Ο αγωγός Ναβουχοδονόσορ ("nabucco") και η αυλαία του, ευκαιρία για ΙΤGΙ και TAP !

[του Τζεφέρη Πέτρου]

Oι αγωγοί πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου και η ..διπλωματία τους διετέλεσαν για μεγάλο διάστημα “της μόδας” με αποτέλεσμα καθημερινά να δηλώνονται και να “σχεδιάζονται επί χάρτου” αγωγοί όλων των γεωπολιτικών επιθυμιών κι αποχρώσεων που κάλυπταν με τα χιλιόμετρά τους πολλές φορές την ΕΕ και που ουδέποτε σχεδιάστηκαν διεξοδικά σε εφαρμοστικό επίπεδο ούτε φυσικά κατασκευάστηκαν.

Ορισμένοι θεωρούσαν και θεωρούν την διπλωματία των αγωγών ως πολιτική καιροσκοπισμού και αβεβαιότητας, ειδικά όταν η ίδια χώρα εμπλέκεται σε πολλά αντικρουόμενα γεωπολιτικά “πάνελ” πουλώντας σε όλα τον ίδιο “αέρα”: τη γεωπολιτική της θέση!

Πέφτει αυλαία για τον Nabucco

Ισως θύμα αυτής της ιστορίας να ήταν και ο πολύφερνος αγωγός Νabucco που τον παρακολουθώ χρόνια τώρα να σχεδιάζεται, να ανασχεδιάζεται , να επεκτείνεται και στο τέλος να…αναβάλλεται. Βέβαια ήταν ο πρώτος που στηρίχθηκε στην ουσιαστική και -καθόλου της μόδας- ιδέα που θα επέτρεπε τη μεταφορά του πλουσιότατου φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη με παράλληλη παράκαμψη της Gasprom και του ρωσικού παράγοντα. Ο αγωγός αυτό πριμοδοτήθηκε ποικιλότροπα από τους αμερικανούς όπως έκαναν και για το άλλο έργο αζέρικου ενδιαφέροντος (που έγινε τελικά αλλα χωρίς σπουδαίες επιδόσεις σήμερα) για την μεταφορά του αζέρικου πετρελαίου (όχι αερίου) στην μεσόγειο μέσω τουρκίας,παρακάπτοντας επίσης τους Ρώσους

Πετρελαιαγωγός Μπακού-Τιφλίδα-ΤσεϊχανΑπό τότε όμως που το μεγαλεπήβολο αυτό έργο του Νabucco (σχεδόν 4000 χιλιόμετρα που θα πήγαινε μέχρι την αυστρία και βάλε εντος της ΕΕ και προς τα κάτω στην μέση ανατολή μέχρι το Ιραν κλπ) μπήκε στις “λεπτομέρειες”, διαρκώς αναβάλεται.. Και βέβαια όταν λέω “λεπτομέρειες” δεν εννοω κυρίως το γεωπολιτικό παιχνίδι ανάμεσα στα εμπλεκόμενα κράτη, αλλά την προσπάθεια να τα βρούν στη μοιρασιά τα κονσόρτσιουμ του αγωγού δηλ. η γερμανική RWE AG, η αυστριακή OMV AG, η ουγγρική MOL Nyrt., η ρουμανική Transgaz SA, η βουλγαρική Bulgargaz EAD, η τουρκική Botas και
πολλές αλλες μπήκαν μετά.

Το αποτέλεσμα ειναι να έχουν προηγηθεί αλλοι αγωγοί με μικρότερη διαδρομή, μικρότερο κόστος και περισσότερο ώριμα σχέδια που φυσικά την σημερινή περίοδο κρίσης χρέους ειναι προτιμητέοι απο την ΕΕ. Μεταξύ αυτών και ο δικός μας ο ITGI αλλα και ο TAP που σχολιάζονται και στο ανωτέρω άρθρο: Πέφτει αυλαία για τον Nabucco

Πράγματι ειναι μια ευκαιρία για μας τώρα… και υπάρχουν διάφοροι που ασχολούνται και προωθούν τα δύο παραπάνω σχέδια, στα οποία εμπλέκεται η Ελλάδα αλλά σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικά κατα τη γνώμη μου ωφέλη.Αρκεί πάλι να τα ταιριάξουν οι εταίροι που δεν ειναι ευκαταφρόνητοι (η Edison, ΔΕΠΑ κλπ απο την μια και η Statoil, Ε.ΟΝ κλπ από την άλλη). Πάντως, αν κάνουμε -έστω και προσωρινά- στην άκρη την εμπλοκή των εταιριών (που όμως μπορούν να επηρεάσουν την τελική επιλογή!) αλλά και την αζέρικη πλευρά που επίσης είναι βαρύνουσας σημασίας, θεωρώ οτι ο ελληνοιταλικός ITGI

α) ειναι πολύ μπροστά σε επίπεδο σχεδιασμού και εγκρίσεων και β) διέρχεται μόνο από εδάφη κοινοτικών χωρών παρακάμπτοντας την Αλβανία κυρίως, συνεπώς έχει μια προπορεία και λογικά θα πρέπει να ειναι η πρώτη επιλογή της ΕΕ.

Αν υπάρχει ενδιαφέρον για σύγκριση μεταξύ ΙΤGΙ και TAP δείτε εδώ ενα εμπεριστατωμένο δημοσιογραφικό κείμενο.

[by Tzeferis Peter]