Ομιλία Υφυπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής με θέμα την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας

 

Στο πλαίσιο αυτού του πρώτου άξονα, έχει μεγάλη σημασία να είναι απολύτως σαφές προς όλες τις πλευρές ότι όλες οι διαδικασίες αξιοποίησης του συγκεκριμένου ορυκτού πλούτου, που κάθε φορά θα εντοπίζεται, θα γίνονται με απόλυτη διαφάνεια και με ανοιχτές δημόσιες διεθνείς διαγωνιστικές διαδικασίες.

 

 Εδώ, θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη παρατήρηση: Πρέπει να σας πω ότι ο μεταλλευτικός κώδικας της χώρας, το βασικό κείμενο με το οποίο έχει προχωρήσει η πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια σε παραχωρήσεις μεταλλείων, ορυχείων, υδρογονανθράκων κ.λπ., είναι του 1973. Η Ελλάδα, λοιπόν, τα τελευταία σαράντα χρόνια παραχωρεί για αξιοποίηση τον ορυκτό της πλούτο με ένα βασικό κείμενο ηλικίας 40 ετών. Αυτό λέει πολλά για το πόσα έχουμε να κάνουμε μπροστά μας. Επιπλέον, σε αυτόν τον πρώτο άξονα πολιτικής στόχευση είναι η μεγιστοποίηση των ωφελειών του ελληνικού δημοσίου.Ο δεύτερος άξονας πολιτικής σχετίζεται με αυτό που μπορεί να ονομάσει κανείς – και το ονομάζει πλέον και η Ε.Ε. – βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων. Ουσιαστικά, δηλαδή, πώς μπορεί κανείς με προοπτικές μέλλοντος και ευφορίας να αξιοποιεί τον ορυκτό πλούτο, χωρίς να προχωρά σε ληστρικού χαρακτήρα παρεμβάσεις, κάτι που πολλές φορές επιδιώκουν οι εταιρείες που έχουν αναλάβει την εκμετάλλευση κοιτασμάτων, που ποτέ, όμως, δεν είναι προς όφελος του δημοσίου και ασφαλώς των πολιτών της χώρας στην οποία υπάρχουν τα κοιτάσματα.

 

Στο πλαίσιο αυτού του δεύτερου άξονα πολιτικής, έχουμε ήδη δημοσιοποιήσει και δημοσιεύσει πριν αρκετούς μήνες τον καινούργιο κώδικα μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών. Πρόκειται για ένα σημαντικό κείμενο, το οποίο περιγράφει στην πραγματικότητα όλες τις προϋποθέσεις και προδιαγραφές από τη μια για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και από την άλλη για τη λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων στους συγκεκριμένους χώρους.Επιπλέον, υπάρχει σε εξέλιξη μια μεγάλη ευρωπαϊκού επιπέδου συζήτηση για λεγόμενη πρωτοβουλία VERHEUGEN. Είναι μια πρωτοβουλία που προσπαθεί να αξιοποιήσει με οριζόντιο τρόπο τους ορυκτούς πόρους της Ευρώπης σε συνθήκες αειφορίας και προστασίας του περιβάλλοντος.

Πριν λίγες μόλις εβδομάδες, δόθηκε στη δημοσιότητα ένα κείμενο Κανονισμού από τον Επίτροπο Ενέργειας στο πλαίσιο του Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας για την αυστηροποίηση των προδιαγραφών σε ευρωπαϊκό επίπεδο των off shore, των εξωχώριων γεωτρήσεων.

Ως αποτέλεσμα των τραγικών συμβάντων στον Κόλπο του Μεξικού λόγω της γνωστής γεώτρησης Deepwater Orizon της BP, όλη η Διεθνής Κοινότητα έχει ενεργοποιηθεί και η Ευρώπη είναι μπροστά στον αγώνα αυτό. Ήδη, έχουμε αρχίσει να συζητάμε ως Ευρώπη νέους αυστηρότερους Κανονισμούς. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες συγκροτήσαμε μια Επιτροπή από στελέχη των αρμόδιων Υπουργείων και από επιστήμονες εμπειρογνώμονες, ώστε να πάμε και εάν βήμα πιο πέρα από όσα προβλέπει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός και ασφαλώς να συμμετάσχουμε ενεργά στην τελική διαμόρφωσή του.

Στο πλαίσιο αυτού του δεύτερου άξονα πολιτικής πρέπει να σας πω – και θα το δείτε στη συνέχεια – ότι λαμβάνεται ιδιαίτερη πρόνοια, ώστε ένα μέρος των εσόδων του Δημοσίου που κάθε φορά προκύπτουν να πηγαίνει στο Πράσινο Ταμείο ως ανταποδοτικό τέλος σε δράσεις προστασίας και αναβάθμισης του περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής στην οποία έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα.

O τρίτος άξονας πολιτικής είναι οι ωφέλειες αυτές να είναι κοινωνικά δίκαιες. Με τον όρο «κοινωνικά δίκαιες» θέλω να φέρω στο μυαλό σας κάτι που είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζετε πολλοί από εσάς. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το Συνταξιοδοτικό Ταμείο της Νορβηγίας έχει αξιοποιήσει το σύνολο των εσόδων από την αξιοποίηση υδρογονανθράκων της Νορβηγίας τα τελευταία 40 χρόνια όχι σε τρέχουσες διαχειριστικές ή καταναλωτικές ανάγκες του Νορβηγικού Δημοσίου, αλλά αποκλειστικά και μόνο για να διαμορφώσει ένα από τα μεγαλύτερα funds. Ένα από τα μεγαλύτερα, δηλαδή, επενδυτικά ταμεία σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο με βάση τις αρχές της ηθικής επιχειρηματικότητας επενδύει αποκλειστικά και μόνο σε σοβαρές και σωστές δράσεις και, κυρίως, χρησιμοποιείται για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος της Νορβηγίας.

Για να κλείσουμε, λοιπόν, τους άξονες αυτούς που προσδιορίζουν την πολιτική μας, θα σας πω ότι υπάρχει συγκεκριμένη πια πρόνοια για τις ωφέλειες των τοπικών κοινωνιών. Με τον όρο «τοπική κοινωνία» δεν εννοούμε μόνο τον σημερινό Καλλικρατικό Δήμο, αλλά την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή που είναι η περιφέρεια. Επομένως, μια περιφέρεια νομιμοποιείται και δικαιούται να έχει άμεσα, ορατά και μόνον για αυτήν αντισταθμιστικά οφέλη, όταν εντοπίζονται τέτοιοι άξονες.