Loading…
Reload document 
Open in new tab
[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]
Ούτε εμένα μου αρέσει η Ελλάδα της “αγαπούλας”, “της κουκούλας”, “του ομορφάντρα” , “του ο τζάμπας ζει”, και της “φουκαριάρας της μάνας μου”. Οπως δεν μου άρεσε παλιότερα η ελλάδα ως ψωροκώσταινα και ως χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα. Και θα συμφωνήσω, πέραν από αντιρρήσεις σημειολογικού χαρακτήρα ως προς το “γήπεδο” (που δεν φταίει σε τίποτε, αντίθετα έχει συνδεθεί κάποτε μη την μόνη διασκέδαση της τίμιας φτωχολογιάς!), με το άρθρο της Χριστίνας Ταχιάου από το protagon.gr
Γιατί είναι η ίδια η Ελλάδα του ελληναρά, της αρπαχτής, του “ωχ αδερφέ” και του “μαζί τα φάγαμε” που μας έφερε μέχρις εδώ. Γιατί είναι η Ελλάδα που δεν κατάφερε να προσαρμοστεί και οδηγήθηκε μέχρι εδώ: από το χωριό και τον κοινωνικό εθελοντισμό του χάρις στον οποίο επιζήσαμε επί δεκαετίες στην σημερινή αξιακή κρίση της πόλης, την σημερινή κρίση πολιτισμού και ταυτότητας. Και φυσικά την οικονομική κρίση που ήρθε για να μείνει. Ισως και για πάντα, αν δεν καταλάβουμε ότι πίσω από αυτήν είναι η αξιακή κρίση κι αν δεν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε.. Και δεν εννοούμε -ως συνήθως- να αλλάξουμε τους …άλλους, τους διπλανούς μας ή τους ξένους που όλοι μαζί μας φταίνε, ούτε εννοούμε να κάνουμε “παράκαμψη” και να σωθούμε εμείς έναντι των άλλων, αλλά να αλλάξουμε πραγματικά..
Εμείς όμως επιμένουμε να ψάχνουμε για “εξιλαστήρια θύματα” για να ρίξουμε το φταίξιμο αλλά και “απο μηχανής θεούς” που θα μας γλιτώσουν από το αδιέξοδο και θα μας κάνουν ξανά πρώτους στο ..χωριό. Χωρίς αλλαγή, χωρίς προσπάθεια, έτσι όπως οι λίρες που έψαχναν οι παπούδες μας χτισμένες στις κατοχικές αυλές τους..
Ενας από αυτούς τους “απο μηχανής” θεούς-σωτήρες, μια τέτοια σωσσίβια λέμβος θεωρείται και ο Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος. Είναι πλέον συνηθισμένες οι ατάκες: Η Ελλάδα “κάθεται” πάνω σε τουλάχιστον 30 δις. βαρέλια πετρελαίου! Η Ελλάδα “κάθεται” πάνω σε πάνω από 2 τρισ. ευρω, όσο υπολογίζεται η αξία του ορυκτού της πλούτου. Οι Eλληνες θα μπορούσαν να ζουν σαν Σαουδάραβες… Καθόμαστε πάνω σε βουνό χρυσό και πήγαμε στο ΔΝΤ;
Και οι θεωρίες συνομωσίας για τις “μυστικές συμβάσεις” δίνουν και παίρνουν.. Από τη σύμβαση του Cooper μέχρι τη σημερινή περίοδο, τα πετρέλαια και την διαμάχη για την ελληνική ΑΟΖ.
Οπως έχουμε πολλές φορές επισημάνει από αυτήν εδώ τη στήλη, θα ήταν ευχής έργο να μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την ορυκτή μας παρακαταθήκη (αφού πρώτα την αποτιμήσουμε), προσφέροντας απασχόληση αλλά και πλούτο στον τόπο μας. Ωστόσο, τόσο ο ρεαλισμός όσο και η επιστημονική δεοντολογία μας υποχρεώνει να δούμε τα πράγματα σφαιρικότερα, αναλυτικότερα και το δυνατόν επιστημονικά τεκμηριωμένα, ώστε ο έλληνας πολίτης να γνωρίζει όχι μόνο το “προσδόκιμο” αλλά και το “εφικτόν” και να μην αυτοβαυκαλίζεται, θεωρώντας ότι ο Ορυκτός Πλούτος είναι κάτι που κόβεται από την γη μας ή εξορύσσεται offshore , πωλείται και αυτόματα μας προσπορίζει πακτωλό χρημάτων, εξοστρακίζοντας την κρίση με κάποιον …μαγικό τρόπο. Η άποψή μας στους παρακάτω συνδέσμους:
Ο ελληνικός ορυκτός πλούτος, ο χορός των δισεκατομμυρίων και η Μεταλλευτική Εκτιμητική!!
Η αλήθεια για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο (I)
Δεν είμαι σκεπτικιστής, θαρρώ πως είμαι απλώς ρεαλιστής. Κι επιπλέον, δεν με ενδιαφέρει να βρω κάτι έτοιμο και ..μετά να κάαααθομαι! Αλλωστε, στην περίπτωση του Ορυκτού Πλούτου μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα.. Τίποτε έτοιμο δεν υπάρχει, τίποτε που μπορεί να αποκτηθεί χωρίς κόστος, δουλειά, οργάνωση, προγραμματισμό και συνεχή προσπάθεια. Kαι ρίσκο όπως κάθε επένδυση. Και ανάγκη για διαρκή περιβαλλοντική επαγρύπνηση…
Και αυτόν τον έλληνα θέλω. Που, όπως έγραφε ένας ευπατρίδης ποιητής, ο οποίος ξεχάστηκε σήμερα:
“που το πιθάρι της δουλειάς ιδρώνοντας κυλά,
που τ’έρωτα μυρίζεται το άνθος κι αναγαλλιάζει,
τον άνθρωπο που τους θεούς αλλάζει
αλλά πιστεύει πάντοτε, κι ελπίζει, κι ονειρεύεται… (Κ. Παλαμάς).
Επιστημονική δεοντολογία, διαδίκτυο και ορυκτός πλούτος!
Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος: 100 δισ. € στα έγκατα της Ελλάδας!