μόνο μια ιστορική καταγραφή και θλιβερή ανάμνηση.

Η μεταλλευτική βιομηχανία, λόγω και της μεγάλης κοινωνικής πίεσης που δέχεται σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει εντάξει τις νέες τεχνολογίες στο σύνολο της παραγωγικής της διαδικασίας περισσότερο ίσως από κάθε άλλη βιομηχανική δραστηριότητα.

Και βέβαια στα θέματα περιβαλλοντικής πρακτικής, όπως για παράδειγμα είναι η διαχείριση των αποβλήτων, καθοδηγείται, παρακολουθείται και ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την σχετική εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά και τους αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους που επιβάλλονται στο πλαίσιο δημόσιων διαβουλεύσεων, και την πιστή τήρηση των οποίων αναλαμβάνει να εποπτεύει θεσμοθετημένη επιτροπή στην βάση ανεξάρτητης και αυτόνομης λειτουργίας με την συμμετοχή εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Σήμερα η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία ΜΕΟΠΥ απασχολεί περίπου 15.000 εργαζόμενους, ενώ στις νέες μεταλλευτικές επενδύσεις της Χαλκιδικής, του Έβρου, της Ροδόπης και του Κιλκίς, θα προστεθούν στα επόμενα πέντε χρόνια, πέρα των 700 περίπου που απασχολούνται τώρα, άλλες 2.000 θέσεις εργασίας.

Και βέβαια, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και εμπειρία προβλέπεται και αναμένεται να προκύψουν ακόμη άλλες 4-5.000 ευκαιρίες έμμεσης απασχόλησης.

 Στην κατεύθυνση και εξέλιξη αυτή η μελλοντική πορεία της μεταλλευτικής βιομηχανίας διαγράφεται ανοδική και βιώσιμη, γεγονός που ενισχύει την πρόβλεψη ότι η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα ήρθε για να μείνει.

[Νικ. Αρβανιτίδης, http//:nikolaosarvanitidis.eu]


To υποκριτικό πρότυπο της ανάπτυξης δίχως κόστος…

Σχετικά Άρθρα